Głogów

Głogów (łac. Glogovia, niem. Glogau, czes. Hlohov) – miasto i gmina w południowo-zachodniej Polsce, na Śląsku (Dolnym Śląsku), w województwie dolnośląskim, siedziba powiatu głogowskiego gminy wiejskiej Głogów. Położone nad rzeką Odrą. Głogów jest szóstym co do wielkości miastem w województwie .

Miasto położone jest na obszarze Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego.

Nazwa miasta pochodzi od słowa glogh, które oznacza cierń lub kolec. Początkowo głogiem nazywano wszystkie krzewy kłujące, aby z czasem zawęzić tę nazwę do jednej rośliny głogu.

Według danych z 30 czerwca 2010 miasto posiadało 67 764 mieszkańców.

Geografia

Głogów usytuowany jest w północnej części woj. dolnośląskiego, na pograniczu Pradoliny Barucko-Głogowskiej i Wzgórz Dalkowskich. Prawie w całości obecne miasto leży na lewym brzegu Odry, choć kiedyś jego zasadniczy trzon znajdował się na Ostrowie Tumskim otoczonym ramionami rzeki. Występują tu dwie jednostki morfologiczne:

• wysoczyzna plejstoceńska, będąca przedłużeniem północnego stoku Wzgórz Dalkowskich,
• dolina rzeki Odry, stanowiąca część Pradoliny Barucko-Głogowskiej,

Sąsiednie gminy: Głogów (wiejska), Kotla, Żukowice, Jerzmanowa, Szlichtyngowa.

Według danych z 1 stycznia 2010 r. powierzchnia miasta wynosiła 35,11 km². Miasto stanowi 7,98% powierzchni powiatu.

W tym:

• użytki rolne – 36,5%:
  • grunty orne – 25,8%
  • łąki – 6,0%
  • pastwiska – 4,3%
  • sady – 0,4%
• lasy – 0,4%.

W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. legnickiego.

Podział zabudowy

Głogów składa się z następujących osiedli: Brzostów, Chrobry, Hutnik, Kopernik, Kościuszki, Nosocice, Piastów Śląskich, Śródmieście, Żukowice, Słoneczne, Krzepów, Paulinów.

Turystyka

Przez miasto przebiega Wielkopolska Droga św. Jakuba i Dolnośląska Droga św. Jakuba – odcinek szlaku pielgrzymkowego do grobu św. Jakuba w Santiago de Compostela w Hiszpanii.

Środowisko przyrodnicze

Walory przyrodnicze miasta stanowią: szata roślinna i zwierzęca, gleby, wody i urozmaicony krajobraz. System zieleni tworzą parki (wokół Starego Miasta i kanału Sępolno), zieleń łęgowa nad Odrą i Ostrowie Tumskim, niewielkie kompleksy lasów, ogrody działkowe oraz w ostatnich latach system zieleni izolacyjnej wokół hut miedzi. W obrębie miasta znajdują się szesnaście pomników przyrody. Tereny nadodrzańskie stanowią biologicznie czynne kompleksy i są ostoją ptactwa wodnego. Podstawowe kompleksy roślin występują w następujących głównych grupach (W.Szafer):

• roślinność dna doliny Odry, którą tworzą zarośla wierzbowe. Wyższe terasy doliny Odry zajmują przeważnie łąki i lasy (przeważnie liściaste),
• roślinność Wzgórz Dalkowskich, w pobliżu których przebiegają granice naturalnych zasięgów drzew (świerk górski, jodły, olszy szarej). Wzgórza porastają lasy świerkowe i bukowe,
• na południe i południowy zachód od pasa Wzgórz Dalkowskich rozciąga się jednostajnie płaska kraina torfowisk,

Lasy w Głogowie zajmują ok. 30 ha. Nie tworzą one zwartego kompleksu i w niewielkich skupiskach rozmieszczone są na obrzeżach miasta, głównie w pasie nadodrzańskim. Dominują lasy liściaste. Wśród lasów najwięcej cech naturalnych mają łęgi.

Jakość środowiska wpływa znacząco na samopoczucie i zdrowie jego mieszkańców. Ogólnie w ostatnich latach ulega poprawie. Inwestycje proekologiczne w Hucie Miedzi ("Modernizacja Wydziału Ołowiu","Instalacja odsiarczania elektrociepłowni HM "Głogów") oraz coraz częstsze wykorzystywanie do celów grzewczych i technologicznych paliw ekologicznych ograniczyły emisję zanieczyszczeń do atmosfery.

Demografia

• Wykres liczby ludności miasta Głogów na przestrzeni ostatnich 70 lat.

Największą populację Głogowa odnotowano w 1996 r. – wg danych GUS 74 390 mieszkańców. Od 1996 roku liczba mieszkańców Głogowa spadła o 6 374 tysięcy osób, spowodowane ujemnym saldem migracji.

Kolejny rok z rzędu liczba mieszkańców Głogowa utrzymuje się poniżej 70 000 osób. Kobiet jest o 2 302 więcej niż mężczyzn. Czasowo na terenie miasta zameldowane są 1 122 osoby. W porównaniu z 2007 liczba mieszkańców zmalała o 506 osób (w 2007 r. było ich 69 978).

W 2008 urodziło się 790 dzieci, o 53 dzieci więcej rok wcześniej (w 2007 r. było ich 737). W tym samym okresie zmarło 510 osób. Przyrost naturalny wynosi więc 280 osób, a spadek liczby mieszkańców jest wynikiem migracji, głównie ludzi młodych, poza Głogów. Ma to związek z pozostawaniem wykształconych młodych ludzi w dużych miastach, siedzibach uczelni oraz z budowaniem domów na terenie ościennych gmin, głównie: Gmina Głogów, Gmina Jerzmanowa, Gmina Radwanice, Gmina Grębocice.

Informacja o ludności Głogowa na dzień 31.12.2010 r.

Liczba mieszkańców Głogowa zameldowanych na pobyt stały - 68 811 , w tym 56 cudzoziemców zameldowanych na pobyt stały. W porównaniu z rokiem 2009 liczba mieszkańców zmalała o 341 osób (w 2009 r - 69152 osoby). Liczba osób z podziałem na płeć: kobiet - 35 702, mężczyzn - 33 109 (kobiet jest o 2.593 więcej niż mężczyzn). Na pobyt czasowy na terenie Głogowa zameldowanych jest 1477 osób.

W roku 2010 urodziło się 779 dzieci (w roku 2009 - 787 dzieci) tj. o 8 dzieci mniej niż w roku 2009, w tym : chłopcy - 369, dziewczynki - 410

Zmarło 500 osób (w roku 2009 - 486 osób tj. więcej o 14 osób). Przyrost naturalny wynosi więc 279 osób.

Spadek liczby mieszkańców jest wynikiem migracji głównie ludzi młodych, poza Głogów. Ma to związek z pozostawaniem wykształconych młodych ludzi po ukończeniu studiów, w dużych miastach, jak również z wyprowadzeniem się poza Głogów, w związku z budową domów na terenie ościennych gmin, głównie : Głogów, Jerzmanowa, Radwanice, Grębocice, Serby.

Jako populacja mieszkańcy Głogowa wyraźnie się starzeją : - liczba mieszkańców w wieku 18 lat i więcej wynosi 56 677 osób, w tym: kobiet 29 746 , mężczyzn 26 931 , - liczba mieszkańców do 18 roku życia wynosi - 12 134 osoby - liczba osób najstarszych w wieku 70 lat i więcej - 4580 w tym kobiet 2905, mężczyzn 1675. - Liczba mieszkańców w wieku 90 lat i więcej 104 osoby, w tym kobiet 87, mężczyzn 17.

Najwięcej żyjących mieszkańców jest w grupie urodzonych: - w 1955 roku - 1391 osób, w tym 609 mężczyzn i 782 kobiet , - w 1951 roku - 1374 osoby, w tym 640 mężczyzn i 734 kobiet - w 1953 roku - 1364 osoby, w tym 621 mężczyzn i 743 kobiet - w 1952 roku - 1350 osób , w tym 637 mężczyzn i 713 kobiet - w 1977 roku - 1344 osoby, w tym 695 mężczyzn i 649 kobiet - w 1981 roku - 1298 osoby, w tym 643 mężczyzn i 655 kobiet - w 1978 roku - 1297 osób, w tym 685 mężczyzn i 612 kobiet - w 1980 roku - 1285 osób, w tym 673 mężczyzn i 612 kobiet

Od 2006 roku liczba urodzeń przedstawia się następująco: 2001 r. - 605 dzieci 2002 r. - 598 dzieci 2003 r. - 577 dzieci 2004 r. - 628 dzieci 2005 r. - 676 dzieci 2006 r. - 743 dzieci 2007 r. - 737 dzieci 2008 r. - 790 dzieci 2009 r. - 787 dzieci 2010 r. - 779 dzieci

Najwięcej mieszkańców mieszka na ulicach: Kosmonautów Polskich - 3877 Armii Krajowej - 2743 Orbitalnej - 2569 Obrońców Pokoju - 2538 Aleja Wolności - 2441 Gwiaździstej - 2313 Istnieją również ulice, gdzie mieszka tylko kilka osób , np. Brzozowa, Bukowa, Dobra, Geodezyjna, Kossaka, Bolesława Wysokiego, Konopnickiej, Krawiecka, Księdza Novarese, Nadbrzeżna, Narciarska, Piaskowa, Topolowa, Wierzbowa.

W załączeniu wykaz ulic z podaną liczbą mieszkańców – WYKAZ

Ogółem jest w mieście 257 ulic i placów.

W mieście wyodrębniono 10 osiedli mieszkaniowych. Liczba mieszkańców poszczególnych osiedli wynosi obecnie:

• Brzostów – 811
• Chrobry – 7 210
• Hutnik – 8 000
• Kopernik – 21 106
• Kościuszki – 2 835
• Nosocice – 1 550
• Piastów Śląskich – 11 300
• Przemysłowe – 4 910
• Słoneczne – 3 350
• Śródmieście – 8 400

Historia

Przypuszcza się, że osada Lugidunum z mapy Ptolemeusza może być Głogowem. Miejscowość Lugidunum została odwzorowana w dziele "Geografia" Klaudiusza Ptolemeusza z lat 142-147 naszej ery. O tym, że miejscowość ta była Głogowem, informuje kompendium Lexicon Universale oraz wynika to z jej położenia względem innych zidentyfikowanych miejscowości Śląska. Inne źródła identyfikują jednak Lugidunum z Legnicą.

Głogów jest jednym z najstarszych miast Polski. Gród założony został już w X w., przez słowiańskie plemię Dziadoszan. Był położony na prawym brzegu Odry i zbudowany był z kamieni, drewna i ziemi. Został on zdobyty przez Mieszka I, który stworzył nowy gród w okolicach obecnego Ostrowa Tumskiego.

Pierwsze wzmianki o Głogowie pochodzą z 845, z mapy Europy Geografa Bawarskiego. W latach 1010 i 1017 wojska niemieckie Henryka II znalazły się dwukrotnie pod Głogowem. Do oblężenia grodu jednak nie doszło, o czym wspomina Thietmar z Merseburga. Najsłynniejszą z walk o Głogów jest obrona miasta w 1109 r. przed wojskami cesarza Henryka V.

W roku 1157 Głogów zdobyty został przez Fryderyka I Barbarossę, który spalił gród.

W roku 1180, pod rządami Konrada Laskonogiego, syna Władysława Wygnańca, odbudowany Głogów stał się stolicą księstwa głogowskiego, zaś w 1253 Konrad I kazał założyć w miejscu istniejących na lewym brzegu rzeki osad miejscowość z prawem miejskim magdeburskim.

W XVI w. wymarła głogowska linia Piastów śląskich, której ostatnim przedstawicielem był Jan II Szalony. W latach 1491-1506 rządzili tu Jagiellonowie, Jan Olbracht i Zygmunt Stary, późniejsi królowie polscy. Później zaś miasto poddane zostało Habsburgom. W połowie XVII w., w czasie wojny trzydziestoletniej, Głogów zamieniony został w twierdzę. Był oblegany i zdobywany przez wojska pruskie, francuskie, rosyjskie, szwedzkie i austriackie. Od roku 1740 podlegał pruskim Hohenzollernom. W czasie wojen napoleońskich kwaterowały tu polskie oddziały Henryka Dąbrowskiego, szwadrony 4. płku strz. konnych Księstwa Warszawskiego, odwiedził go również trzykrotnie sam Napoleon. Umocnienia twierdzy zahamowały na wiele lat rozwój miasta.

W XIX w. starano się o zniesienie umocnień, lecz dopiero w 1873 r. udało się przesunąć ich granice na wschód, a w 1902 zostały one zniesione, co umożliwiło normalny jego rozwój. W 1939 r. Głogów liczył 33000 mieszkańców.

W 1945 miasto zostało ponownie zamienione w twierdzę przez władze niemieckie. Głogów był przez 6 tygodni oblegany przez wojska radzieckie i został w 95 procentach zniszczony. W wyniku postanowień konferencji jałtańskiej miasto zostało przyłączone do Polski i w maju 1945 przybyli do Głogowa pierwsi powojenni osadnicy, którzy zastali jedynie ruiny i zgliszcza. Odbudowa miasta nie została dokończona do tej pory. Gwałtownemu przeobrażeniu i rozwojowi uległo dopiero po decyzji o budowie huty miedzi, zapoczątkowanej w 1967 r. Huta jest wciąż największym zakładem przemysłowym miasta.

Od 1945 do 1950 Głogów należał do województwa wrocławskiego, zaś w 1950 włączony został do nowo powstałego województwa zielonogórskiego. Od 1975 do 1998 należał do województwa legnickiego. Do województwa dolnośląskiego należy od reformy administracyjnej w 1999.

Toponimika nazwy miasta

Niemiecka nazwa Glogau w odniesieniu do współczesnego miasta stopniowo wychodzi z użytku w języku niemieckim na rzecz nazwy polskiej. Czeska nazwa, Hlohov, jest obecnie rzadko używana.

Na przestrzeni dziejów występowały następujące formy nazwy miasta: Glogau (od XI do XX w.), Glogou (XII-XIV w.), Glogow (XII-XIV w.), Glogouia, Glogovia (XIII w.), Gross-Glogau (XV-XIX w.).

Symbole miasta

• Flaga Głogowa i barwy Głogowa – Barwami Miasta Głogowa są biel i czerwień. Flagą miasta jest szachownica w kolorach białym i czerwonym o kształcie prostokątnym i liczbie pól 8 x 5. Stosunek szerokości flagi do jej długości wynosi 5:8.

• Herb Głogowa – Herb przedstawia tarczę dzieloną w krzyż prosty na cztery pola, z małą centralną tarczą, na której pośrodku widnieje złoty inicjał "G" na czerwonym tle. Pierwsze pole tarczy jest niebieskie i przedstawia Madonnę w koronie trzymającą berło i Dzieciątko stojąc na srebrnym półksiężycu. Całość w aureoli promienistej koloru złotego. W drugim polu znajduje się na złotym tle śląski czarny orzeł bez korony, z rozpostartymi skrzydłami. W poprzek na piersi orła widnieje srebrny półksiężyc, na nim krzyż. Trzecie pole czerwone, na nim czarny łeb bawołu zwrócony do przodu. Czwarte pole niebieskie, na nim kruk siedzący na złotej gałęzi z trzema sękami. Kruk skierowany do wewnątrz.

• Hejnał – Hejnał Głogowa został skomponowany przez Kazimierza Walendzika w 1978 r.

Gospodarka

Gmina Miejska Głogów zalicza się do miast o wyraźnie rozwiniętej funkcji przemysłowej, jest jednym z centralnych miast Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego. Głównym sektorem gospodarki jest hutnictwo miedzi. Potencjał ekonomiczny skupiony jest przede wszystkim w jednym przedsiębiorstwie – Hucie Miedzi Głogów, które angażuje około 20% osób czynnych zawodowo.

Sami mieszkańcy przejawiają dużą gospodarność. Świadczy o tym liczba podmiotów gospodarczych zarejestrowanych w mieście. Obecnie jest ich około 7 tys. Dominują branże związane z handlem, obsługą nieruchomości, budownictwem, produkcją i transportem. Najwięcej ludzi pracuje w przemyśle, budownictwie, ochronie zdrowia, handlu i usługach.

Władze lokalne uchwaliły, iż celem strategicznym jest zapewnienie jak najlepszych warunków do zwiększania aktywności gospodarczej w Głogowie poprzez oferowanie korzyści dla inwestorów lokujących działalność gospodarczą na terenie miasta. Jedną z metod stwarzania przez samorządy lokalne zachęt dla inwestorów są ulgi i zwolnienia z podatków lokalnych. Stąd też Rada Miejska w Głogowie w kwietniu 1999 r. wprowadziła zwolnienie z podatku od nieruchomości dla nowo powstałych podmiotów gospodarczych, prowadzących działalność produkcyjną lub usługową. Główne cele jakie Zarząd Miasta chce osiągnąć poprzez wprowadzenie ulg podatkowych, to:

• zmiana struktury gospodarczej
• ożywienie gospodarcze Głogowa;
• przyciągniecie kapitału inwestycyjnego do miasta;
• tworzenie nowych miejsc pracy.

W marcu 2008 utworzona została w Głogowie Podstrefa Legnickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej o powierzchni 14,5 ha.

Komunikacja

Głogów jest węzłem komunikacyjnym, gdzie krzyżują się szlaki komunikacji drogowej, kolejowej oraz rzecznej.

Komunikacja drogowa

Przez Głogów przebiega droga krajowa nr 12 relacji Łęknica – Żary – Głogów – Leszno – Kalisz – Radom – Lublin – Berdyszcze (Dorohusk). Biegnie ona w Głogowie przez drugie największe rondo w Europie oraz przez jedyny w promieniu kilkudziesięciu kilometrów most na Odrze.

W mieście krzyżuje się kilka dróg wojewódzkich:

• nr 292
• nr 319
• nr 329

Budowana jest Trasa Obwodowa w Głogowie.

Komunikacja kolejowa

Najważniejszą linią przebiegającą przez Głogów jest linia międzynarodowa C-E 59, relacji Szczecin–Głogów–Wrocław–południe Europy. Jej najważniejszy, 2-torowy, zelektryfikowany odcinek Szczecin-Wrocław (linia kolejowa nr 273) posiada długość 356 km (do Głogowa kolej doprowadzono w październiku 1846). Drugą linią jest linia kolejowa nr 14, prowadząca z Żar przez Wschowę do Leszna. Linia ta na odcinku Głogów–Żagań jest aktualnie wyłączona z ruchu pasażerskiego.

W granicach administracyjnych miasta znajdują się cztery czynne stacje kolejowe:

• stacja Wróblin Głogowski,
• stacja Głogów Huta,
• stacja Głogów (stacja kolejowa) – główny dworzec kolejowy miasta i regionu,
• stacja Krzepów
• stacja Odrzycko – nieczynna stacja kolejowa na terenie Ostrowa Tumskiego.

Transport osobowy odbywa się głównie przez stacje Głogów oraz Krzepów. Pozostałe dwie stacje są obecnie powoli wycofywane z użycia.

Głogów posiada regularne połączenia kolejowe z takimi miastami, jak: Świnoujście, Szczecin, Chojna, Kostrzyn, Rzepin, Zielona Góra, Wrocław, Konin, Lubin, Legnica, Ostrów Wielkopolski, Krotoszyn, Opole, Katowice, Kraków oraz Przemyśl.

Komunikacja rzeczna

Głogów położony jest nad rzeką Odrą. Wzdłuż rzeki, na terenie miasta znajdują się dwa porty: port katedralny oraz port zimowy.

Transport osobowy

Głównym podmiotem realizującym autobusowe połączenia międzymiastowe jest głogowska firma Intertrans PKS S.A. Firma ta obsługuje około 90 linii regularnych oraz kilkanaście linii specjalnych. Miasto posiada połączenia m.in. z Częstochową, Gorzowem Wielkopolskim, Kaliszem, Karpaczem, Poznaniem, Warszawą i Wałbrzychem. Usługi z zakresu komunikacji międzymiastowej oferują ponadto prywatni przewoźnicy. Głogów w tym zakresie posiada połączenia z takimi miejscowościami jak: Legnica, Lubin, Polkowice, Sława, Wschowa, Leszno, Poznań, Góra i Rawicz.

Komunikacja miejska

Miejską komunikacją publiczną na terenie miasta zajmuje się spółka miejska Komunikacja Miejska Sp. z o.o. Pojazdy firmy obsługują 8 linii komunikacyjnych miejskich. Ponadto w Głogowie działa wiele korporacji taksówkarskich.

Edukacja

Głogów jest ważnym regionalnym ośrodkiem naukowym. Mieści się tu wiele szkół ponadgimnazjalnych oraz policealnych. Działa jedyne w zachodniej Polsce szkolne obserwatorium astronomiczne. Rozwija się szkolnictwo wyższe, zarówno na studiach dziennych, zaocznych oraz podyplomowych. W Głogowie funkcjonuje 13 przedszkoli publicznych i 4 przedszkola niepubliczne m.in "Promyk" i "Jarzębinka".

Lista szkół w Głogowie:

Szkoły podstawowe:

• Szkoła Podstawowa Nr 2 im.Gwardii Ludowej, Aleja Wolności 74
• Szkoła Podstawowa Nr 3 im.Noblistów Polskich, Plac Mieszka I 22
• Szkoła Podstawowa Nr 6; ul. Kościuszki 18
• Szkoła Podstawowa Nr 7 im. Stanisława Staszica; ul. Daszyńskiego 11
• Szkoła Podstawowa Nr 10 im. Mikołaja Kopernika; ul. Andromedy 62
• Szkoła Podstawowa Nr 12 im. Kawalerów Orderu Uśmiechu ul. Gomółki 43
• Szkoła Podstawowa Nr 13; ul. Akacjowa 10
• Szkoła Podstawowa Nr 14 im. Henryka III głogowskiego ul. Królewska 12

Gimnazja:

• Gimnazjum Nr 1; ul. Sikorskiego 11
• Gimnazjum Nr 2; Plac Mieszka I 22
• Gimnazjum Nr 3; im. Jana z Głogowa ul. Morcinka 2
• Gimnazjum Nr 4; im. Polskich Odkrywców; ul. Niedziałkowskiego 10
• Gimnazjum Nr 5; im. Polskich Olimpijczyków; ul. Gwiaździsta 2
• Gimnazjum Nr 6; ul. Obrońców Pokoju 19

Szkoły ponadgimnazjalne:

• I Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Krzywoustego, ul. Jedności Robotniczej 10
• II Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika;, ul. Daszyńskiego 15
• III Liceum Ogólnokształcące im. Bohaterów Westerplatte, ul. Wita Stwosza 3
• Zespół Szkół z Oddziałami Integracyjnymi, (IV Liceum Ogólnokształcące), ul. Perseusza 5
• Zespół Szkół Przyrodniczych im. Macieja Rataja (Technikum nr 2), ul. Folwarczna 55
• Zespół Szkół im. Wyżykowskiego (Technikum Nr 1), ul. Wita Stwosza 3a
• Zespół Szkół Ekonomicznych im. Jana Pawła II, ul. K. Miarki 1
• Zespół Szkół Samochodowych i Budowlanych, ul. Piastowska 2a
• Zespół Szkół Zawodowych, Plac Jana z Głogowa 7

Szkoły artystyczne:

• Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Franciszka Liszta , ul. Jedności Robotniczej 14

Szkoły wyższe:

• Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Głogowie
  • ul. Piotra Skargi 5; 67-200 Głogów
• Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu – Sale dydaktyczne Wydziału ZI – Głogów
  • ul. Jedności Robotniczej 11a; 67-200 Głogów
• Wyższa Szkoła Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi – Punkt Informacyjno-Rekrutacyjny w Głogowie
  • ul. Obozowa 3; 67-200 Głogów

Zabytki

Informację turystyczną na terenie miasta prowadzą: Centrum Informacji Turystycznej mieszczące się w Galerii Dworcowej (przy dworcu autobusowym) oraz Wydział Promocji Miasta – Ratusz – Rynek 10.

Budowle świeckie

• budynki użyteczności publicznej:
  • Ratusz (obecnie siedziba samorządu miejskiego)
  • Zamek Książąt Głogowskich (mieszczący Muzeum Archeologiczno-Historyczne)
  • Teatr im. Andreasa Gryphiusa (ruiny)
  • Sąd Rejonowy
  • Zespół Szkół Zawodowych
• fortyfikacje:
  • fragmenty średniowiecznych murów miejskich
  • XVII-wieczna fosa i dwa bastiony
  • Fort Gwiaździsty
  • XIX-wieczna wieża "Turm Reduit" (tzw. "Barbakan")
  • XIX-wieczny fort "Luneta"

Obiekty sakralne

• istniejące:
  • gotycka kolegiata na Ostrowie Tumskim (w odbudowie)
  • gotycki kościół św. Mikołaja (ruiny)
  • późnogotycki kościół św. Wawrzyńca (Głogów – Brzostów)
  • późnobarokowy kościół pw. Bożego Ciała wraz ze szczątkiem jezuickiego kolegium
  • neogotycki kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa (Głogów-Krzepów)
  • kościół św. Maksymiliana Marii Kolbego
  • modernistyczny kościół św. Klemensa Dworzaka
• niezachowane:
  • romański kościół św. Piotra (lapidarium pełniące funkcję pomnika Jana Pawła II)
  • XIII-wieczny kościół i klasztor franciszkanów
  • XV-wieczna kaplica św. Anny przy Kolegiacie
  • XVIII-wieczny kościół garnizonowy
  • XVII-wieczny Kościół Pokoju
  • XVIII-wieczny kościół ewangelicki "Łódź Chrystusowa" (lapidarium)
  • XIX-wieczna synagoga (lapidarium)

Inne

• pomniki i rzeźby plenerowe:
  • Wieża Bismarcka
  • Pawilon Goethego
  • Fontanna Reutera
  • Polskich i Niemieckich Ofiar Wojny
  • Koalicji Antyhitlerowskiej
  • Dzieci Głogowskich
  • Jana z Głogowa
  • figura św. Jana Nepomucena
  • Biblioteka Świętego Pielgrzyma
  • pomnik "Ocalić od zapomnienia", upamiętniający ofiary zbrodni katyńskiej i katastrofy polskiego Tu-154 w Smoleńsku
• place, parki:
  • Park Leśny
  • Park Zamkowy
  • Park Paulinów
  • Park Południowy
  • Park Słowiański
  • Park Sępolno
  • Park Kopernika

Kultura i sztuka

Imprezy kulturalne

Głogów jest miejscem wielu ważnych wydarzeń o charakterze kulturalnym, m.in.:

• Międzynarodowe Głogowskie Spotkania Jazzowe,
• koncerty w ramach festiwalu Wratislavia Cantans,
• Ogólnopolski Festiwal Chórów SILESIA CANTAT (wcześniej Zamkowe Spotkania Chóralne),
• Przegląd Kultury Polskiej "Kresy".
• Mayday Rock Festiwal

Organizacje kulturalne

Na terenie miasta działa wiele instytucji i stowarzyszeń upowszechniających kulturę i sztukę wśród mieszkańców miasta i regionu, a także reprezentujących miasto Głogów na arenie krajowej i międzynarodowej. Do najważniejszych podmiotów działających w sferze kultury, zaliczyć można:

• Miejski Ośrodek Kultury
• Miejska Biblioteka Publiczna
• Muzeum Archeologiczno-Historyczne
• Towarzystwo Ziemi Głogowskiej
• Stowarzyszenie "głogowianie"
• Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Franciszka Liszta w Głogowie
• Głogowskie Stowarzyszenie Literackie
• Centrum Edukacji Kulturalnej i Artystycznej MAYDAY
• Stowarzyszenie "Chór Beati Cantores"
• Zakładowa Orkiestra Dęta "Huty Miedzi Głogów"
• Stowarzyszenie Wolnej Sztuki
• Zespół Tańca ludowego "Cis" przy Zespole Szkół Przyrodniczych
• Muzyczne Stowarzyszenie Ziemi Głogowskiej im. Estelli Wolańskiej
• Spółdzielczy Dom Kultury "PEGAZ"
• Fundacja Odbudowy Teatru im. Andreasa Gryphiusa w Głogowie
• Społeczne Ognisko Muzyczne
• Głogowski Klub Skuterów
• Bractwo Rycerskie Ziemi Głogowskiej

Patronem miasta jest św. Mikołaj. Został on patronem miasta z chwilą powstania tu kościoła pw. św. Mikołaja (XIII w.). Przy głogowskiej kolegiacie łączą się dwa etapy szlaku pątniczego do grobu św. Jakuba w Santiago de Compostela w Hiszpanii: wielkopolski oraz dolnośląski.

Kościoły i związki wyznaniowe

Kościół Rzymskokatolicki:

Głogów należy do metropolii szczecińsko-kamieńskiej oraz do diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. Na terenie miasta znajdują się 2 dekanaty Kościoła rzymskokatolickiego: dekanat Głogów – NMP Królowej Polski, dekanat Głogów – św. Mikołaja.

Parafie na terenie Głogowa:

• św. Klemensa Hofbauera, ul. Sikorskiego (Śródmieście)
• Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, Pl. Stefana Kardynała Wyszyńskiego (Osiedle Kopernik)
• Miłosierdzia Bożego, ul. Królowej Jadwigi (Osiedle Piastów Śląskich)
• Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, pl. Kolegiacki (Ostrów Tumski)
• św. Maksymiliana Marii Kolbego, ul. Legnicka (Osiedle Kościuszki)
• Bożego Ciała, ul. Powstańców (Stare Miasto)
• św. Wawrzyńca, ul. Okrężna (Brzostów)
• Najświętszego Serca Jezusa, ul. Kościelna (Osiedle Krzepów)
• św. Jana Bosko, ul. Wojska Polskiego (Głogów)

Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny:

• Parafia św. Maksyma Gorlickiego, ul. Bolesława Krzywoustego 2

Ukraiński Kościół Greckokatolicki:

• Parafia Greckokatolicka pw. Św. Michała Archanioła, ul. Staromiejska 17

Kościół Ewangelicko-Augsburski:

• Filiał w Głogowie

Kościół Zielonoświątkowy:

• Zbór "Dobra Nowina", ul. Orzechowa
• Zbór "Centrum Ewangelii", ul. Mickiewicza
• Zbór "Słowo Życia", ul. Budowlanych

Kościół Chrześcijan Baptystów:

• Zbór Kościoła Chrześcijan Baptystów, ul. Chopina

Kościół Chrześcijan Wiary Ewangelicznej:

• Zbór w Głogowie

Wspólnota Kościołów Chrystusowych:

• Zbór Społeczność Chrześcijańska, ul. Piastowska 5

Świadkowie Jehowy:

• Sala Królestwa ul. Mechaniczna
• zbór w Głogowie, Sala Królestwa, ul. Lipowa 2

Buddyzm

• Buddyjski Związek Diamentowej Drogi Linii Karma Kagyu

Media

W Głogowie działają:

• Rozgłośnie radiowe
  • Radio Elka Głogów – 89.6 FM
  • Radio Plus Głogów – 107.3 FM

• Prasa:
  • Tygodnik Głogowski
  • Głos Głogowa - Tygodnik Lokalny
  • Gazeta Lubuska
  • Polska | Gazeta Wrocławska
  • Express Głogów-Lubin-Polkowice Wrocławska Fabryka Prasowa S.C.

• Telewizja:
  • TV Master – program lokalny w sieci telewizji kablowej dawniej: TV GŁOGOWSKA
  • TV Odra – telewizja Legnicko – Głogowskiego Okręgu Miedziowego z siedzibą w Lubinie

Współpraca międzynarodowa

Dzięki aktywnej współpracy głogowskiego samorządu, szkół, stowarzyszeń oraz wielu głogowian z podobnymi podmiotami w miastach partnerskich, Głogów został wyróżniony przez Radę Europy:

• Dyplomem Rady Europy (1998),
• Honorową Flagą Rady Europy (2000),
• Honorową Plakietą Rady Europy (2003).

Miasta partnerskie: (w nawiasie podany jest rok rozpoczęcia współpracy z danym miastem)

• Eisenhüttenstadt – Niemcy (1972)
• Middelburg – Holandia (1990)
• Laholm – Szwecja (1991)
• Langenhagen – Niemcy (1993)
• Okręg Amber Valley – Wielka Brytania (1999)
• Kamieniec Podolski – Ukraina (2004)
• Riesa – Niemcy (2006)

Głogowianie

Głogów piastowski

• Henryk I Brodaty
• Konrad I głogowski
• Henryk III głogowski
• Jan z Głogowa (†1507, Johann von Glogau) – astronom, matematyk i filozof scholastyczny, przedstawiciel przyrodoznawczego nurtu albertyzmu

Glogau

• David Cassel (1818-1893), historyk i teolog
• Kasper Elyan
• Johann Samuel Ersch (1766-1828), bibliograf
• Joannes-Henricus Cardinal de Franckenberg (1726-1804), arcybiskup
• Georg Gustaw Fülleborn (1769-1803), filozof i filolog
• Andreas Gryphius (ur. 1616-1664) – niemiecki poeta i dramaturg
• Gedeon Goedel – żołnierz napoleoński
• Paul Krause
• Wilhelm Kube – gauleiter i gubernator Białorusi w czasie II wojny światowej
• Jan Lubomirski (zm. 1736)
• Eduard Munk (1803-1871), filolog
• Salomon Munk (1803-1867), orientalista
• Joachim Pastorius – historiograf i lekarz króla Jana II Kazimierza
• Johann Pol (2 poł. XVI w. – po 1622) – rzeźbiarz głogowski czasów manieryzmu
• Arthur von Posadowsky-Wehner (1845–1932) - polityk pruski, wicekanclerz Cesarstwa Niemieckiego
• Bernard Rosa – zakonnik, cysters, opat Krzeszowa
• Arnold Zweig (1887-1968) – niemiecki pisarz i aktywny pacyfista

Głogów po 1945 roku

• Andrzej Chichłowski (ur. 1957) – aktor
• Sylwester Chruszcz (ur. 1972) – prezes Ligi Polskich Rodzin, eurodeputowany
• Michał Andrzej Cimek (ur. 1946) – działacz społeczny, dziennikarz, publicysta, prozaik, terapeuta uzależnień
• Jerzy Górski (ur. 1954) – polski sportowiec, mistrz świata w podwójnym triathlonie z 1990
• Czesław Litwin (ur. 1955) – poseł na sejm V kadencji
• Tomasz Markowski (ur. 1975) – polski szachista
• Marcin Narwojsz (ur. 1976) – piłkarz GKS Jastrzębie
• Telemach Pilitsidis (ur. 1941) – malarz i poeta
• Joanna Piwowar (ur. 1981) – kompozytorka i poetka
• Michał Przysiężny (ur. 1984) – tenisista
• Władysław Rak (ur. 1954) – poseł na sejm III i IV kadencji
• Elżbieta Romanowska (ur. 1983) – aktorka
• Zbigniew Rybka (ur. 1958) – współtwórca Międzynarodowych Głogowskich Spotkań Jazzowych oraz pomysłodawca i współzałożyciel PWSZ w Głogowie – Prezydent Głogowa w latach 1998-2006
• Jan Zubowski (ur. 1957) – poseł, obecnie prezydent Głogowa
• Ewa Drozd (ur. 1963) – posłanka na Sejm VI i VII kadencji
• Marta Grycan - celebrytka, żona znanego producenta wyrobów cukierniczych i lodów Adama Grycan

Zobacz też

• Kina w Głogowie
• Handel w Głogowie
• zabytki Głogowa
• Piastowie głogowscy
• burmistrzowie i prezydenci Głogowa
• starostowie powiatu głogowskiego
• Most Tolerancji
• powiat głogowski
• Legnicko-Głogowski Okręg Miedziowy
• Honorowi Obywatele Miasta Głogowa
• Ludność Głogowa
• Cmentarz żydowski w Głogowie