
Ocena internautów miejscowości Chełmno
Średnia ocena: 3.8
liczba ocen: 28
Ilość ulic: 118
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 53.365829
Współrzedne geograficzne E: 18.422779
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 56
Liczba ludności: 20400
Gęstość ludności: 1 458,1 os./km²
Powierzchnia: 14 km²
Wysokośc npm: 75
Rodzaj gminy: miejska
TERC: 6040604011
Tablice rejestracyjne: CCH
Dzielnica: Dworzyska
Dzielnica: Działki
Dzielnica: Osiedle nad Browiną
Dzielnica: Parowa
Dzielnica: Rybaki
Chełmno (łac. Culmen, niem.: Culm, Kulm) – miasto i gmina w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie chełmińskim w dolinie Dolnej Wisły, nad Wisłą i wpadającą do niej Frybą. Miasto leży 40 km na północ od Torunia i 30 km na zachód od Grudziądza. W pobliżu most przez Wisłę na trasie drogi krajowej nr 91. Historyczne centrum Chełmna leży na wysokiej skarpie odległej około 1,5 km od Wisły, pozostałe osiedla – głównie wielkopłytowe – na wschód i południe od niego. Miasto jest stolicą historyczno-geograficznego regionu ziemia chełmińska. Łącznie z Toruniem jest najstarszym miastem tego obszaru i jednocześnie w północnej Polsce (prawa miejskie – tzw. prawo chełmińskie, w 1233).
W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa toruńskiego.
Według danych GUS z 31 grudnia 2009 miasto liczyło 20 209 mieszkańców.
Według danych z 2002 Chełmno ma obszar 13,86 km², w tym: użytki rolne: 47%, użytki leśne 4%
Miasto stanowi 0,63% powierzchni powiatu.
Sąsiednie gminy: Chełmno, Kijewo Królewskie, Stolno, Świecie
Dane z 30 czerwca 2004:
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
populacja | 20 583 | 100 | 10 799 | 52,5 | 9784 | 47,5 |
gęstość zaludnienia (mieszk./km²) | 1 485,1 | 779,1 | 705,9 |
Nazwy miejsc wyróżniających się z otaczającego krajobrazu posiadają od niepamiętnych czasów swoje nazwy. Nadwiślańskie wzgórze koło dzisiejszego miasta Chełmno miało taką starożytną nazwę Kulm pochodzenia skandynawskiego. Polska nazwa miasta wywodzi od słowa chełm, również oznaczającego "wzgórze".
Chełmno już od wczesnego średniowiecza było grodem leżącym na liczącej co najmniej 2500 lat drodze, łączącej grody kultury łużyckiej (patrz również: Stara droga w Chełmży). Grodzisko kultury łużyckiej, znane jako Góra Świętego Wawrzyńca, zasiedlone potem przez Słowian, oraz cmentarzyska odkryte w pobliskim Kałdusie potwierdzają jego strategiczne położenie. Budowy katedry w tym miejscu, potwierdzona odkryciem pozostałości bazyliki romańskiej z XI w., mówi o nadzwyczajnej wadze grodu także w okresie wczesnopiastowskim. W XI wieku Piastowie założyli tu obronny gród wyznaczający prawdopodobnie północny punkt ówczesnej granicy ich państwa. Miasto, przeniesione później na miejsce dzisiejszej wsi Starogród, w XI-XII w. pełniło funkcję grodu kasztelańskiego. W 1228 Zakon Krzyżacki wybrał Chełmno na stolicę ziemi chełmińskiej, w latach 1230-1250 było ono głównym miastem zakonu i siedzibą I Komturii), a 1236-1251 siedzibą diecezji chełmińskiej. 28 grudnia 1233 łącznie z Toruniem otrzymało prawa miejskie (odnowione po pożarze w 1251), które stały się wzorem dla lokacji około 200 miast wschodniopomorskich i mazowieckich. W tym czasie miasto nosiło także przyjętą przez Niemców nazwę Kulm (łac. Culm).
W połowie XIII wieku przeniesione na obecne miejsce. Odtąd rozpoczął się największy rozwój miasta, które wstąpiło do Hanzy, jednak nie zyskało tak dużego znaczenia jak Toruń. Od 1466 na mocy II pokoju toruńskiego miasto pozostało w granicach Prus Królewskich. Od 1473 i ponownie, reaktywowane po upadku, od 1692, działała tutaj Akademia Chełmińska, szkoła średnia, która współpracowała z Akademią Krakowską. W XVIII w. Chełmno podupadło, w 1772 znalazło się w zaborze pruskim. Od 1806 w Księstwie Warszawskim, 1815 w Prusach (Wlk. Ks. Poznańskie), 1817 w Prusach Zachodnich.
Chełmno jest wyjątkowo bogate w zabytki, zachowało się tutaj pięć (spośród siedmiu niegdyś istniejących) gotyckich kościołów, prawie nienaruszony średniowieczny układ urbanistyczny oraz prawie cały obwód murów miejskich, renesansowy ratusz, a także wiele kamienic z XVIII-XIX wieku.
Układ urbanistyczny pochodzi prawdopodobnie z czasu drugiej lokacji, po 1251.
Zabytki Chełmna znajdują się na Europejskim Szlaku Gotyku Ceglanego.
Na terenie miasta działalność duszpasterską prowadzą następujące Kościoły:
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-16 21:05:10