Święta Katarzyna (województwo dolnośląskie)

Święta Katarzyna (niem. Kattern) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, 9 kilometrów na południowy wschód od centrum Wrocławia, w gminie Siechnice, do 31.12.2009 siedziba gminy Święta Katarzyna.

Po raz pierwszy wzmiankowana w 1257 jako Santa Katherine. Według najdawniejszych zapisów łacińskich jest to nazwa pochodząca od imienia patronki tamtejszego kościoła. Jeszcze w XIX wieku była nazywana Świętą Katarzyną, dopiero później została zgermanizowana. Swoje dobra kuchenne posiadały tam osadzone we Wrocławiu zakony rycerskie: szpitalników–joannitów oraz krzyżowców z czerwoną gwiazdą. Poważnie zniszczona w czasie wojny trzydziestoletniej.

W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wrocławskiego.

Sanktuarium Matki Bożej Częstochowskiej

Historia powstania tej budowli zlokalizowanej w miejscowości Święta Katarzyna sięga 1257 roku, kiedy to wzmiankowano ją po raz pierwszy. Kościół był wielokrotnie przebudowywany i odbudowywany po zniszczeniach takich jak pożar w 1720 roku czy wysadzenie przez Niemców podczas trwania II Wojny Światowej. Kościół reprezentuje architekturę późnoromańską z zauważalnymi w konstrukcji elementami gotyckimi. Zewnętrzna elewacja nie jest otynkowana ani pomalowana dzięki czemu budowla swoim wyglądem przypomina o swojej długiej historii. W ciągu wieków Dolny Śląsk przechodził skomplikowane dzieje w skutek zawirowań politycznych. Podobnie kościół pod wezwaniem Świętej Katarzyny, który zmieniał swój wygląd. Raz popadał w ruinę, po czym znowu się odradzał. Sam kościół pełnił rolę nie tylko świątyni katolickiej jak ma to miejsce dziś, ale w przeszłości, także kościoła protestanckiego.

Dziś Kościół pod wezwaniem Świętej Katarzyny Aleksandryjskiej jest najbardziej charakterystyczną budowlą zabytkową na terenie gminy Siechnice. Dodatkowo posiada rangę Sanktuarium Matki Bożej Częstochowskiej, dzięki czemu znany jest wśród wiernych w całym kraju. Ważnym elementem świątyni jest obraz Matki Bożej Częstochowskiej. Ten dziewiętnastowieczny obraz w 1945 roku z kresów wschodnich (z miejscowości Dolina) przywiózł pierwszy po wojnie proboszcz parafii w Świętej Katarzynie ks. kanonik Józef Garbicz.

Dnia 29 maja 1952 roku gościł w Świętej Katarzynie Prymas Polski Stefan Kardynał Wyszyński, który dokonał poświęcenia odbudowanego po wojnie kościoła. Kościół został wpisany do krajowego rejestru zabytków 31 maja 1950 roku. Obecnym Proboszczem Rzymsko-Katolickiej Parafii pod wezwaniem Świętej Katarzyny Aleksandryjskiej jest Ks. dr Bogdan Kania.

Zakład Opiekuńczo-Leczniczy

W Świętej Katarzynie znajduje się zespół klasztorno-szpitalny sióstr ze Zgromadzenia Chrystusa Dobrego Pasterza, który został wybudowany z inicjatywy sióstr ze Zgromadzenia Chrystusa Dobrego Pasterza. Właśnie siostry z tej wspólnoty przeprowadziły się z Monachium do Wrocławia, a następnie do Świętej Katarzyny. Miało to miejsce na przełomie XIX i XX wieku. W 1907 roku zakończyła się budowa pierwszej części kompleksu mieszkalno-opiekuńczego w Świętej Katarzynie. Na całokształt obecnych zabudowań składa się: kaplica Dobrego Pasterza, kaplica północna, dom mieszkalny sióstr, budynek szpitalny, 6 budynków mieszkalno-gospodarczych, cmentarz, kaplica na cmentarzu, zespół kapliczek drogi krzyżowej. Obecnie w klasztorze znajduje się Zakład Opiekuńczo-Leczniczy prowadzony przez Zgromadzenie Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej.