Średnia ocena: 3.6
liczba ocen: 14
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 49.380299
Współrzedne geograficzne E: 20.955500
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 18
Liczba ludności: 1400
Powierzchnia: 14.6 km²
Wysokośc npm: 642
Tablice rejestracyjne: KNS
Powroźnik – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, w gminie Muszyna.
Leży pomiędzy Krynicą-Zdrojem a Muszyną. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.
Powroźnik powstał najprawdopodobniej w XIVw. Pierwsza wzmianka historyczna o tej miejscowości pochodzi z aktu darowizny wydanego przez króla Władysława Jagiełłę w 1391 r. Kolejna wzmianka pochodzi z 1565 r. i mówi o wsi ruskiej lokowanej na prawie wołoskim przez biskupa krakowskiego Filipa Padniewskiego. W 1637 r. erygowano w Powroźniku parafię unicką.
W 1940 r. około 100 Łemków emigrowało z Powroźnika na Ukrainę, pod naciskiem Niemców. Następnie w ramach Akcji Wisła w 1947 r. wysiedlono z Powroźnika kolejne 451 osób. Na wyludnione tereny napłynęła ludność polska z Kresów Wschodnich i z innych wiosek Podkarpacia. W 1951 r. decyzją biskupa tarnowskiego, zlikwidowano parafię greckokatolicką w Powroźniku i erygowano parafię rzymsko-katolicką.
W miejscowości znajdują się: stacja kolejowa, wyciąg narciarski, nowoczesna oczyszczalnia ścieków dla Krynicy-Zdroju, jedna z najcenniejszych drewnianych cerkwi Sądecczyzny oraz Sala Królestwa Świadków Jehowy. Miejsce krzyżowania się szlaków turystycznych. Odwierty i rozlewnie wód mineralnych.
Drewniana cerkiew z 1604 r. pod wezwaniem św. Jakuba Młodszego Ap. (obecnie kościół rzymskokatolicki). Przypuszcza się, że zakrystia jest jeszcze starsza i służyła jako pierwsza cerkiew już w XVI w. Wskazują na to bogate malowidła na ścianach i na sklepieniu pomieszczenia.
Główna wieża kościoła jest późniejsza, i pochodzi z 1780 r. Oryginalnie cerkiew zbudowana była na innym miejscu. Została przeniesiona w 1813 r. ze względu na zagrożenie powodziowe.
Ikonostas znajdujący się dziś w cerkwi w Powroźniku pochodzi z pierwszej połowy XVIII wieku. Najstarsze ikony w cerkwi pochodzą z początku XVI wieku (ikona Aarona). Ponieważ cerkiew służy dziś wiernym obrządku rzymsko-katolickiego, ikonostas jest nienaturalnie przesunięty na tylną ścianę prezbiterium.
Cerkiew, włącznie z cenną zakrystią, jest dostępna dla zwiedzających bezpośrednio po niedzielnych nabożeństwach.
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-17 00:28:44