Gorzyca (województwo dolnośląskie)

Gorzyca – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lubińskim, w gminie Lubin.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa legnickiego.

Wieś znajduje się około 8 km od miejscowości - Lubin i 71 od Wrocławia - miasta wojewódzkiego.

Wieś liczy około 400 mieszkańców. Od roku 2003 coraz chętniej wprowadzają się tu mieszkańcy z najbliższego miasta - Lubina. Rok 2006 to rok 650 lecia wioski.

Na terenie miejscowości działa: Świetlica prowadząca zajęcia artystyczne, sportowe i aerobik. Przy świetlicy mieści się również ogrodzony plac zabaw.

Do wioski regularnie kursują autobusy PKS, komunikacji miejskiej w Lubinie (linia 102) oraz busy.

W Górzycy warto odwiedzić zabytkowy Kościół filialny pw. św. Józefa Robotnika

Kościół usytuowany jest na dość eksponowanym wzniesieniu we wschodniej części Górzycy. Pierwsza wzmianka o już istniejącej w osadzie świątyni pochodzi z dokumentu księcia Ludwika I z 1356 roku. Prawdopodobnie tenże książę był także jej fundatorem, na krótko przed wspomnianą wyżej datą.

Obecnie jest to wolnostojąca, jednonawowa, zorientowana, budowla wzniesiona na rzucie prostokąta, z wyodrębnionym węższym oraz trójbocznie zakończonym prezbiterium. Świątynia wzmocniona jest licznymi przyporami. Od strony południowej znajduje się kruchta kryta dachem pulpitowym, natomiast od północy na całej długości prezbiterium dobudowana jest zakrystia, również kryta dachem pulpitowym. Na osi fasady zachodniej świątyni znajduje się masywna, kamienna wieża dzwonnicy wzniesiona na rzucie prostokąta, która w górnej części przechodzi w ośmiobok. Zwieńczenie wieży stanowi stromy ostrosłupowy hełm. Nawa i prezbiterium kryte są jednolitym dachem dwuspadowym, który charakteryzuje się oryginalnym załamaniem przy przejściu pomiędzy nawą a węższym prezbiterium. Wszystkie dachy pokryte są blachą (do 1948 roku – gontem, później do 1972 roku – dachówką). Okna są o wykroju odcinkowym, w wieży – prostokątne. W murach kościoła zachowało się kilka kamiennych płyt nagrobnych z XVII i XVIII wieku.

W dość skromnie wyposażonym wnętrzu świątyni znajdują się drewniane drzwi barokowe oraz klasycystyczny prospekt organowy. Interesująca jest również główna brama wejściowa wraz z przyległym murem otaczającym teren przykościelny, które datowane są na XIV wiek, podobnie jak cmentarz znajdujący się po północnej stronie kościoła.

Zobacz też: Gorzyca