Droginia

Droginia – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie myślenickim, w gminie Myślenice. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.

Położenie

Wieś ta leżała na prawym brzegu Raby, w połowie odległości między Dobczycami, a Myślenicami. W 1986 Droginia znalazła się na dnie sztucznego Jeziora Dobczyckiego. Na północno-zachodnim skłonie Pasma Ostrysza pozostały tylko niewielkie jej przysiółki i pojedyncze zagrody oraz w dolnym odcinku doliny Trzemeśnianki jeden obszerny przysiółek Banowice. Na zalesionym wzgórzu Tuleja (392 m) znajdują się Skałki w Drogini.

Historia

Przysiółek Banowice przez kilka wieków stanowił oddzielną wieś. Przed 1986 do Banowic przesiedlono większość mieszkańców "starej Drogini". Na przydzielonych im działkach budowlanych o powierzchni 12 arów każda, powstały nowe zabudowania o charakterze domków jednorodzinnych i wilii. Na rolnicze obejścia gospodarskie, a tym bardziej na przydomowe ogródki i sady, nie wystarczyło już miejsca. Tak, więc chłopi drogińsko-banowiccy mieszkają jakby na podmiejskim osiedlu willowym.

Według legendy głosił tutaj w roku 996 Słowo Boże biskup praski Wojciech, z rodu Sławinska, czeskiego księcia Libic, święty od 999. Wiadomo, że w 1239 Gryfici, fundatorzy klasztoru cystersów w Szczyrzycu wykupili ją drogą zamiany za wsie Latoszyn i Straszęcin koło Dębicy. Już wtedy istniała w Droginii kaplica, młyn i karczma. Obiekty te świadczą, że w tym czasie Droginia stanowiła atrakcyjny ośrodek osadnictwa przy trakcie, wiodącym z Krakowa przez Siepraw, na Podhale, do Słowacji i Węgier. W 1498 Jan Jordan z Zakliczyna przejął tutejsze sołectwo z rąk mieszczan, a w 1502 wszedł w posiadanie również samej Drogini; w zamian za nie odstąpił klasztorowi w Szczyrzycu sołectwo w Głogoczowie. Wkrótce Jordanowie założyli w Drogini folwark. W rękach tej rodziny, z przerwą w XVII w., kiedy była w części własnością Brzechwów, Droginia pozostawała aż do drugiej połowy XVIII w.

W czasie I wojny światowej Pasmo Glichowca było rejonem zażartych walk oddziałów armii austro-węgierskiej i rosyjskiej. Poległych żołnierzy pochowano na cmentarzu wojennym nr 371 w Drogini.