Ocena internautów miejscowości Karpacz
Średnia ocena: 4.4
liczba ocen: 17
Ilość ulic: 111
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 50.778332
Współrzedne geograficzne E: 15.757220
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 75
Liczba ludności: 5100
Gęstość ludności: 131,7 os./km²
Powierzchnia: 38 km²
Wysokośc npm: 745
Rodzaj gminy: miejska
TERC: 5020106011
Tablice rejestracyjne: DJE
Dzielnica: Bierutowice
Dzielnica: Płóczki
Dzielnica: Wilcza Poręba
Karpacz (niem Krummhübel) – miasto w województwie dolnośląskim, w powiecie jeleniogórskim. Położone w Sudetach Zachodnich, w dolinie rzeki Łomnicy.
Historycznie leży na Dolnym Śląsku. W latach 1945-1954 siedziba wiejskiej gminy Karpacz. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa jeleniogórskiego.
Według danych z 31 grudnia 2010 r. miasto miało 4932 mieszkańców.
Według danych z roku 2007 Karpacz ma obszar 37,99 km² (118. lokata w kraju), w tym: użytki rolne 11%, użytki leśne 63%].
Według danych z 1 stycznia 2011 r. powierzchnia miasta wynosiła 37,99 km². Miasto stanowi 6,04% powierzchni powiatu.
Sąsiednie gminy: Kowary, gmina Podgórzyn. Na południu gmina sąsiaduje z Czechami.
Miasto jest położone w Karkonoszach, u stóp Śnieżki (1602 m n.p.m.), której polska część znajduje się w granicach miasta, w dolinie rzeki Łomnicy oraz potoków, będących jej dopływami.
Wyróżnia się następujące części miasta:
Osiedla mieszkaniowe:
Dane z 31 grudnia 2007:
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
populacja | 4 997 | 100 | 2702 | 54,07 | 2295 | 45,93 |
gęstość zaludnienia (mieszk./km²) | 131,5 | 71,1 | 60,4 |
Osada poszukiwaczy złota powstała w XII wieku. Pierwsze zapiski o Karpaczu pojawiły się w „Księgach Walońskich” z końcem XIV wieku. Dzielnicę Płóczki po raz pierwszy wymieniono w dokumencie z dnia 21 maja 1418 roku. Podczas wojny trzydziestoletniej (1618-1648) na terenie Karpacza osiedlili się uciekinierzy religijni z Czech. Po wybudowaniu kaplicy św. Wawrzyńca na Śnieżce (poświęconej 10 sierpnia 1681 roku przez cysterskiego opata Bernarda Rosa), Karpacz znalazł się na szlaku tzw. turystyki pielgrzymowej. W 1772 roku założono szkołę ewangelicką. Poświęcony w dniu 28 lipca 1844 r. drewniany kościółek ewangelicki, sprowadzony z norweskiego miasteczka Vang przez króla Prus Fryderyka Wilhelma IV, stał się atrakcją turystyczną Karpacza – znany obecnie jako Świątynia Wang. W związku z napływem turystów w II połowie XIX wieku nastąpił rozwój osady: powstały hotele, zajazdy i gospody. W Bierutowicach w 1914 r. znajdowało się 12 hoteli i 54 pensjonaty, dysponujące łącznie około tysiącem miejsc noclegowych.
W 1945 r. miejscowość została wcielona do Polski. Przez kilka pierwszych tygodni używano nazwy Szterlingowo, dla uczczenia dowódcy patrolu wojskowego, który jako pierwszy zdobył szczyt Śnieżki. Używano również nazwy Krzywa Góra (m.in. dla stacji kolejowej). Z kolei na początku 1946 r. Komisja Ustalania Nazw Miejscowości przyjęła nazwę Drogosławice, która wywołała protesty miejscowych mieszkańców. Ostatecznie Komisja zmieniła zdanie i w maju 1946 r. przyjęto obowiązującą do dziś nazwę Karpacz (nazwa ta pojawiła się już pod koniec 1945 r., czasem jako Karbacz). Pozostałą niemiecką ludność wysiedlono do Niemiec.
W 1954 r. utworzono osiedle Karpacz. W 1960 r. z obszaru osiedla Karpacz ustanowiono miasto Karpacz.
Historia kolei w Karpaczu sięga schyłku XIX w. 1 lipca 1895 uruchomiono 6,9 km jednotorową linię kolejową Mysłakowice – Karpacz. 19 czerwca 1934 zakończono elektryfikację tej linii (napięcie prądu: 16 kV, prąd zmienny o częstotliwości 16⅔ Hz). Trakcję elektryczną zlikwidowano wkrótce po zakończeniu II wojny światowej (8 lipca 1945). W kwietniu 2000 wstrzymano na niej ruch pasażerski, a w styczniu 2003 zawieszono także przewozy towarowe. Na 3,14 km odcinku Karpacz – Miłków wznowiono w sierpniu 2006 ruch drezynowy.
W latach powojennych uruchomiono w Karpaczu (wys. 700 m n.p.m., ) klimatologiczna stację meteorologiczną. Jej poprzedniczka, na wys. 605 m n.p.m., istniała i prowadziła pomiary meteo już w 1891 r. Średnie roczne ciśnienie atmosferyczne, w latach 1954-1965, wyniosło 932,6 hPa. Nieco wyższe wartości odnotowywano zazwyczaj w cieplejszej połowie roku, od maja do października – średnie ciśnienie miesięczne wahało się w przedziale od 933,7 hPa (maj i lipiec) do 935,2 hPa (wrzesień). Ze względu na usytuowanie stacji meteo na pn.-wsch. stoku i przewagę wiatrów NW notuje się bardzo wysoką frekwencję cisz (58,8%). W Karpaczu prawie 28% wszystkich wiatrów towarzyszy zjawiskom fenowym. Średnio, przez 11 dni w roku (zazwyczaj jesienią i zimą) w Karpaczu występują silne wiatry o prędkości przekraczającej 15 m/s.
Średnia temperatura roczna w latach 1931-1970 wyniosła +5,9 °C. Najzimniejszym miesiącem jest styczeń ze średnią dobową wynoszącą –5,4 °C. W Karpaczu najcieplejsze bywają lipiec i sierpień ze średnimi temperaturami wynoszącymi odpowiednio: +14,9 °C i +14,3 °C. Rocznie notuje się tu zazwyczaj 93 dni ze średnią temperaturą dobową poniżej 0 °C (początek 7 XII, koniec 11 III), 195 dni ze średnią temperaturą powyżej +5 °C (od 13 IV do 26 X) i 132 dni z temperaturą dobową przekraczającą +10 °C. W środku lipca (od 12 do 24) – średnio przez 13 dni – średnia dobowa przekraczała w cieniu +15 °C.
Na terenie miasta działalność prowadzą następujące związki wyznaniowe:
Karpacz zaliczany jest do znanych ośrodków turystycznych w Karkonoszach. Prócz popularnych tu możliwości zimowej turystyki sportowej, oferuje bogaty wachlarz turystyki górskiej, krajobrazowej. Posiada zasobną bazę noclegową (ok. 11 tys. miejsc noclegowych) i restauracyjno-wyżywieniową.
Karpacz ma status gminy miejskiej. Organem uchwałodawczym jest Rada Miejska w Karpaczu, składająca się z 15 radnych. Organem wykonawczym samorządu jest Burmistrz Karpacza.
Burmistrzowie Karpacza:
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-16 22:24:55