Wola Gułowska

Wola Gułowska – wieś w Polsce w województwie lubelskim, w powiecie łukowskim, w gminie Adamów, 28 km w kierunku pd.-pd.-zach. od Łukowa i 18 km w kierunku zach.-pn.-zach. od Kocka. We wsi znajduje Sanktuarium Maryjne oraz muzeum ostatniej bitwy 1939 r. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.

Wola Gułowska położona jest nad rzeką Czarną, małym dopływem Tyśmienicy. Znajduje się na skraju Wysoczyzny Żelechowskiej, blisko Równiny Łukowskiej. W rzeźbie terenu zaznacza się dolina Czarnej. Nad małą miejscowością dominuje kościół z klasztorem karmelitów.

Najstarsze wzmianki dotyczące Woli Gułowskiej pochodzą z lat 1508 i 1545. W 1633 r. Ludwik Krasiński, dziedzic tutejszych dóbr, postanowił ufundować klasztor OO. Karmelitów oraz nowy kościół w miejsce starej, drewnianej kaplicy. Budowę kościoła zakończono w 1782 r. jego konsekracją. W kościele znajduje się cudami słynący obraz Najświętszej Maryi Panny, koronowany w 1982 r. przez Abpa Józefa Glempa koronami papieskimi oraz kopia obrazu Madonny z Białynicz.

Od 3 do 5 października 1939 w rejonie Woli Gułowskiej i Helenowa żołnierze SGO Polesie toczyli zacięte walki stanowiące ostatni etap bitwy pod Kockiem.

Zabytki

• Barokowy Kościół Karmelitów Nawiedzenia NMP, zbudowany w XVII w., z obrazem MB koronowanym w 1982.
• Sanktuarium unitów podlaskich i żołnierzy Września 1939.
• Muzeum Czynu Bojowego Kleeberczyków założone w 1989.

Według rejestru zabytków KOBiDZ na listę zabytków wpisane są obiekty:

• zespół klasztorny karmelitów trzewiczkowych, 2 poł. XVII-XIX, nr rej.: A/578 z 17.02.1972:
  • kościół pw. Nawiedzenia NMP
  • klasztor
  • dzwonnica
  • kostnica
  • cmentarz przykościelny
  • ogrodzenie z bramą