Falęcin (województwo kujawsko-pomorskie)

Falęcin (niem. Dietrichsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie chełmińskim, w gminie Papowo Biskupie (północna Polska).

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.

Miejscowość ta posiada tylko 3 gospodarstwa indywidualne.

Pierwsza wzmianka w źródle pisanym o Falęcinie pochodzi z 1222. W kronikach i dokumentach wieś występowała pod nazwami: Polanche? (1222), Dietterichesdorff, Ditterichsdorff (1438), Fallenztin (1510), Valenczino (1528), Falenczin (1789), Dietrichsdoft (1866) . Prawdopodobnie w 1222 Konrad Mazowiecki nadał biskupowi Chrystianowi wieś, która wcześniej należała do Komesa Żyra. W czasach krzyżackich wieś należała do komturstwa, a później do prokuratorstwa papowskiego. Pierwszy spis mieszkańców Falęcina pochodzi z 1773. Wieś wtedy liczyła 140 osób. Właścicielami wsi byli: Jordan von Krocher (1905), Karl Strebe (miał w posiadłości 921 gruntów hektarowych), (1909-1934), Hans Strebe (1934-1945) . W czasach zaborów miejscowość należała do powiatu chełmińskiego. Po II wojnie światowej wieś należała do Zakładu Rolnego w Zegartowicach.

W XIX wieku został zbudowany pałac we wsi. Został on przebudowany w latach 1915-1920.

Miejscowość należała do klucza papowskiego .

Zobacz też: Falęcin