Średnia ocena: 3.2
liczba ocen: 26
Ilość ulic: 1
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 49.474171
Współrzedne geograficzne E: 20.166941
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 18
Liczba ludności: 516
Wysokośc npm: 638 m n.p.m.
Tablice rejestracyjne: KNT
Harklowa – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Nowy Targ, nad Dunajcem.
W latach 1975-1998 Harklowa położona była w województwie nowosądeckim.
Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 969.
Główną atrakcją miejscowości jest XV-wieczny gotycki kościół drewniany pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny. Ponadto godny zwiedzenia jest XIX-wieczny zespół dworski (własność prywatna rodziny Wrocławiaków) z lamusem obronnym (kurza stopka) .We dworze 31 grudnia 1861 urodził się Włodzimierz Tetmajer.
Miejscowość znajduje się na małopolskim Szlaku Architektury Drewnianej. Przez wieś przechodzi znakowany szlak turystyczny (niebieski) prowadzący przez Łopuszną na Turbacz, a w drugą stronę na Spisz.
Późnogotycka świątynia należy do grupy kościołów podhalańskich. Została wzniesiona pod koniec XV wieku. Jest budowlą jednonawową, trójdzielną, orientowaną. Ściany kościoła oszalowano. W bryle kościoła można wyróżnić prezbiterium, nawę oraz wieżę. Prezbiterium, podobnie jak w innych świątyniach podhalańskich, zamknięte jest prostokątnie. Od północy przylega do niego zakrystia. Nawa sąsiaduje z okazałą czworoboczną kaplicą wzniesioną w 1866 roku, którą nakrywa kopuła z wieloboczną latarnią. Po południowej stronie nawy znajduje się kruchta boczna dobudowana w XVIII wieku. Nad prezbiterium i nawą wybudowano dach jednokalenicowy, dwuspadowy, kryty gontem. Na kalenicy w 1877 roku dodano neogotycką wieżyczkę na sygnaturkę. Dominującym elementem bryły kościoła jest wybudowana w XVII wieku izbicowa wieża zwieńczona ostrosłupowym hełmem. Całą świątynię otaczają otwarte soboty. Teren kościelny otoczony jest przez murek z bramkami nakrytymi gontowymi, baniastymi hełmami.
Około roku 1500 wnętrze kościoła ozdobiono polichromią patronową. Była ona przemalowywana czterokrotnie. Malowidła obecnie pokrywające sklepienie i ściany pochodzą 1935 roku. Oryginalne XVI-wieczne dekoracje patronowe zachowały się jedynie we fragmentach, głównie na stropie przedsionka pod wieżą. Do powtarzających się motywów należą orszak myśliwski, jeleń i para gołębi. Z czasu budowy pochodzą gotyckie portale ostrołukowe z ornamentem sznurowym w drzwiach do zakrystii i w kruchcie południowej. Okna, zgodnie z dawną tradycją, umieszczone zostały jedynie na ścianie południowej. Do belki tęczowej przybita jest deska zdobiona ornamentem patronowym, stanowiąca niegdyś element dawnego stropu. Na belce znajduje się również barokowy krucyfiks i wycięte z desek malowane postaci świętych.
W skład wyposażenia świątyni wchodzi pięć ołtarzy. Ołtarz głównym reprezentuje styl późnobarokowy. Umieszczono w nim obrazy z XVI-wiecznego gotyckiego tryptyku wchodzącego w skład pierwotnego wyposażenia kościoła. W polu środkowym znajduje się przedstawienie Świętej Rodziny, zaś po bokach namalowane są postacie świętych. W zwieńczeniu umieszczono obraz Zwiastowania pochodzący z nasady tryptyku. Dwa barokowe ołtarze boczne pochodzą z XVIII wieku. W tym samym okresie wykonano również dwa ołtarze rokokowe umieszczone w kaplicy. Pierwotnie znajdowały się one w kościele w Maciejowcach na Słowacji. W skład wyposażenia wchodzi również XVIII-wieczna ambona oraz kamienna chrzcielnica z 1731 roku.
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-17 03:39:25