Ocena internautów miejscowości Lubniewice
Średnia ocena: 3.6
liczba ocen: 18
Ilość ulic: 41
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 52.516392
Współrzedne geograficzne E: 15.249720
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 95
Liczba ludności: 1900
Gęstość ludności: 160 os./km²
Powierzchnia: 12.1 km²
Wysokośc npm: 47
Rodzaj gminy: miejsko-wiejska
TERC: 4081007024
Tablice rejestracyjne: FSU
Dzielnica: Lubniewice-Kolonia
Dzielnica: Świerczów
Dzielnica: Trzcińce
Lubniewice (niem. Königswalde) – miasto w woj. lubuskim, w powiecie sulęcińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Lubniewice, położone nad jeziorami Lubiąż i Krajnik. W pobliżu największego jeziora w okolicy Lubniewsko. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. gorzowskiego.
Według danych z 31 grudnia 2010 r. miasto miało 1927 mieszkańców.
Miasto położone jest w środkowej części województwa lubuskiego w powiecie sulęcińskim na terenach o dużej lesistości. Miasto rozłożone jest w wąskim pasie pomiędzy dwoma jeziorami Lubiąż i Krajnik. Lubniewice zamieszkuje 2020 osób, co czyni je jednym z najmniejszych miast w Polsce. Miasto położone jest przy drodze wojewódzkiej nr 136 . Odchodzi też stąd droga lokalna do Bledzewa i Skwierzyny.
Według danych z 1 stycznia 2011 r. powierzchnia miasta wynosiła 12,11 km².
Pierwsza wzmianka o Lubniewicach datowana jest na 1287 rok kiedy to nazwa miasta znalazła się w dokumentach księcia Przemysława II. Pierwsze zapiski o osadzie miejskiej pochodzą z 1322 roku. Lubniewiczanie zajmowali się wówczas łowiectwem i szeroko pojętym rzemiosłem. Zapewniło to miastu rozwój na kilkaset następnych lat, a mieszkańcom zarobki aby mogli godnie żyć. Po uchwale sejmowej z 1658 nakazującej braciom polskim opuszczenie granic Rzeczypospolitej osiedliła się tu ich grupa.
Kaznodzieją i ministrem zboru w Lubieniewicach w pierwszych latach XVIII w. był Samuel Crell-Spinowski. W 1751 roku, w związku z odkryciem złóż ałunu otworzono kopalnię. Nastąpił kolejny szybki rozwój miasta. Jednak wojska rosyjskie idące na Brandeburgię dokonały zniszczeń i kradzieży w owej kopalni, co doprowadziło do jej zamknięcia a miasto popadło w stagnację. Z sytuacji tej wybrnięto w XVIII wieku, kiedy to zaczęło się rozwijać włókiennictwo i handel suknem. Zaczęto zakładać hodowle jedwabników a w efekcie uruchomiono przędzalnię jedwabiu. Był także okres w dziejach Lubniewic, kiedy w miejskich ogrodach i na działkach uprawiano chmiel.
W 1808 roku Lubniewice otrzymały prawa miejskie. W 1945 roku miejscowość znalazła się w granicach Polski i zakwalifikowano ją do wsi. Dotychczasową ludność wysiedlono do Niemiec.
W 1994 roku gmina Lubniewice uzyskała tytuł "Najbardziej Ekologicznej Gminy w Polsce". 30 grudnia 1994 roku staraniem samorządu i mieszkańców miasta Lubniewice odzyskały prawa miejskie.
Miasto jest lokalnym ośrodkiem usługowo-handlowym i przemysłowym. Brak tutaj uciążliwego przemysłu, co dodatnio wpływa na walory turystyczne miasteczka. Do największych przedsiębiorstw należy Zakład Przetwórstwa Drzewnego "Lubdrew", nadleśnictwo Lubniewice. Ze względu na znakomite walory rekreacyjne i turystyczne powstały tutaj liczne ośrodki wypoczynkowe i ośrodki czynnej rekreacji. W mieście rozwija się handel i usługi. Istnieją tutaj: stacja benzynowa, ośrodek zdrowia, liczne sklepy, restauracje, hotele, kawiarnie, biura ubezpieczeniowe.
W mieście organizowane są cykliczne imprezy kulturalne, m.in.:
Miasta partnerskie:
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-16 23:53:26