Sanniki (województwo mazowieckie)

Sanniki – wieś w Polsce, w województwie mazowieckim, w powiecie gostynińskim, siedziba gminy Sanniki.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie płockim.

Miejscowość jest położona na Równinie Kutnowskiej, jest lokalnym ośrodkiem obsługi regionu i węzłem drogowym, stykają się tu: droga wojewódzka nr 577, droga wojewódzka nr 583, droga wojewódzka nr 584 oraz droga powiatowa do Słubic.

Historia

Nazwa miejscowości pochodzi od wyrobu sań – służebnej funkcji wobec książąt płockich w okresie średniowiecza. Pierwsze wzmianki o Sannikach pochodzą z XIV wieku, w 1462 zmarł tu książę Siemowit VI. Od XVI wieku wieś była stolicą starostwa niegrodowego. Od 1793 wieś znajdowała się w zaborze pruskim, a od 1807 należała do Księstwa Warszawskiego. W 1828 w pałacu sannickim przebywał gościnnie Fryderyk Chopin. Podczas Powstania Styczniowego miejscowa ludność brała powszechnie udział w walkach niepodległościowych, za co później spotkały ją represje. W 1905 miały miejsce strajki pracowników tutejszej cukrowni. W 1915 Sanniki znalazły się w granicach Królestwa Polskiego. Pod koniec 1945 w okolicy znajdowało się lotnisko 1 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego „Warszawa”.

Z Sannik pochodzili: generał Eugeniusz Pogorzelski i historyk Stanisław Myśliborski-Wołowski.

Folklor

Sanniki są stolicą regionu sannickiego, który charakteryzuje się znaczą odrębnością od sąsiedniego regionu łowickiego. Jego postawą jest sztuka regionalna, rękodzieło i działalność zespołów muzycznych. Najbardziej znane są tzw. „klapoki” czyli wycinanki wstęgowe z motywami roślinnymi, postaciami ludzkimi, rzadziej z układami geometrycznymi. Od wycinanek łowickich odróżnia je tematyka, przestawiają najczęściej sceny weselne lub inne obrzędy ludowe. Innymi motywami są „ptaki”, koguty, indory i gołębie. Ludowe rzemiosło to przede wszystkim tkactwo, wytwarzane są wielobarwne wełniane pasiaki, narzuty na łóżka tzw. „odziewajki” i makatki. W barwach przeważa kolor fioletowy i żółty. Charakterystycznym meblem są zielone skrzynie ozdobione motywem czerwonych lub żółtych kwiatów. We wsi działa Regionalny Zespół Pieśni i Tańca „Sanniki” oraz Kapela Ludowa.

Zabytki i obiekty historyczne

• kościół Trójcy Świętej, neoklasycystyczny, wzniesiony w latach 1870–1872 według projektu Franciszka Tournelle.
• Zespół Pałacowo-Parkowy im. Fryderyka Chopina z pałacem z 4 ćw. XVIII w., gruntownie przebudowanym w 1910 r. W pałacu tym gościł Fryderyk Chopin (przypomina o tym tablica umieszczona na elewacji). Obecny budynek został przebudowany według projektu Władysława Marconiego i ma charakter willi włoskiej. W lewym skrzydle znajduje się ośrodek chopinowski oraz małe muzeum poświęcone kompozytorowi. W parku krajobrazowym znajduje się pomnik Fryderyka Chopina dłuta Fryderyki Nitzschowej. Obok pałacu spichlerz z I poł. XIX wieku.
• drewniana zabudowa przy ul. Wiejskiej (chałupy z XIX wieku.)
• wiatrak koźlak z 1911.

• 

  Zespół pałacowo-parkowy im. Fryderyka Chopina

• 

  Kościół pw. Świętej Trójcy

Zobacz też

• Sanniki

Bibliografia

• Atlas samochodowy Polska, PPWK S.A. Warszawa 2005, Wyd. I, ISBN 83-7329-509-7.
• Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, PWN, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12677-9.
• Mazowsze, Lechosław Hertz, Wyd. Wiedza i Życie, Warszawa 2000, ISBN 83-7184-916-8.
• Mazowsze - mały przewodnik, Tomasz Chludziński, Janusz Żmudziński, Wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1978.
• Mazowsze - panorama turystyczna, Jerzy Głownia, Tadeusz Maczubski, Wyd. KAW, Warszawa 1976.