Wambierzyce

Wambierzyce (niem. Albendorf, czes. Vambeřice) – wieś o zabudowie przypominającej miasteczko, w gminie Radków, w powiecie kłodzkim, województwo dolnośląskie, zwana śląskim Jeruzalem. Ważny ośrodek pielgrzymkowy i turystyczny.

W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie wałbrzyskim.

Nazwa miejscowości

Polska nazwa została nadana po II wojnie światowej i pochodzi od czeskiej nazwy miejscowości Vambeřice, używanej przez pielgrzymów z Czech i Moraw. Ta z kolei jest przyswojeniem (poprzez formę Valbeřice) najwcześniejszej formy niemieckiej Albendorf.

Historia

Powstanie w tym miejscu sanktuarium maryjnego związane jest z XII. wiecznym przekazem jakoby niewidomy Jan z Ratna w tym miejscu odzyskał wzrok, a jego oczom miała ukazać się postać Matki Bożej.

Wambierzyce to ważne sanktuarium maryjne na Dolnym Śląsku. Znajduje się tu Bazylika pod wezwaniem Nawiedzenia NMP z początku XVIII wieku, wybudowana w miejscu drewnianej kaplicy z 1263, o ciekawej barokowej architekturze (krużganki dookoła owalnej nawy, 11 kaplic). We wnętrzu wykonana z drewna lipowego figurka Matki Boskiej Królowej Rodzin, datowana na XIV wiek (inne źródła XIII wiek) ukoronowana w 1980 roku. W 1936 kościołowi nadano tytuł bazyliki mniejszej. W 1945 r. wieś włączono w granice Polski, zaś jej dotychczasowych mieszkańców wysiedlono do Niemiec.

Kościół góruje nad niewielkim rynkiem, z którego prowadzi do niego 57 schodów o symbolicznym znaczeniu: 9 (liczba chórów anielskich) + 33 (wiek Chrystusa w chwili ukrzyżowania) + 15 (wiek Marii w chwili poczęcia Chrystusa). Ponadto z inicjatywy Daniela Osterberga – w tym czasie właściciela Wambierzyc – od końca XVII do XIX wieku powstała tu kalwaria z około 100 kaplicami i kapliczkami oraz 12 bramami. Płynący przez wieś strumień nosi nazwę Cedron, nazwy okolicznych wzgórz nawiązują do tematyki biblijnej (Tabor, Syjon, Horeb itp). Odnosi się to w swojej symbolice do Jerozolimy z czasów, kiedy żył Chrystus i sprawia, że miejscowość, będąc od XII wieku ośrodkiem kultu maryjnego, jest odwiedzana przez liczne pielgrzymki oraz turystów. Od 25 czerwca 2007 roku w Wambierzycach posługują franciszkanie z Prowincji św. Jadwigi Zakonu Braci Mniejszych. Pierwszym kustoszem franciszkańskim był o. Damian Franciszek Stachowicz OFM, a od 6 lipca 2009 roku funkcję tę pełni o. Albert Ireneusz Krzywański OFM.

Ponadto: ruchoma szopka z 1882 roku z ponad 800 figurkami, wykonana przez miejscowego zegarmistrza Longinusa Wittiga. Minimuzeum regionalne, zwierzyniec.

Ciekawostki

Wambierzyce odgrywały rolę prowincjonalnego miasteczka Lutyń w filmie Wielki Szu Sylwestra Chęcińskiego. W filmie, główny bohater przybywa do Lutynia pociągiem, jednakże w rzeczywistości, Wambierzyce nie posiadają stacji kolejowej, a rolę stacji Lutyń odegrała stacja w pobliskim Radkowie.

Zobacz też

Daniel Paschazjusz von Osterberg – właściciel Wambierzyc.