Średnia ocena: 4.3
liczba ocen: 15
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 49.599998
Współrzedne geograficzne E: 20.299999
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 18
Liczba ludności: 2100
Wysokośc npm: 530-1008 m n.p.m.
Tablice rejestracyjne: KLI
Dzielnica: Berkówka
Dzielnica: Białe
Dzielnica: Buków
Dzielnica: Bukówka
Dzielnica: Bulandy
Dzielnica: Chlipały
Dzielnica: Do Gierki
Dzielnica: Do Grajki
Dzielnica: Do Obory
Dzielnica: Dobczyce
Dzielnica: Doliny
Dzielnica: Domki
Dzielnica: Farony
Dzielnica: Flądrówka
Dzielnica: Folwark
Dzielnica: Gardonie
Dzielnica: Kiczora
Dzielnica: Koci Zamek
Dzielnica: Koszarki
Dzielnica: Kowalówka
Dzielnica: Koźle
Dzielnica: Kurnyty
Dzielnica: Magorzyca
Dzielnica: Mazury
Dzielnica: Muchy
Dzielnica: Młaka
Dzielnica: Nowa Cyrla
Dzielnica: Olsze
Dzielnica: Pod Turnię
Dzielnica: Pode Drapą
Dzielnica: Polanki
Dzielnica: Potok
Dzielnica: Przychody
Dzielnica: Równia
Dzielnica: Saryse
Dzielnica: Skrzynczyska
Dzielnica: Świstak
Dzielnica: Szałasie
Dzielnica: Wąchały
Dzielnica: Wiatry
Dzielnica: Wyrębiska Szczawskie
Dzielnica: Wyżnie Białe
Dzielnica: Zabukowina
Dzielnica: Zakraje
Dzielnica: Zamoście
Dzielnica: Zarównie
Dzielnica: Zawory
Dzielnica: Łuszczki
Szczawa – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie limanowskim, w gminie Kamienica.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.
Nazwa miejscowości powstała od licznie występujących w okolicy wód "szczaw" mających lecznicze właściwości.
Szczawa jest położona wśród gór i lasów Gorców oraz Beskidu Wyspowego, u ujścia potoku Głębieniec do rzeki Kamienicy, u podnóża Kiczory i Hali. Jest dobrym punktem wyjściowym do wycieczek na szczyty Beskidu Wyspowego oraz Gorców.
Ludność Szczawy obyczajami i gwarą zbliżona jest do Sądecczyzny. Etnografowie wyróżniają jednak odrębną grupę tzw. Białych Górali, zwanych też góralami łąckimi, do których zaliczają tutejszych mieszkańców.
Wieś wchodziła w skład dóbr Klarysek ze Starego Sącza, miał założyć ją sołtys kamienicki Stanisław z Rozprzy. Klaryski zapewniały sołtysowi dożywotni udział w dochodach ze wsi.
Pod koniec XVIII wieku Szczawę – w ramach konfiskaty dóbr klasztornych – przejął rząd austriacki. W 1833 wieś sprzedano Józefowi Kirchnerowi, a po nim w spadku przejął Szczawę (wraz z dobrami kamienickimi) Maksymilian Marszałkowicz. W latach 1845-51 Marszałkowicz wybudował w Szczawie dwie niewielkie huty, które przetapiały rudę węgierską. Zainicjował również w okolicy pozyskiwanie drewna z gorczańskich lasów, które jednak przerodziło się w gospodarkę rabunkową.
W czasie II wojny światowej pod szczytami Wielkiego Wierchu mieściła się główna kwatera dowództwa I Pułku Strzelców Podhalańskich Armii Krajowej, a okoliczne lasy były bazą dla polskiej partyzantki. Słynna jest zwłaszcza bitwa między oddziałami dowodzonymi przez majora Adama Stabrawę "Borowego" a wycofującymi się oddziałami hitlerowskimi, która miała miejsce 12 i 13 stycznia 1945. Co roku 15 sierpnia, obok starego drewnianego kościółka odbywają się msze partyzanckie, na które przyjeżdżają kombatanci. Upamiętnia ten okres również pomnik w centrum wsi, poświęcony partyzantom i mieszkańcom, którzy zginęli w czasie wojny.
Czasy powojenne to przede wszystkim okres odkrywania walorów turystycznych Szczawy i jej rozwój jako uzdrowiska.
Pierwsze wzmianki o niezwykłych właściwościach wód źródeł z okolic Szczawy pochodzą już z XV wieku. Wspominał o nich Jan Długosz. W opisie z podróży odbytej w latach 1788-95 Baltazar Hacquet podaje, że w okolicach Szczawy spotyka się kwaśne źródła. Także Stanisław Staszic w dziele "O ziemiorództwie Karpatów" informuje o tutejszych wodach mineralnych.
Na szerszą skalę zainteresowano się nimi w okresie międzywojennym. Szczególnie zasłużył się w tej kwestii Antoni Gryzina-Lasek, który złożył wniosek w ówczesnym Ministerstwie Opieki Społecznej o zarejestrowanie Szczawy jako uzdrowiska. Był on również wielkim zwolennikiem budowy drogi, która połączyła Szczawę z Mszaną Dolną i Zabrzeżą. W 1938 powstała w Szczawie pierwsza pijalnia i rozlewnia wód.
Szczegółowe badania i kategoryzację wód Szczawy przeprowadzono w 1958. Wyróżnione zostały następujące źródła:
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-16 23:39:04