Średnia ocena: 4.4
liczba ocen: 18
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 49.953331
Współrzedne geograficzne E: 19.798059
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 12
Liczba ludności: 1600
Tablice rejestracyjne: KRA
Dzielnica: Górki
Dzielnica: Kotacz
Dzielnica: Koło Dzwonka
Dzielnica: Nowa Wieś
Dzielnica: Pasternik
Dzielnica: Skotnica
Dzielnica: Ulice
Rzozów – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Skawina.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.
Rzozów - historyczne nazwy: Zorza, Rzossow, Rzoyow, Zorzow. Dobra księcia krakowskiego Bolesława Wstydliwego, który przekazał je księciu opolskiemu Władysławowi I. Tenże w 1250 r. nadał Rzozów benedyktynom w Tyńcu, którzy w 1335 roku dokonali lokacji wsi. Pierwszym historycznym źródłem informacyjnym o Rzozowie jest Księga uposażeń diecezji krakowskiej Jana Długosza, z XV wieku. Autor stwierdza, że "wieś Zorzo jest własnością klasztoru w Tyńcu". W Kodeksie Tynieckim z 1456 r. król Kazimierz Jagiellończyk potwierdził przynależność Rzozowa do benedyktynów tynieckich. Po kasacji opactwa (za sprzyjanie wojskom Księstwa Warszawskiego i Napoleonowi I) Rzozów przeszedł w 1817 r. na własność skarbu państwa austriackiego, a następnie rządowego funduszu religijnego. W 1902 r. rząd austriacki podarował dobra rzozowskie Kurii Arcybiskupstwa Krakowskiego. W 1930 r. Kuria przeprowadziła parcelację i sprzedaż gruntów chłopom rzozowskim.
Rzozowski kościółW centrum miejscowości znajduje się koścół pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, wybudowany w 1986 r., poświęcony w 1990 r.
Msze święte: Nd. i Św. 8.00, 11.00,(IX-VI 14:30),17:00 | Pon.-Sb. 18 (zimą 17, VII-VIII 19)
Grupy przyparafialne:
prof. Józef Pletnia - nauczyciel łaciny i greki w gimnazjach w Krakowie, Żywcu i w Katowicach. W czasie okupacji prowadził tajne nauczanie w Skawinie.
Teofil Bojeś - ur. w r. 1919 w Rzozowie, 1930-38 uczeń wadowickiego gimnazjum (w klasie Karola Wojtyły), uczestnik kampanii wrześniowej, 1940-44 górnik kopalni w Sosnowcu i w Westwalii, po wojnie ukończył Akademię Ekonomiczną, Politechnikę Śląską i Akademię Górniczo-Hutniczą w Krakowie, do emerytury w r. 1975 pracował w górnictwie. Autor opracowań: “Moje wspomnienia z pracy na Kopalni Węgla Kamiennego “Niwka-Modrzejów” (1978), “Wieś i parafia Woźniki 1239-1989” (1989), “Ostatni Mohikanie, czyli klasa gimnazjalna Karola Wojtyły” (1992). Zmarł w styczniu 2007 r. Pogrzeb odbył się 19 stycznia 2007 r. w Woźnikach koło Wadowic.
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-17 00:10:29