Obsza

Obsza (pierwotnie Psza lub Psze) – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie biłgorajskim, w gminie Obsza, na Płaskowyżu Tarnogrodzkim.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Miejscowość liczy około 860 mieszkańców i jest siedzibą wiejskiej gminy Obsza - najdalej na południe wysuniętej gminy woj. lubelskiego. Równolegle do wsi przebiega droga wojewódzka 863 w relacji Tarnogród-Cieszanów.

Obsza jest jedyną wsią gminną powiatu biłgorajskiego która za razem nie jest największą wsią gminy - przerasta ją Zamch (ok. 1.500 mieszk.) oraz wieś Babice (ok. 1.000 mieszk.). Sąsiednia Wola Obszańska ma ok. 620 mieszkańców.

Obsza była siedzibą ruskiego rodu Kustrów i leżała w ziemi przemyskiej (województwo ruskie). Od XV wieku Obsza stała się wsią królewską w starostwie Zamch, a w 1588 wraz z nim znalazła się w dobrach Jana Zamoyskiego (później Ordynacji Zamojskiej). W 1867 Obsza została siedzibą gminy Babice w nowo utworzonym powiecie biłgorajskim.

Podczas okupacji hitlerowskiej wieś została wysiedlona przez Niemców, a gospodarstwa polskie objęli Ukraińcy.

Głównym zabytkiem Obszy jest kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, zbudowany w 1860 jako cerkiew unicka. Jest tu także cmentarz ze zbiorowymi mogiłami żołnierzy Wojska Polskiego z września 1939 roku. Przez Obszę przebiega czerwony szlak rowerowy. Prowadzi on do Puszczy Solskiej (gdzie łączy się z innym szlakiem rowerowym i pieszymi tzw.szlak ziemi Józefowskiej) i wraca do Obszy.