Średnia ocena: 4.4
liczba ocen: 26
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 49.716942
Współrzedne geograficzne E: 19.660000
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 33
Liczba ludności: 2503
Wysokośc npm: 872 m n.p.m.
Tablice rejestracyjne: KSU
Dzielnica: Bałosówka
Dzielnica: Boskówka
Dzielnica: Dajówka
Dzielnica: Decówka
Dzielnica: Dwór
Dzielnica: Działówka
Dzielnica: Gorzałkówka
Dzielnica: Grzechynia Dolna
Dzielnica: Grzechynia Górna
Dzielnica: Głowicówka
Dzielnica: Kowalówka
Dzielnica: Kudziówka
Dzielnica: Kudziówka Zarąbska
Dzielnica: Macakówka
Dzielnica: Mądralówka
Dzielnica: Malikówka
Dzielnica: Mikutówka
Dzielnica: Nowakówka
Dzielnica: Petkówka
Dzielnica: Pierogówka
Dzielnica: Polakówka
Dzielnica: Polakowo
Dzielnica: Polana
Dzielnica: Skupniówka
Dzielnica: Snoza
Dzielnica: Sulkówka
Dzielnica: Szczepanki
Dzielnica: Szpakówka
Dzielnica: Tatarówka
Dzielnica: Tochówka
Dzielnica: Wątrobówka
Dzielnica: Wicherkówka
Dzielnica: Wilkówka
Dzielnica: Witkówka
Dzielnica: Zagórze
Dzielnica: Zagroda
Dzielnica: Zajdówka
Dzielnica: Zarąbki
Dzielnica: Zgudówka
Grzechynia – wieś w Polsce położona w Beskidzie Żywieckim w województwie małopolskim, w powiecie suskim, w gminie Maków Podhalański w odległości około 18km od granicy ze Słowacją. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie bielskim.
Wieś położona jest w dolinie potoku Grzechynka (dopływ Skawy) na wysokości od 350 do 872 m n.p.m. średnia wysokość wynosi 565 m n.p.m. Najwyższym punktem wsi jest szczyt Magurka wchodząca w skład pasma Jałowieckiego o wysokości bezwzględnej 872m. Wśród pozostałych punktów wysokościowych można wyróżnić Górę Dział, Witkowską Górę i Malikowski Groń. Wieś usytuowana jest w dolinie pomiędzy dwoma górskimi pasmami. Największy kompleks leśny na terenie wsi stanowi las Gronik znajdujący się przy granicy z Białką
Grzechynia wzmiankowana jest na przełomie XVI i XVII wieku przez starostów lanckorońskich. Po rozbiorach, przejęta przez rząd austriacki, weszła w skład klucza makowskiego. Różne źródła podają o istnieniu na tym terenie osady o innej nazwie we wcześniejszych latach, jednak nie zostały przeprowadzone żadne badania mające potwierdzać tę tezę i wynika to bardziej z ludowych podań. Najczęściej spotykaną wersją pochodzenia nazwy jest legenda o przybyciu na tereny wsi króla Jana Kazimierza, który w zamian za oferowaną mu przez mieszkańców pomoc przekazał im ziemie na własność (były one częścią folwarku suskiego). Jednakże w wyniku intrygi możnowładców i proboszcza makowskiego, słusznie walczących o swoją własność, przywileje nie zostały uznane, a buntujących się chłopów wyklęto i zakazano chowania na cmentarzu przy makowskiej parafii, do której wieś należała. Według przekazów trwało to 20 lat a w tym czasie umarła tylko jedna osoba. Po śmierci proboszcza i przyjściu na jego miejsce nowego zakaz został zniesiony. Jest to najbardziej znana wersja pochodzenia nazwy wsi. Inna mówi o zamieszkujących na tych terenach uciekinierach pańszczyźnianych i dezerterach.
Jako ciekawostkę można podać że znajdujące się dwa największe dzwony w Grzechyni na szczytach dwóch pasm noszą nazwy Jan i Kazimierz. Pewne jest, że na Polach Grzechyńskich stoczono bitwę w których śmierć poniosło ok. 300 konfederatów barskich. Te i inne walki Konfederacji na tych terenach upamiętnia kapliczka Konfederatów Barskich w Suchej Beskidzkiej. Z Grzechyni pochodzi znany kapelan krakowskiej Solidarności Kazimierz Jancarz, który został pochowany na cmentarzu parafialnym w Makowie Podhalańskim (Grzechynia należy do parafii Maków Podhalański).
Wieś ma charakter typowo turystyczny, obecnie występują nieliczne uprawy rolnicze, głównie ziemniaków, pszenicy, żyta na potrzeby własne gospodarstw rolnych. Co ma związek z dużym rozdrobnieniem areału ziemskiego i trudnymi warunkami uprawy. Spotykana jest jednak hodowla koni głównie hucułów. Porośnięta jest w około 52% lasem z przewagą buków i świerków. Na terenie wsi znajdują się liczne zakłady produkujące dekoracje drewniane, meble i asortyment z drewna, a także pracownia rzeźbiarska. Do najciekawszych miejsc należą zabytkowa kapliczka przy dziękczynnej powojennej kaplicy na os. Mędralowa z figurą Chrystusa upadającego pod krzyżem oraz pozostałości bunkrów z okresu II wony światowej. Na terenie wsi znajdują się dwa ośrodki wypoczynkowe związane głównie z oazami katolickimi Jasna Polana Ojca Pio i Niepokalanów można także przenocować w Pensjonacie Drwalówka lub na nieuprawianych obecnie polach lub polanach pod namiotem.
Wieś nie pasuje topologią do żadnego z powszechnie spotykanych modeli. Wynika to z faktu że w XX wieku została gruntownie przemeblowana. Wcześniej miała postać osad połączonych ze sobą leśnymi drogami. Pola w systemie tarasowym ułożone są równolegle do drogi głównej ale nie jest wykluczone że pierwotnie miało to postać topologi łańcuchowej, lecz tylko do momentu pojawienia się parceli ziemskich i tarasów, co musiało nastąpić ze względu na pochylenie terenu i możliwość spływów błotnych i śnieżnych do doliny w stronę osad mieszkalnych. Obecnie występująca droga główna asfaltowa powstała po drugiej wojnie światowej w miejsce... kolejki wąskotorowej. Kolejka miała zapewniać dostawy materiału z/do znajdującego się w Grzechynia tartaku oraz dostawy z/do trzech znajdujących się we wsi młynów. Po drugiej wojnie światowej władza ludowa zaopiekowała się jednak kolejką i obecnie nie pozostały po niej nawet podkłady. Nie pozostał też ani jeden młyn a ostatni z istniejących został zlikwidowany w latach 80. XX wieku. Ciekawostką są złudzenia optyczne wywołane nachyleniem stoków Witkowskiej Góry sprawiające że nie jesteśmy w stanie poprawnie ocenić nachylenia stoków na które wchodzimy a także złudzenia że butelki wtaczają się pod górę. Droga przez Grzechynię jest także skrótem do Zawoi i przejścia turystycznego ze Słowacją ale korzystać z niego można tylko w lecie z powodu problemów z podjazdem na strome stoki w zimie. Z tego też powodu trasa komunikacji autobusowej na terenie wsi jest w zimie ucinana.
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-16 23:22:03