
Ocena internautów miejscowości Ozorków
Średnia ocena: 4.6
liczba ocen: 17
» Polska » Wojewodztwo: Łódzkie » Powiat zgierski » Gmina: Ozorków » Miejscowość: Ozorków
Ilość ulic: 139
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 51.966999
Współrzedne geograficzne E: 19.283001
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 42
Liczba ludności: 20700
Gęstość ludności: 1322,45 os./km²
Powierzchnia: 15.5 km²
Wysokośc npm: 116
Rodzaj gminy: miejska
TERC: 1101220021
Tablice rejestracyjne: EZG
Dzielnica: Biedaszków
Dzielnica: Bugaj
Dzielnica: Błonie
Dzielnica: Gębice
Dzielnica: Konstancja
Dzielnica: Krzeszew Rządowy
Dzielnica: Krzeszew Szlachecki
Dzielnica: Piekło
Dzielnica: Skrzypiówka
Dzielnica: Strzeblew
Ozorków – miasto i gmina nad rzeką Bzurą, w województwie łódzkim, w powiecie zgierskim. Miasto znajduje się 20 km na północ od Łodzi.
Według danych z 31 grudnia 2008 miasto liczyło 20 407 mieszkańców.
Według danych z roku 2007 Ozorków zajmuje obszar 1546 ha czyli 15,46 km². Struktura użytkowania ziemi w Ozorkowie:
Miasto stanowi 1,81% powierzchni powiatu.
Dane z 31 grudnia 2007 r.:
| Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
| populacja | 20 445 | 100 | 10 968 | 53,65 | 9477 | 46,35 |
| gęstość zaludnienia (mieszk./km²) | 1322,45 | 709,44 | 613,00 | |||
Historia miasta sięga początku XV wieku. W 1415 pojawiła się pierwsza wzmianka o małej wiosce położonej wśród trudno dostępnych lasów i bagien, należącej do rodu Szczawińskich, herbu Prawdzic. W 1807, późniejszy właściciel Ozorkowa, Ignacy Starzyński, pragnąc ożywić gospodarczo swoją posiadłość, sprowadza do niej 19 sukienników i farbiarzy z Saksonii. W 1815 liczba ich wzrosła już do 117, podczas gdy Łódź miała ich wówczas 331.
W rok później, w 1816 Ozorków uzyskał prawa miasta prywatnego, co przyspieszyło jego rozwój. W 1817 osiedliła się w Ozorkowie rodzina Schlösserow, przybyłych z Akwizgranu, którzy założyli najpierw nowoczesną przędzalnię wełny, a potem bawełny. W ten sposób Ozorków zapoczątkował rozwój przemysłu sukienniczego nad górną Bzurą, który później rozszerzył się na Zgierz i Łódź, tworząc największy w Polsce ośrodek przemysłu włókienniczego. Ponieważ dla dynamicznie rozwijającego się przemysłu zaczęło brakować miejsca, już w 1820 największe zakłady lokowały się na terenie folwarku Strzeblew. Rosła liczba ludności, która w 1828 doszła do 5669 osób. W latach trzydziestych Karol Schlösser zbudował tu największą w mieście fabrykę tkanin bawełnianych o pełnym cyklu produkcyjnym. Po upadku powstania listopadowego miasto przeszło stagnację spowodowaną utratą zamówień dla armii Królestwa Kongresowego, represyjnymi barierami celnymi, rosnącą rolą Zgierza i Łodzi, jak też wypieraniem z rynku tkanin wełnianych przez bawełniane. W 1866, za kolejnego właściciela Feliksa hrabiego Lubieńskiego, Ozorków uzyskał status miasta rządowego, bardziej atrakcyjny dla inwestycji.
I wojna światowa wywołała kolejny regres gospodarczy miasta. Dopiero okres niepodległego bytu państwowego stworzył nowe podstawy rozwojowe. Już na początku lat dwudziestych, Ozorków otrzymał połączenie kolejowe z Łodzią i Kutnem, a wraz z elektryfikacją miasta przeprowadzoną w 1928, komunikację tramwajową ze Zgierzem i Łodzią (w latach 1922-1928 linia obsługiwana była przez tramwaj parowy). W okresie międzywojennym przybyło miastu kilka obiektów, takich jak budynek Kasy Chorych, dwie szkoły podstawowe, zakład kąpielowy i dom kolonijny dla dzieci w miejskim lasku na Koziej Nodze.
Czas okupacji hitlerowskiej był tragicznym okresem w dziejach miasta. Miasto zostało włączone bezpośrednio do III Rzeszy; w latach 1943-1945 nosiło nazwę Brunnstadt. Eksterminacyjna polityka okupanta (wymordowanie 6-tysięcznej ludności żydowskiej oraz terror stosowany wobec ludności polskiej) sprawiła, że populacja miasta zmniejszyła się do niespełna 10 000 mieszkańców.
Po wyzwoleniu rozbudowywały się i modernizowały zakłady przemysłowe, powstawały nowe, a miastu przybywało instytucji socjalnych, oświatowych i usługowych oraz zabudowy mieszkalnej.
Współcześnie podstawową funkcją miasta jest przemysł, mimo iż szybko wzrasta rola usług. Na skutek przemian gospodarczo-ustrojowych państwa polskiego kluczowy dla miasta przemysł włókienniczy i odzieżowy załamał się. Pod koniec lat 90. XX w. pojawiły się w Ozorkowie nowe rodzaje działalności przemysłowej wraz z utworzeniem w południowej części miasta podstrefy Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej.
Według rejestru zabytków KOBiDZ na listę zabytków wpisane są obiekty:
Na terenie Ozorkowa działalność duszpasterską prowadzą następujące wspólnoty wyznaniowe:
Do Ozorkowa dojedziemy:
Miasta i gminy partnerskie: Popoli (Włochy), od 2005.

Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-16 21:04:16