Menu
Home» » » » »

Mapa miejscowości Nowy Kisielin


Informacje o Nowy Kisielin:

Ilość ulic: 27

Ilość kodów pocztowych: 1

Współrzedne geograficzne N: 51.932999

Współrzedne geograficzne E: 15.600000

Strefa numeracyjna: Kierunkowy 68

Liczba ludności: 1121

Tablice rejestracyjne: FZI

Nowy Kisielin

Nowy Kisielin (niem. Deutsch Kessel) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie zielonogórskim, w gminie Zielona Góra.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.

Historia

Nowy Kisielin pojawił się po raz pierwszy w dokumencie z 9 sierpnia 1352 r. (pierwszy opis lokalnych parafii), który nadaje miano miejscowego proboszcza Petrusowi Ottonisowi. Jednakże Wolff i jego lokalna historia, podaje jakoby już w 1290 właścicielem wsi był Stephan von Duhren. Jest to informacja niepewna, gdyż autor nie wymienia jej źródła. Niezależnie jednak od okoliczności, paradoksalnie istnienie Nowego Kisielina jest poświadczone wcześniej niż Starego.

Następną pisaną wzmianką o wsi jest „Obwieszczenie Awiniońskie” z 1376 roku, które wymienia 17 kościołów należących do parafii zielonogórskiej. Rzeczony kościół powstał prawdopodobnie pod koniec XIII w. Jego patronem był święty Jerzy, a powstał on równocześnie ze wsią zasiedloną przez kolonistów niemieckich (stąd nazwa zawierająca przymiotnik niemiecki w odróżnieniu od sąsiedniego polskiego). Samo słowo Kisielin pochodzi od staropolskiego słowa „Kysielina” lub „Kyslina”, które ma oznaczać szałas pasterski.

Wieś pozostaje w całości w posiadaniu von Duhrenów do połowy XV w. Następnie jako właścicieli jej części wymienia się Heinze Schoffa z Przytoku (1471), braci von Tschammer (1565), rodziny von Stentsch (1591). Być może trzecia część należała również w latach 1510 – 1587 do Rothenburgów. Po wymarciu rodziny Dyhern, ich posiadłość przechodziła w różne ręce aż do 1773, gdy Stentschowie stali się jedynymi właścicielami wsi. Jednakże już w 1791 odsprzedają go Bojanowskym za 28.000 talarów. Ci z kolei sprzedają go w 1859.

Pozostałością po właścicielach jest dwór Stentschów z XVII w. z willą z 1910 r. będącą nowszą siedzibą dziedziców. Dwór z XVII w. została wybudowany obok starego renesansowego, którego ruiny można było oglądać jeszcze w połowie XIX w. Pierwsza wzmianka o nowszej budowli pochodzi z opowieści z 1729 o pojedynku na szpady, który tam się rozegrał. Bohaterami tego wydarzenia odbywającego się podczas dużej uroczystości byli Johann von Stentsch z Przytoku i Siegismund von Stosch ze Starego Kisielina: chodziło o "wyjaśnienie" sporów granicznych.

Mieszkańcy Nowego Kisielina szybko przyjęli naukę protestancką. W 1564 roku miejscowi luteranie przy pomocy funduszów dziedzica Hieronima von Burkesdorfa wybudowali przy kościele drewnianą wieżę, na której zawieszono 2 dzwony. Następnie dołączyły do niej dom parafialny i szkoła. Nabożeństwa w rycie protestanckim były odprawiane w miejscowym kościele aż do 4 III 1654 r., kiedy świątynię ponownie przejęli katolicy. Ostatnim luterańskim diakonem (od 1652) był Johann Nippe, znany zielonogórski dysydent, który musiał pod koniec życia opuścić miasto. Zmarł on na krótko przed przymusowym zwróceniem kościoła. Z powodu niewielkiej liczby katolików, świątynia została kościołem filialnym parafii zielonogórskiej, a msze odprawiano raz na trzy tygodnie. Wspólnota ta nie była w stanie utrzymać budynku i w 1815 r. był już zawalony. W 1818 r. właściciel wsi, Bojanowsky, odkupił materiał z ruiny, a na jej miejscu powstała dzwonnica.

W czasie wojny trzydziestoletniej przebywał (1631) we wsi korpusu szwedzki, który sprowadził zarazę, spalił miejscowość i wymordował część ludności. Podobna sytuacja miała miejsce podczas wojny siedmioletniej: w Nowym Kisielinie przebywał oddział żołnierzy z rosyjskiego korpusu generała Czernyszewa, który zarekwirował żywność i dokonał mordu na kilku mieszkańcach wsi.

W latach 1776 – 1778 wybudowano z inicjatywy von Stentschów nowy zbór ewangelicki w Przytoku. Wieś stała się od tego czasu siedzibą parafii ewangelickiej w skład, której wchodziły osady: Nowy i Stary Kisielin, Jany oraz, nieco później, Ługowo. Rozwój i modernizację z początków XIX w. (w tym założenie cmentarza i osady Ługowo) wieś zawdzięcza głównie rodzinie Bojanowskych. Z Bojanowskich wywodził się późniejszy starosta powiatowy Wilhelm Ernst, który odziedziczył po ojcu w 1813 roku majątek w Nowym Kisielinie. Był człowiekiem gruntownie wykształconym po odbyciu i kampanii w 1813 roku zajął się gospodarowaniem na omawianych dobrach. W 1843 został on nominowany na stanowisko starosty. Funkcję tę pełnił do 1856 roku. W 1859 roku Boyanowscy sprzedali majątek Friedrichowi Hermanowi von Gotze. Ten z kolei, W 1888 roku wybudował cały kompleks nowych budynków gospodarczych, które stanęły wokół podwórza majątkowego. W latach 1856 – 1873 wybudowano drogę lokalną Zielona Góra – Milsko, która przebiegała przez Nowy Kisielin. W 1840 roku wieś posiadała urząd pocztowy, który codziennie obsługiwał dyliżans na trasie Nowy Kisielin – Zabór. W osadzie zorganizowano w 1903 roku kasę bankową. W 1910 roku wybudowano nową rezydencję majątkową tzw. "willę", a w 1914 roku oddano do użytku nowy budynek szkolny. W 1900 osada Nowy Kisielin liczyła 490 mieszkańców, z czego 47 żyło w obszarze dworskim.

Po I wojnie światowej najważniejszym przedsięwzięciem była elektryfikacja przeprowadzona w 1923 r. W 1930 r. rozparcelowano dawny majątek. Ówcześni właściciele, Rodzina von Pfeil, pozostawiła sobie po parcelacji pałac i willę. Ostatnim właścicielem dworu była Katharina von Pfeil.

Nowy Kisielin został zajęty przez wojska rosyjskie 14 lutego 1945 roku, a następnie przekazany pod polską administrację. Zarządzenie wojewody poznańskiego z 30 lipca 1945 roku w sprawie zmiany nazwy niemieckich nazw miejscowości nadał wsi nazwę Nowy Kisielin. Wieś została włączona do gminy Racula. Nowy Kisielin został szybko zasiedlony z powodu bliskości miasta i przeprawy przez Odrę. Po zmianach administracyjnych w 1954 roku, gdy zaczęto tworzyć Gromadzkie Rady Narodowe, Nowy Kisielin wszedł w skład GRN w Starym Kisielinie. Podczas kolejnej reformy, przywrócono gminę Racula. Została ona jednak wkrótce zlikwidowana przez włączenie do gminy Zielona Góra. Liczba mieszkańców Nowego Kisielina wzrosła z 633 w 1976 roku do 927 w 1993. W Nowym Kisielinie nie było w okresie powojennym kościoła z prawdziwego zdarzenia. Obecnie istnieje zaadoptowany na te cele budynek, który spełnia rolę świątyni filialnej p. w. Niepokalanego Serca NMP wchodzącej w skład nowo powstałej parafii w Starym Kisielinie.

Zabytki

  • Dzwonnica z XIX wieku
  • Pałac z XVIII wieku

Kody pocztowe, Nowy Kisielin (wyświetlono 1/1)

Ocena internautów miejscowości Nowy Kisielin
Średnia ocena: 4.8
liczba ocen: 9

Wtyczki społecznościowe

Lubisz miejscowość Nowy Kisielin, kliknij Google +1 , lub Lubię to!

Komentarze o miejscowości Nowy Kisielin

Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-17 00:58:42

Szybka zmiana regionu Polski