Średnia ocena: 3.5
liczba ocen: 6
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 51.297218
Współrzedne geograficzne E: 18.424999
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 43
Tablice rejestracyjne: EWI
Dzielnica: Kule
Dzielnica: Madej
Dzielnica: Mariańska Swoboda
Dzielnica: Naramice-Parcela
Naramice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Biała.
Do 1953 roku miejscowość była siedzibą gminy Naramice. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie sieradzkim.
Pierwsze wzmianki o miejscowości z 1395 r. Do połowy XV w. wieś należała do rodziny Naremskich. W dokumentach z 1460 r. występuje Adam Chochlewski piszący się "z Giżyc i Naramic". W 1467 r. część wsi sprzedała Małgorzata z Wieruszowa Janowi Kępińskiemu, a w roku następnym żona Bieniasza Wierusza, sędziego wieluńskiego nabyła tu 8 łanów i karczmę.
W 1809 r. osiadł w Naramicach gen. Gabriel Biernacki (1774-1834), członek opozycji liberalnej Królestwa Polskiego, jeden z organizatorów powstania listopadowego w Kaliskiem. W 1861 r. dziedzic Honoriusz Biernacki chciał znieść pańszczyznę i oczynszować chłopów. Chłopi odmówili ponieważ chcieli oczynszowania gwarantowanego przez rząd. Proboszcz parafii, uczestnik powstania styczniowego ks. Paweł Jaska (ur. w 1831 r.) był zesłany do guberni witalskiej "za polityczne przestępstwo". W czasie II wojny światowej, 6 czerwca 1940 niemieccy żandarmi zabili w lesie koło Dębołęki miejscowego proboszcza ks. Jana Krawieckiego (ur. 27 grudnia 1883 r. w Pierocicach). Klasycystyczny dwór, z końca XVIII w., został rozebrany w 1963 r.
Parafia istniała tu co najmniej w poł. XV w. Ocalał zabytkowy kościół z XVI w. pw. Wszystkich Świętych, drewniany, typu wieluńskiego, dach pokryty gontem, na dachu sygnaturka. Wewnątrz, na belce tęczowej krucyfiks z XVII w. Wystrój wnętrza barokowy. W ołtarzu głównym z 1765 r. gotycki obraz z ok. 1480 r. przedstawiający Zaśnięcie Matki Boskiej. Ponadto portret trumienny mężczyzny z II poł. XVII w. z herbami: Jastrzębiec, Ogończyk, Pilawa i Ostoja.
W centrum wsi, w domu pod nr 103, dawna karczma z ok. 1881 r.w połowie drewniana, w połowie murowana. Od frontu ganek wsparty na 4 kolumienkach, od podwórza - podcienie. Na podwórzu dąb - pomnik przyrody.
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-18 09:03:56