Ocena internautów miejscowości Świerzawa
Średnia ocena: 4.6
liczba ocen: 25
Ilość ulic: 21
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 51.016998
Współrzedne geograficzne E: 15.900000
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 75
Liczba ludności: 2500
Gęstość ludności: 1384 os./km²
Powierzchnia: 1.8 km²
Wysokośc npm: 279
Rodzaj gminy: miejsko-wiejska
TERC: 5020126044
Tablice rejestracyjne: DZL
Świerzawa (do 1945 niem. Schönau an der Katzbach, po 1945 Szunów) – miasto w woj. dolnośląskim, w powiecie złotoryjskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Świerzawa. Leży w dolinie Kaczawy, w centralnej części Pogórza Kaczawskiego.
Według danych z 31 grudnia 2010 liczyło 2472 mieszkańców.
Położone 18 km na północny wschód od Jeleniej Góry. Lokalny ośrodek handlowo-usługowy i wypoczynkowy. Przez miasto przebiega nieczynna linia kolejowa Legnica – Złotoryja – Marciszów – Kamienna Góra - Lubawka.
Świerzawa jest historycznym miasteczkiem położonym w południowej części województwa dolnośląskiego w powiecie złotoryjskim nad Kaczawą. Położenie miasta na Pogórzu Kaczawskim, w niewielkiej odległości na północ od Gór Kaczawskich stwarza możliwość rozwoju turystyki.
Miasto leży przy drodze wojewódzkiej i w niedalekiej odległości od głównych tras:
W Świerzawie do niedawna czynna była stacja kolejowa. Obecnie ruch na trasie kolejowej Legnica – Złotoryja – Kamienna Góra biegnącej przez miasto został wstrzymany.
Według danych z 1 stycznia 2011 r. powierzchnia miasta wynosiła 1,76 km².
Świerzawa historycznie leży na Dolnym Śląsku. W latach 1975-1998 administracyjnie należało do woj. jeleniogórskiego.
Świerzawa swą historią sięga roku 1195, kiedy to na miejscu dzisiejszego miasta Bolesław I Wysoki wybudował drewniany kościółek. Według legendy niemiecka nazwa Schönau pochodzi od wypowiedzi Agnieszki von Habsburg, żony Bolka Małego, która w drodze z Jawora do Złotoryi zatrzymała się w tym miejscu i rzekła "Hier will ich ein Haus haben auf der schönen Aue ("Chcę mieć dom na tej pięknej łące"). Pierwsza pisemna wzmianka o miejscowości pochodzi z roku 1268. Prawa miejskie nadał jej książę świdnicki Bolko I Surowy w 1296 roku. Świerzawa początkowo podlegała pod jurysdykcję Złotoryi. Rozwijała się szybko i dynamicznie, gdyż leżała na głównym szlaku handlowym z Kamiennej Góry do Złotoryi.
Miasto wielokrotnie nawiedzały epidemie, pożary i wojny. Największe zniszczenia przyniosła wojna trzydziestoletnia, podczas której, w wyniku pożaru, spaleniu uległa większa część zabudowy. Po tym incydencie nastąpiło wyraźne spowolnienie rozwoju i rozbudowy miasta. W latach 1818-1932 Świerzawa wspólnie z Bolkowem była siedzibą powiatu. W czasie I i II wojny światowej miasto nie doznało zniszczeń.
W 1945 r. miasto zostało włączone w granice Polski. Jego dotychczasową ludność wysiedlono do Niemiec. W 1973 zniesiono prawa miejskie Świerzawy, degradując ja do rangi wsi. Prawa te zostały przywrócone w 1984 roku. W latach 1950-1975 Świerzawa należała do województwa wrocławskiego, w latach 1975-1999 do województwa jeleniogórskiego, a od 1999 roku należy do województwa dolnośląskiego i powiatu złotoryjskiego.
Świerzawa nie odniosła znaczących strat w zabudowie podczas II wojny światowej.
Zabytki:
Świerzawa jest głównie ośrodkiem usługowo-handlowym dla rolniczej okolicy. W mieście nie ma większych zakładów przemysłowych. Istnieje tutaj urząd pocztowy, komisariat policji, punkty handlowe, usługowe, kilka serwisów, bar, stacja benzynowa.
Świerzawa leży w ciekawym turystycznie regionie na Pogórzu Kaczawskim i w pobliżu Gór Kaczawskich. Zabytki architektoniczne poświadczają jej długoletnią historię. Wszelkich informacji o historii, kulturze i zabytkach miasta oraz o bazie noclegowo-gastronomicznej udziela Centrum Kultury i Turystyki w Świerzawie przy ul. Jeleniogórskiej.
Miasta i gminy partnerskie:
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-16 23:22:17