Średnia ocena: 3.0
liczba ocen: 29
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 51.733002
Współrzedne geograficzne E: 19.033001
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 43
Tablice rejestracyjne: EZD
Rzepiszew – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zduńskowolskim, w gminie Szadek.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
Miejscowość położona jest na Wysoczyźnie Łaskiej.
Wieś pojawiła się w źródłach pisanych w w schyłku późnego średniowiecza (1386 r.) jako własność szlachecka, a protoplaści rodu Rzepiszewskich, Piotr i Jakub, zostali odnotowani w r. 1443. Rzepiszew wchodził w skład ordynacji Sanguszków, później wraz z Lutomierskiem - Mączyńskich. Do rodu Leopoldów (pochodzących z Łużyc Dolnych, ze Spremberga) wieś przeszła przez małżeństwo Kazimierza Leopolda (1785-1855) - oficera wojsk Księstwa Warszawskiego, z Salomeą Mączyńską. Kazimierz i Salomea zamieszkali w Rzepiszewie w 1819 r. Ich syn - Ignacy Leopold (1828-1907) był delegatem Rządu w 1863 r. na województwo kaliskie. Musiał emigrować do Drezna, potem do Szwajcarii, ostatecznie osiadł w Galicji. Wnuk Kazimierza i Salomei Józef Leopold z Rzepiszewa (1860-1923) kolekcjonował książki, numizmaty, grafiki, ceramikę i meble. Był też aktywnym działaczem społecznym i oświatowym. Uprawiał publicystykę, pisał prace historyczne. We " Wsi Ilustrowanej" (1913 r., nr 4) opublikował bogato ilustrowaną pracę o historii ziemi szadkowskiej. Po jego śmierci rzepiszewski księgozbiór (4 tys. woluminów) przekazano do Kalisza. Ostatnim właścicielem majątku był Antoni Leopold.
Po Leopoldach w Rzepiszewie ocalał neoklasycystyczny dworek z lat 1835-1840, otoczony parkiem z cennymi okazami drzew: jesionów, lip, grabów, olch, kasztanowców, topoli. Zachowała się też aleja wjazdowa: kasztanowo-akacjowa oraz spacerowa - grabowa.
W 1914 r. przebiegała przez Rzepiszew linia frontu. Po ciężkich walkach późną jesienią 1914 r. pochowano tu w dwóch mogiłach 61 żołnierzy niemieckich - wielu o polskich nazwiskach. W 1938 r. ciała ekshumowano i przeniesiono na cmentarz wojenny w Lesie Szadkowskim, przy drodze Zduńska Wola - Szadek. W czasie II wojny św. majątek przejęli Niemcy z zarządcą Alfredem Reicherdtem. Po wojnie przez długie lata dwór służył miejscowej szkole.
Według rejestru zabytków KOBiDZ na listę zabytków wpisane są obiekty:
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-18 09:09:08