Kocudza Pierwsza

Kocudza Pierwsza – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie janowskim, w gminie Dzwola.

W latach 1916-1954 istniała gmina Kocudza. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

Historia

Pierwsze wzmianki na temat wsi pojawiły się w dokumentach z 1245 roku. Pierwszym wymienionym z imienia właścicielem Kocudzy był Dymitr z Goraja – właściciel dóbr klucza gorajskiego. Wieś przeszła po śmierci Dymitra (1400) na własność rodu Szamotulskich (1405 r i zatwierdzenie własności w 1415 w Lublinie) – córka Elżbieta wyszła za mąż za Dobrosława z Szamotuł. Przejęli oni także pobliski Turobin. W latach 1540-1596 wieś była w posiadaniu rodu wielkopolskiego Górków spadkobierców Szamotulskich, skąd ostatecznie została odkupiona i przyłączona do Ordynacji Zamojskiej w 1596 roku przez Jana Zamoyskiego.

W miejscowości i jej okolicach zostali przez Zamoyskiego osiedleni Tatarzy pojmani podczas wypraw wojennych Zamoyskiego. Z czasem zasymilowali się z miejscową ludnością. Charakterystyczną cechą okolic Kocudzy była architektura starych chałup w stylu tatarskim, która występuje już w niewielu miejscach w kraju.

Zobacz też

• Kocudza Druga
• Kocudza Trzecia
• Kocudza Górna

Bibliografia