Ocena internautów miejscowości Chobienia
Średnia ocena: 4.7
liczba ocen: 19
Ilość ulic: 18
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 51.549999
Współrzedne geograficzne E: 16.450001
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 76
Liczba ludności: 650
Wysokośc npm: 95 m n.p.m.
Tablice rejestracyjne: DLU
Chobienia (niem. Köben an der Oder) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lubińskim, w gminie Rudna na lewym brzegu Odry między Ścinawą a Głogowem.
W latach 1945-54 siedziba władz gminy Chobienia. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa legnickiego.
Nazwa Chobienia w 845 była wymieniona przez kronikarza Geografa Bawarskiego wśród dwudziestu innych grodów słowiańskiego plemienia Dziadoszan. Fakt ten dowodzi, że już w IX w. była znaczącym ośrodkiem osadniczym. Prawa miejskie nadał jej książę Henryk Brodaty w 1238. W 1259 istniał już w Chobieni kościół. Chobienia jako miasto występuje w dokumentach z 1303 i 1305. W XIV i XV w. właścicielami ziemi w Chobieni był kościół, książę, szlachta, zamek i wójt. Większość dóbr należało do hrabiego Georga von Kottwitz, który w XVI w. przebudował zamek, kupił od kolegiaty głogowskiej przeprawę promową i podporządkował sobie chobieńskich mieszczan. Był fundatorem przebudowy kościoła parafialnego pw. św. Apostołów Piotra i Pawła. Kazał wybudować wodociąg mający źródło na zachodnich wzgórzach miasta. Dla miejscowych dzieci założył szkołę łacińską a dla biednych, chorych i zniedołężniałych - szpital i przytułek. Za czasów jego panowania powstał w Chobieni cech zrzeszający 15 rolników, co było ewenementem na skalę europejską. Cech ten - mający własny statut i własną pieczęć - był pierwszym związkiem chłopów w Niemczech. W tych latach do Chobieni przybył Johann Heermann, który kierował protestancką parafią przez 27 lat (1611-1638). W czasach średniowiecznych funkcjonowała faktoria solna. W okresie wojny trzydziestoletniej miasto spłonęło i zostało doszczętnie splądrowane. W 1772 pożar zniszczył kościół, szkołę parafialną i plebanię. W XVII-XX w. dobra chobieńskie często zmieniały właścicieli. Po I wojnie światowej wskutek hiperinflacji Chobienia miała własną walutę zastępczą (notgeld) z panoramą miasta na awersie. W rynku były dwa duże hotele, dwa kościoły, ratusz i kawiarnia. Funkcjonowały też trzy szkoły (ewangelicka, katolicka i prywatna), straż pożarna, drukarnia, tartak i zakład komunalny - życie miasta i jego obywateli ukazywała trzy razy w tygodniu Chobieńska Gazeta Odrzańska. Po ucieczce części Niemców przed nadciągającym frontem tereny te zostały niemal całkowicie wyludnione. Chobienia została wyzwolona w styczniu 1945 - była zniszczona w 50%.
Dziś Chobienia ma odnowiony rynek, chodniki, oświetlone ulice, pełną telefonizację i gazyfikację oraz oczyszczalnię ścieków. Liczba mieszkańców w 1322 wynosiła 800, w 1939 - 1650, a dziś 700. W Chobieni znajdują się: Zespół Szkolno-Przedszkolny z nowoczesną halą sportową, Chobieński Ośrodek Kultury, Biblioteka, Ośrodek Zdrowia, Bank Spółdzielczy, Ochotnicza Straż Pożarna z remizą, kompleks rekreacyjno-sportowy z kortami, bieżnią i deszczowanym boiskiem, sala widowiskowa z zapleczem gastronomicznym, przeprawa promowa, port, sześć stawów, stacja PKP na linii Góra-Ścinawa rozebrana w 1980. W 2009 przebudowana została centralna część Rynku, umieszczono w nim nową fontannę (w miejscu dawnego kościoła ewangelickiego.
Użytek ekologiczny "Naroczycki Łęg" z mozaiką lasów łęgowych, olsu, boru sosnowego, zbiorowisk zaroślowych oraz starorzeczy. Występuje tu unikalna flora i fauna:
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-17 02:48:23