Lipnica Wielka (powiat nowotarski)

Lipnica Wielka (słow. Dolná Lipnica, Nižná Lipnica, węg. Alsólipnica) – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Lipnica Wielka, w historycznym rejonie Orawa.

Miejscowość jest siedzibą gminy Lipnica Wielka. Do miejscowości należą przysiółki Piaskowa Polana i Styrułowa Polana.

Podczas spisu podatkowego dokonanego w 1720 r. w ówczesnej Lipnicy Dolnej zarejestrowano 62 gospodarstwa (szacunkowo ok. 350 mieszkańców). Spis powszechny z lat 1780–1781 wykazał w Lipnicy Dolnej już 409 domów 2650 mieszkańcami. Maksymalną liczbę ludności (3849 mieszkańców) osiągnęła wieś w 1841 r.

Do końca I wojny światowej Lipnica Wielka pod węgierską nazwą Alsólipnicza (Lipnica Dolna) pozostawała w granicach Królestwa Węgierskiego, wchodząc w skład komitatu orawskiego, z siedzibą w Dolnym Kubinie. Pod względem administracji powiatowej i sądownictwa należała do obwodu trzciańskiego, a kościelnej – do diecezji spiskiej.

Według węgierskiego spisu ludności w 1910 r. wieś miała 2634 mieszkańców, w tym Polaków 98,1%, Żydów 0,8%, Węgrów 0,3%, Niemców 0,04% (1 osoba) i innych narodowości 0,7%. Ludność była praktycznie jednolita wyznaniowo, katolicka. W 1913 r. jedynie 17 osób podało wyznanie mojżeszowe.

Po podziale Orawy między Polskę i Czechosłowację w 1920 część wsi Lipnica Wielka pozostała w Czechosłowacji. Do Polski przyłączono dopiero w 1924, na zasadzie wymiany terytoriów - Polska oddała wsie Głodówka (Hladovka) i Sucha Góra (Sucha Hora). W latach 1939–1945 znajdowała się w granicach niepodległej Słowacji.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa nowosądeckiego.

Zobacz też: Lipnica Wielka