Milicz

Milicz (łac. Milicium, niem. Militsch) – miasto w północnej części województwa dolnośląskiego, leżące w powiecie milickim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Milicz, nad Baryczą.

Historycznie leży na Dolnym Śląsku, na pograniczu z Wielkopolską. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. wrocławskiego.

Według danych z 30 czerwca 2008 miasto ma 11 889 mieszkańców. Siedziba urzędu miejskiego i starostwa powiatowego.

Miasto leży przy drodze krajowej nr 15, przy linii kolejowej Wrocław-Jarocin, ok. 55 km od Wrocławia, 125 km od Poznania i ok. 45 km od Ostrowa Wielkopolskiego.

W okolicach Milicza znajdują się największe w Europie stawy hodowlane. Co roku władze miejskie organizują tu imprezę zwaną Świętem Karpia Milickiego oraz Dni Ziemi Milickiej. W mieście ma również siedzibę słynna szkoła leśna.

W miejscowości działało Państwowe Gospodarstwo Rybackie Milicz.

Rys historyczny

Milicz wzmiankowany po raz pierwszy w dokumencie z 1136 roku, wymieniony jako jedna z posiadłości arcybiskupstwa gnieźnieńskiego - zamek "Milich" w przywileju papieża Hadriana IV z 1154 r. Natomiast dokument z 1249 roku wymienia Milicz po łacinie jako Milicium.

Od czasów Bolesława Krzywoustego Milicz należał do ziemi śląskiej i był siedzibą kasztelanii. W latach 1164 -1358 należał do Księstwa wrocławskiego, wymieniony jako jedno z miast przypadłych księciu Bolesławowi Wysokiemu. Po Henryku Pobożnym miasto odziedziczył jego syn Henryk III. Później stanowił własność Henryka IV Probusa, a potem Henryka Grubego. W wyniku wojny z księciem głogowskim Milicz wchodzi we władanie Henryka Głogowczyka w roku 1290 roku. Po śmierci Henryka Wiernego w 1309 miasto wraz z Oleśnicą dziedziczą książęta oleśniccy - Bolko i Konrad od których Milicz zakupiło biskupstwo wrocławskie. Od 1494 siedziba wolnego państwa stanowego należącego do Kurzbachów, a od 1590 do Maltzanów. Zachowany średniowieczny układ miasta zbliżony do owalu, z rynkiem i ulicami zbiegającymi się przy dawnych bramach miejskich.

22 stycznia 1945 r. zdobyty przez Armię Czerwoną został wraz z tzw. Ziemiami Odzyskanymi przyznany Polsce w ramach ładu pojałtańskiego przez zwycięskie mocarstwa II wojny światowej jako rekompensata za utracone przez Polskę Kresy Wschodnie.

Nazwa, herb, flaga

Nazwa Milicz pochodzi od imienia Milik, którego można uznać za legendarnego założyciela miasta. Została stworzona poprzez dodanie martwego już dziś przyrostka j, a więc brzmiała Milikj - podobnie jak Wrocławj czy Poznanj powstałe od Wroclawa i Poznana. Przyrostek ten z czasem powodował zmiękczenie poprzedzającej go spółgłoski, stąd dzisiejsza wymowa Wrocławia czy Poznań. Pierwotnie zatem nazwa Milicz musiała być wymawiana przez miękkie cz, które jednak w dalszych dziejach języka polskiego stwardniało.

Herb Milicza przedstawiający świętego Jerzego na koniu zabijającego smoka istnieje co najmniej od XV w., gdyż taki wizerunek widnieje na najstarszej zachowanej pieczęci miejskiej.

Burmistrzowie i pełniący funkcję burmistrza od 1990 r.

1990-1994 - J.Wierzowiecki; 1994-1998 - T.Staniewska; 1998-2002 - W.Wall; 2002-2006 - R.Mieloch; 2006-2010 - D.Stachowiak, J.Supeł, D.Stachowiak, R.Augustyn, R.Mieloch, D.Duszyński, P.Wybierała; 2010-2014 - P.Wybierała

Komunikacja

Przez miasto przebiegają drogi: krajowa i wojewódzkie:

• droga krajowa nr 15: Trzebnica - Milicz - Krotoszyn - Września - Gniezno - Toruń - Ostróda
• droga wojewódzka nr 439: Żmigród - Milicz
• droga wojewódzka nr 448: Milicz - Twardogóra - Syców

oraz linia kolejowa ze stacją Milicz łącząca Milicz z miastami: Wrocław, Oleśnica, Krotoszyn, Jarocin, Poznań.

Komunikacje autobusowa w Miliczu i okolicach zapewnia lokalny oddział przedsiębiorstwa PKS Wolow sp. z o.o. Utrzymywane są regularne linie do Wrocławia, Wołowa, Trzebnicy, Oleśnicy, Poznania, Ostrowa Wielkopolskiego, Żmigrodu, Sulmierzyc, Krotoszyna, Jutrosina i in. Można tu też spotkać autobusy przedsiębiorstw PKS Konin, PKS Polbus Wrocław, PKS Leszno, PKS Ostrów Wielkopolski, PKS Bydgoszcz oraz PKS-Tour Jelenia Góra.

Turystyka i rekreacja

Trasy rowerowe przebiegają także przez kompleksy stawów hodowlanych (największych w Europie), malownicze tereny Parku Krajobrazowego "Dolina Baryczy" i na obrzeżach chronionego Rezerwatu "Stawy Milickie". W Miliczu jest też otwarta dla publiczności stadnina koników polskich za lasem od Szpitala, usiłująca rozmnożyć tę rzadką rasę.

Zabytki

• Grodzisko Chmielnik, ślady osadnictwa z ok. 7000 lat p.n.e.
• Pałac klasycystyczny - z końca wieku XVIII, obecnie Zespół Szkół Leśnych (od 1963 r.)
• Park pałacowy - pierwszy na Śląsku park w stylu angielskim Powstał około 1800 r., powierzchnia ok. 80 ha
• Ruiny zamku książąt oleśnickich z XIV wieku
• Ruiny Czarnej Bramy w pałacu parkowym
• Grobowiec hrabiego Maltzana
• Brama wjazdowa (dworska) z około 1815 roku
• Jeden z sześciu Kościół Łaski z XVIII wieku, obecnie kościół rzymskokatolicki pw. św. Andrzeja Boboli w Miliczu
• Kościół neorenesansowy św. Michała Archanioła z XIX wieku (z chrzcielnicą z 1561 roku)
• Kościół z XIX wieku - ośrodek kultu św. Anny, od 2001 roku istnieje tutaj trzecia, najmłodsza parafia

Współpraca międzynarodowa

Miasta partnerskie:

• Lohr am Main,
• Gniew,
• Springe

Zobacz też

• Stawy Milickie
• Powiat milicki
• Milicz Wąskotorowy
• Cmentarz żydowski w Miliczu
• Historia i legendy Milicza