Jeleniec (województwo kujawsko-pomorskie)

Jeleniec – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie chełmińskim, w gminie Papowo Biskupie.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.

Na obszarze wsi już w wczesnym średniowieczu na wyspie znajdowała się osada. Pierwsza wzmianka w źródle pisanym o miejscowości pochodzi z 1222. Występowała ona pod nazwami: Gelencz, Gelen (1222), Jeleniecz (1570), Gelens (1866). U schyłku XII wieku wieś należała do wojewody mazowieckiego Żyry . W 1222 Konrad I Mazowiecki przekazał wieś do biskupa Chrystiana. W latach 1423-1424 wieś była podzielona na kilka własności rycerskich. Pierwszy imienny spis ludności w miejscowości nastąpił w 1773. Wieś liczyła wówczas 78 mieszkańców. W czasach zaborów Jeleniec należał do powiatu chełmińskiego. W II połowie XIX w. do Jeleńca przyłączono część ziemi ze Storlusa . W okresie międzywojennym i w czasie II wojny światowej właścicielami majątku w Jeleńcu była rodzina Winter. Wcześniej właścicielką była Małgorzata Bischoff. Po II wojnie światowej ziemię przejął Skarb Państwa.

W Jeleńcu największym zabytkiem jest pałac neogotycki, w duchu architektury Friedricha Augusta Stülera, zbudowany w 3. ćwierci XIX w., remontowany z gruntownym przekształceniem wnętrz w 1955 i 1968 r., piętrowy, z wyższym, trójbocznym ryzalitem frontowym i wieżą od północy.

Zobacz też

• Jeleniec