Wielki Komorsk

Wielki Komorsk – duża sołecka wieś kociewska w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie świeckim, w gminie Warlubie, częściowo na Wysoczyźnie Świeckiej i w Dolinie Dolnej Wisły.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.

Historia

O prastarym osadnictwie świadczą odkryte groby skrzynkowe (ok. 500-125 p.n.e.). Miejscowość znajdowała się pod panowaniem książąt Pomorza Gdańskiego, a od 1246 była w posiadaniu biskupów kujawskich. Pierwotny kościół pochodził z 1295 (zachowały się gotyckie fragmenty w dolnej części wieży), a obecny barokowy kościół, będący trzecią w historii Komorska świątynią, wybudowano w 1798. W kościele znajduje się ornat z XVIII w. i witraże z 1896 (wykonane w Monachium). W XVI w. wieś częściowo zasiedlona została przez mennonitów holenderskich. Do dziś zachowały się w Wielkim i Małym Komorsku XIX-wieczne chaty drewniane o konstrukcji zrębowej, wybudowane w stylu holenderskim.

Bibliografia

Pod. red. Roberta Goni i Włodzimierza Bykowskiego, Dolina Dolnej Wisły dla ciekawych - przewodnik przyrodniczo-turystyczny, Wyd. TPDW, ZPKChiN, Apeiron. Świecie, 2010. Wyadanie I, ISBN 978-83-61821-08-3, ISBN 978-93-62303-05-2