Ocena internautów miejscowości Koronowo
Średnia ocena: 3.3
liczba ocen: 26
Ilość ulic: 140
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 53.317001
Współrzedne geograficzne E: 17.933001
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 52
Liczba ludności: 10800
Gęstość ludności: 391,2 os./km²
Powierzchnia: 28.2 km²
Wysokośc npm: 97
Rodzaj gminy: miejsko-wiejska
TERC: 6040503044
Tablice rejestracyjne: CBY
Dzielnica: Iwickowo
Dzielnica: Lipinki
Dzielnica: Pieczyska
Dzielnica: Probostwo
Dzielnica: Przyrzecze
Dzielnica: Romanowo
Dzielnica: Sólnica
Dzielnica: Srebrnica
Dzielnica: Tuszyny
Koronowo – miasto w woj. kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, położone przy granicy Doliny Brdy i Pojezierza Krajeńskiego; siedziba gminy miejsko-wiejskiej Koronowo. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa bydgoskiego. Przez miasto przechodzą dwie drogi krajowe 25 i 56.
Według danych z 30 czerwca 2010 miasto miało 11 025 mieszkańców.
Historia Koronowa zaczyna się od przeniesienia z Byszewa konwentu cystersów i założenia w 1288 r. nowego klasztoru na terenach wsi Smejsze; nazwa miasta pochodzi od łacińskiej nazwy klasztoru Corona Mariae. Kolejne akty lokacji miasta z 1359 r., a następnie z 1368 r., wystawione przez króla Kazimierza Wielkiego, doprowadziły w 1370 r. do założenia miasta. Znaczące dla historii Polski było zwycięstwo w bitwie pod Koronowem wojsk polskich nad Krzyżakami, 10 października 1410 r., w rejonie wsi Wilcze – Łąsko Wielkie, upamiętnione 13-metrowej wysokości pomnikiem, wzniesionym u wylotu drogi z Koronowa w kierunku na Koszalin.
Podczas kolejnych wojen Królestwa Polskiego z zakonem krzyżackim Koronowo było kilkakrotnie niszczone. Rozwój miejscowości nastąpił z końcem XV w. w wyniku rozwoju handlu zbożem, drewnem oraz produkcją garncarską i browarnictwem. W 1563 r. opat Adam Mirkowski odnawia przywilej lokacyjny i funduje kościół oraz szpital Świętego Ducha. Od następnego stulecia rozpoczął się powolny upadek znaczenia miejscowości; w 1772 r. Koronowo znalazło się w granicach zaboru pruskiego; w 1819 r. nastąpiła kasata zakonu, a miejscowość sekularyzowano; w 1832 r. rozebrano kościół i szpital Świętego Ducha.
W 1909 roku Koronowo uzyskuje połączenie kolejowe z Tucholą. W latach 1895-1969 komunikację z Bydgoszczą utrzymuje poprzez linię kolei wąskotorowej (obecnie prawie całkowicie zlikwidowana, pozostały nieliczne torowiska i mosty). W okresie zaboru pruskiego działały w Koronowie organizacje polskie.
W 1939 roku na zachód od miasta, na linii jezior Byszewskich, toczyły się walki obronne z najeźdźcą niemieckim. W okresie II wojny światowej hitlerowcy zamordowali ok. 100 mieszkańców Koronowa. Pamięć pomordowanych uczczono pomnikami: w Srebrnicy, Dębowej Górze, Tryszczynie, Wierzchucinie Królewskim, Buszkowie oraz Koronowie – pomnik na cmentarzu ofiar – Polaków. W okresie okupacji niemieckiej 1939-1945 więzienie, w którym zmarło ok. 600 osób. Od 1942 Niemcy stosowali dla miasta nazwę Krone an der Brahe.
W drugiej połowie lat 40. ubiegłego wieku mieściło się tu więzienie Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego.
W roku 1960 dokonano spiętrzenia wody na rzece Brdzie tworząc Jezioro Koronowskie.
Miejscowość jest ośrodkiem wypoczynku weekendowego i letniego dla mieszkańców Bydgoszczy i okolic. W miejscowości znajdują się liczne ośrodki wypoczynkowe, plaża i przystanie. Przez Koronowo lub tuż przy jego granicach przebiega kilka pieszych i rowerowych szlaków turystycznych:
Miasta partnerskie:
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-16 21:47:44