Wilczyn (powiat trzebnicki)

Wilczyn k. Obornik Śląskich (dawniej Wilczyn Leśny), niem. Heidewilxen – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. trzebnickim, w gminie Oborniki Śląskie, położona przy drodze Oborniki Śląskie - Trzebnica.

Obecnie znana jako wieś letniskowa, jest jedną z najwcześniej wymienianych w dokumentach wsi powiatu trzebnickego. Już w dokumencie Bolesława Wysokiego z 1175, zatwierdzającym posiadłości cystersów w Lubiążu, wśród dóbr należących do zakonu wymieniona jest karczma w Wilczynie (taberna in Wiltsin). Ostatecznie cała wieś została zatwierdzona jako dobro klasztorne przez Henryka Brodatego w dokumencie z 1202 (item Vilxino sicut a quibusdam eidem est collata monasterio).

Wskutek reformacji Wilczyn przestał być dobrem klasztornym – większość mieszkańców była wyznania luterańskiego. Do 1945 we wsi znajdował się dwór rodziny Lauterbachów oraz kościół ewangelicki. Wojnę przetrwała neogotycka kaplica na dawnym cmentarzu ewangelickim, obecnie nieużywana. W krypcie kaplicy zachowała się zniszczona płyta nagrobna Lauterbachów.

Wilczyn Leśny jest malowniczo położony wśród Wzgórz Trzebnickich. Sąsiadują z nim Lesiste Wzgórza – jedno z nielicznych zalesionych odgałęzień Wzgórz Trzebnickich. W odległości około kilometra za wsią znajdują się dwa stawy rybne, pełniące funkcję hodowlaną (głównie hodowla karpia) oraz rekreacyjną (kąpielisko). W pobliskich lasach (między Obornikami a Wilczynem) przez kilka kilometrów ciągnie się stary rów przeciwczołgowy, zbudowany przez Niemców w czasie II wojny światowej dla utrudnienia przejazdu wojskom radzieckim.

W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wrocławskiego.

• 

  Ruiny kaplicy cmentarnej w Wilczynie Leśnym

• 

  Ruiny kaplicy cmentarnej

• 

  Krypta kaplicy cmentarnej

• 

  Płyta nagrobna w kaplicy cmentarnej