Będków (powiat tomaszowski)

Będków – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Będków.

W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa piotrkowskiego.

Miejscowość jest siedzibą gminy Będków.

Historia

Wg tablicy informacyjnej w kościele parafialnym, nazwa miejscowości pochodzi z XII w. od przydomka rycerza, zwanego Bandem (band – obręcz żelazna), toteż początkowo pisano ją "Bandków". Od pierwszych lat XV w. do 1652 Będków był w posiadaniu rodziny Wspinków (zob. Wittyg, Pieczęcie miast s.12). Dekretem z 1462 król Kazimierz Jagiellończyk podniósł wieś Będków do rangi miasta. Wówczas powstał również murowany kościół w stylu późnogotyckim, ufundowany przez Piotra Spinka, dziekana kieleckiego.

W 1759 miejscowość została nabyta przez Jana Dębowskiego, biskupa sufragana w Kamieńcu Podolskim, który miał w Będkowie prywatną rezydencję. Dostojnik ten położył znaczne zasługi dla unowocześnienia i gospodarczego rozwoju Będkowa.

Wydany w okresie zaborów dekret z 4 lutego 1870 zamienił miasto Będków w osadę.

Zabytki

Według rejestru zabytków KOBiDZ na listę zabytków wpisane są obiekty:

• kościół parafialny pw. Narodzenia NMP, ul. Parkowa 5, 1462, nr rej.: 2 z 27.05.1967
• dzwonnica, XVIII w., nr rej.: 327 z 27.05.1967

• 

  Ołtarz główny w kościele parafialnym w Będkowie

• 

  Ołtarz główny w kościele parafialnym w Będkowie

• 

  Figura na jednym z XIX-wiecznych grobów przy kościele

Zobacz też

• Będków
• Cmentarz żydowski w Będkowie