Ocena internautów miejscowości Witnica
Średnia ocena: 4.0
liczba ocen: 12
Ilość ulic: 100
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 52.677780
Współrzedne geograficzne E: 14.891390
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 95
Liczba ludności: 6869
Gęstość ludności: 828 os./km²
Powierzchnia: 8,24 km²
Rodzaj gminy: miejsko-wiejska
TERC: 4081001074
Tablice rejestracyjne: FGW
Witnica (niem. Vietz) – miasto w zachodniej Polsce, w woj. lubuskim, w powiecie gorzowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Witnica.
Według danych z 31 grudnia 2010 r. miasto miało 6859 mieszkańców.
Witnica leży około 25 km od Gorzowa Wielkopolskiego przy drodze wojewódzkiej nr 132 (relacji Gorzów Wielkopolski - Kostrzyn nad Odrą). Przez miasto przepływa rzeka Witna, która jest dopływem Warty.
Według danych z 1 stycznia 2011 r. powierzchnia miasta wynosiła 8,24 km².
W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. gorzowskiego a wcześniej w 1950-1975 należało do województwa zielonogórskiego.
W mieście znajduje się głównie przemysł spożywczy, browarniczy, metalowy, skórzany i materiałów budowlanych. W mieście działa Witnicka Strefa Przemysłowa.
Nazwa Witnica pochodzi od słów wić, witka czyli rodzaju wierzby.
Okolice Witnicy już na początku naszej ery zamieszkiwali pierwsi osadnicy wczesnosłowiańscy, czego dowody można znaleźć do dzisiaj. Tysiąc lat później osada przeszła na własność Zakonu Templariuszy. Było to w roku 1100. Niemalże do połowy XIII w. tereny te należały do rejonu wielkopolski. Najstarsza pisana wzmianka o niewielkiej osadzie Witnica pochodzi z 1252 roku. W 1261 roku Witnica przeszła z rąk Zakonu Templariuszy pod panowanie Brandenburgii i została włączona do Nowej Marchii. W latach 1300-1559 Witnica była posiadłością Braci Cystersów z Kołbacza. Po sekularyzacji, Witnica od 1559 roku wchodziła w skład posiadłości Hohenzollernów. Miasto zostało niemal całkowicie zniszczone podczas wojny trzydziestoletniej. W połowie XVIII wieku w niewielkiej osadzie, jaką wtedy była Witnica, powstałą manufaktura produkująca sukno oraz pończochy, a także huta żelaza. W 1857 roku Witnica uzyskała połączenie kolejowe. W tym okresie uruchomiona została również odlewnia żelaza i fabryka maszyn. Na początku XX wieku Witnica otrzymała prawa miejskie. W 1935 roku Witnica liczyła 5 600 mieszkańców.
W wyniku II wojny światowej w 1945 miasto zostało włączone do Polski, otrzymując nazwę Witnica. Dotychczasową ludność wysiedlono do Niemiec. W 1946 roku Witnicę zamieszkiwało 2600 osób. W latach 1946-1950 miasto należało do województwa poznańskiego. 0d 1950 do 1975 roku należała do województwa zielonogórskiego, w latach 1975-1998 do województwa gorzowskiego, a od 1999 roku należy do powiatu gorzowskiego ziemskiego w województwie lubuskim.
W okresie powojennym Witnica była lokalnym ośrodkiem przemysłowo-usługowym i obsługiwała głównie teren gminy. W mieście istniała kaflarnia (zlikwidowana w 1993 roku), Zakład Produkcji Kontenerów oraz fabryki mebli. Część z tych zakładów nie sprostała wymogom gospodarki wolnorynkowej i upadła.
Witnica leży przy drodze nr 132 (relacji Gorzów Wielkopolski - Kostrzyn nad Odrą). Z miasta biegną też drogi lokalne do Mosiny, Lemierzyc, Lubiszyna. Przez teren miasta biegnie linia kolejowa łącząca Kostrzyn nad Odrą i Gorzów Wielkopolski a dalej biegnąca przez Drezdenko oraz Krzyż Wielkopolski. W roku 2006 do użytku oddana została obwodnica drogowa. Witnica posiada oczyszczalnię ścieków, wodociągi, kanalizację, miasto jest zgazyfikowane.
Miasta i gminy partnerskie:
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-16 22:09:01