Ocena internautów miejscowości Libiąż
Średnia ocena: 3.2
liczba ocen: 29
Ilość ulic: 195
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 50.099998
Współrzedne geograficzne E: 19.316999
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 32
Liczba ludności: 17425
Gęstość ludności: 485,6 os./km²
Rodzaj gminy: miejsko-wiejska
TERC: 2121503044
Tablice rejestracyjne: KCH
Dzielnica: Biesy
Dzielnica: Budzowy
Dzielnica: Górka
Dzielnica: Górki
Dzielnica: Grabiska
Dzielnica: Jawor
Dzielnica: Kolonia
Dzielnica: Koniec
Dzielnica: Kosówki
Dzielnica: Leśniowa
Dzielnica: Libiąż Duży
Dzielnica: Libiąż Mały
Dzielnica: Moczydło
Dzielnica: Obieżowa
Dzielnica: Piaski
Dzielnica: Piła
Dzielnica: Pniaki
Dzielnica: Rola
Dzielnica: Skotnica
Libiąż (niem. Liebenzberg) - miasto w woj. małopolskim, w powiecie chrzanowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Libiąż. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa katowickiego.
Położone jest w sąsiedztwie miast: Jaworzno, Chrzanów, Oświęcim, Chełmek. W Libiążu znajduje się stacja kolejowa, z której odjeżdżają pociągi do Oświęcimia, Krakowa (także do Wieliczki przez Kraków); jest też jedno połączenie na dobę z Boguminem w Czechach.
Libiąż jest miastem przemysłowym. Na jego terenie znajdują się m.in. Kopalnia Węgla Kamiennego ZG "Janina", fabryka okien i profili PCW "Thermoplast", kopalnia dolomitu a także fabryka kostki brukowej "Libet". Należy do Jaworznicko-Chrzanowskiego Okręgu Przemysłowego.
Pierwsza historyczna wzmianka na temat Libiąża pochodzi z "Kronik" Jana Długosza. Dotyczy ona przekazania w roku 1243 miejscowości Libiąż Wielki i Libiąż Mały w posiadanie Zakonowi Benedyktynek przez dotychczasowych właścicieli pochodzących z rodu Gryfitów. W trakcie swego rozwoju Libiąż przechodził kolejno w posiadanie różnych rodów. Po podziale Polski na dzielnice w 1138 przynależy do Księstwa Raciborskiego, zaś od XIV do XVI wieku do Księstwa Oświęcimskiego, tym samym do państwa czeskiego. W 1564 wchłonięty przez Królestwo Polskie. W 1795 trafia do zaboru austriackiego. W okresie międzywojennym w województwie krakowskim. Ścisłe związki z Ziemią Krakowską uwidoczniły się m.in. w tradycjach, obrzędach, gwarze, a także w sferze kultury materialnej (strój, zabudowa) tutejszych mieszkańców.
Ważnym faktem w dziejach Libiąża było ufundowanie przez hrabiego Wielopolskiego w 1735 roku w Libiążu Wielkim parafii rzymsko - katolickiej pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego. Do XIX wieku Libiąż był typową osadą rolniczą. Budowa linii kolejowej Kraków - Wiedeń stała się powodem migracji zarobkowej i osiedlaniem się ludności na tych terenach.
Momentem przełomowym w historii Libiąża stał się fakt odkrycia tutaj u schyłku XIX wieku bogatych złóż węgla kamiennego. Na początku XX wieku rozpoczęto budowę kopalni węgla kamiennego "Janina", w której od 1907 roku eksploatuje się ten surowiec. Otworzyło to nowe perspektywy przed Libiążem. Tutejsi mieszkańcy otrzymali zatrudnienie, a miejscowość zaczęła być atrakcyjna także dla ludzi z zewnątrz. Od tej pory rozpoczął się szybki rozwój gospodarczy i kulturalny osady. Przybywali wykwalifikowani robotnicy oraz sporo inteligencji. W tym czasie zmienił się także kształt urbanistyczny Libiąża. Wokół kopalni zaczęły powstawać nowe osiedla mieszkaniowe i obiekty użyteczności publicznej (szkoła, poczta i telegraf). Do wybuchu I wojny światowej trwał szybki i potężny rozwój miejscowości.
Po odzyskaniu niepodległości nastąpił dalszy rozwój urbanistyczny i gospodarczy. Powstały nowe szlaki komunikacyjne, linia elektryczna i budynki użyteczności publicznej. Okres międzywojenny to czas silnego rozwoju działalności samorządowej, której kontynuacja nastąpiła dopiero w 1990 roku.
Okres II wojny światowej i pierwsze lata powojenne zahamowały aktywność społeczną i samorządową. Dopiero dalszy rozwój kopalni "Janina" spowodował ponowny napływ ludności na te tereny. Zaowocowało to uzyskaniem w 1969 roku praw miejskich przez Libiąż.
W okresie II wojny światowej (wrzesień 1943 - styczeń 1945) na terenie Libiąża działał podobóz KL Auschwitz Janinagrube; więźniowie wykonywali prace przy wydobyciu węgla w kopalni "Janina"; w podobozie przebywało ponad 800 osób.
Obecnie w skład miasta i gminy Libiąż wchodzą: miasto Libiąż oraz dwa sołectwa - Żarki i Gromiec.
Kościół został wybudowany w latach 1904 - 1911 według projektu bardzo znanego polskiego architekta - Teodora Talowskiego, który był zwolennikiem stylów historycznych, rysownikiem i specjalistą w opracowywaniu skrajnie romantycznych fasad. Kościół w Libiążu należał do jednych z jego ostatnich projektów. Architekt zmarł w 1910 roku. W ołtarzu głównym znajduje się obraz Walerego Eliasza-Radzikowskiego
Przez Libiąż przebiegają drogi wojewódzkie nr 780 oraz 933. Miasto znajduje się w niewielkiej odległości od autostrady A4. Do Krakowa jest stąd 50 km, do Katowic zaś 30 km.
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-16 21:16:05