Ocena internautów miejscowości Siedlisko
Średnia ocena: 3.7
liczba ocen: 27
Ilość ulic: 27
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 51.766998
Współrzedne geograficzne E: 15.817000
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 68
Tablice rejestracyjne: FNW
Siedlisko (niem. Carolath) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie nowosolskim, siedziba gminy Siedlisko.
Pierwsza wzmianka o Siedlisku znajduje się w akcie dotyczącym nabycia kasztelanii bytomskiej przez księcia głogowskiego Henryka III z 1298 roku. Zamek określony został tam jako castrum Sedlischo i znajdował się na terenie księstwa głogowskiego na Dolnym Śląsku.
W roku 1561 majątek ten dzierżawić zaczął od Franciszka Rechenberga Fabian von Schönaich. Później ród Schönaichów nabył go na własność. W roku 1741 Schönaichowie uzyskali dziedziczny tytuł książąt Carolath-Beuthen.
W roku 1936 uruchomiono tu pierwszą na Śląsku wyłuszczarnię nasion, która działa nieprzerwanie do dziś. Carolath było posiadłością rodową Schönaichów aż do roku 1945. Ostatnim księciem Carolath-Beuthen był Carl Erdman von Schönaich.
W roku 1973 wieś Siedlisko stała się siedzibą gminy. W latach 1950-1998 miejscowość położona była w województwie zielonogórskim.
W pierwszej połowie XVI wieku na miejscu średniowiecznego grodziska Franz Rechenberg wybudował murowany budynek. W roku 1561 majątek ten dzierżawić zaczął ród Schönaichów, który później nabył go na własność. W roku 1598 na zlecenie Jerzego Schönaich rozpoczęła się budowa zamku, którą kierował Melchior Deckhardt. Późniejsze fortyfikacje, kaplicę zamkową i budynek bramny zaprojektował Walenty von Saebisch, projektant umocnień Wrocławia i Świdnicy. Budowę nowego kształtu fortyfikacji, projektu von Saebischa i Andrzeja Hinderberga, ukończono w roku 1618. Zamek był przebudowywany jeszcze w XVIII i XIX wieku. Na placu zamkowym mieści się mauzoleum Wandy von Schönaich.
Budowla zniszczona została dopiero pod koniec II wojny światowej, w kwietniu 1945, kiedy to została podpalona przez żołnierzy radzieckich. W roku 1964 opiekę nad zamkiem objął zielonogórski Szczep Drużyn Harcerskich "Makusyni". Rozpoczęto wtedy prace przy odgruzowywaniu zamku. Zdecydowana większość zamku nadal pozostaje jednak w ruinie.
12 sierpnia 2003 zamek sprzedany został mieszkańcowi Nowej Soli za kwotę 257 tysięcy złotych.
Kościół zbudowany został z fundacji Jerzego Schönaicha około 1610 roku. W 1742 został powiększony, zaś w XIX wieku został całkowicie otynkowany. Konstrukcja kościoła szachulcowa.Zbudowany na planie prostokąta.
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-17 17:09:49