Ocena internautów miejscowości Kozienice
Średnia ocena: 4.8
liczba ocen: 6
Ilość ulic: 102
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 51.583000
Współrzedne geograficzne E: 21.566999
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 48
Liczba ludności: 18075
Gęstość ludności: 1729,7 os./km²
Powierzchnia: 10,45 km²
Rodzaj gminy: miejsko-wiejska
TERC: 1142107054
Tablice rejestracyjne: WKZ
Dzielnica: Borki
Dzielnica: Chartowa
Dzielnica: Ogrody
Dzielnica: Piaski
Dzielnica: Pocztówka
Dzielnica: Stara Wieś
Dzielnica: Wójtostwo Poduchowne
Dzielnica: Zdziczów
Kozienice – miasto w województwie mazowieckim, w powiecie kozienickim. Siedziba władz powiatu i miejsko-wiejskiej gminy Kozienice. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa radomskiego, zaś przed 1975 r. do województwa kieleckiego, natomiast w latach 1939-1945 było częścią Dystryktu radomskiego.
Według danych z 30 czerwca 2009 roku, miasto miało 18 075 mieszkańców. Zajmuje ono 249 miejsce w kraju pod względem liczby mieszkańców. Przez miasto przepływa niewielka rzeka Zagożdżonka, lewy dopływ Wisły.
W miejscowości działało Państwowe Gospodarstwo Rolne – Stadnina Koni Kozienice. Od 1994 jako Stadnina Koni Kozienice Sp. z o.o..
Ośrodek przemysłowo-usługowo-mieszkalny. W mieście zlokalizowane są zakłady: meblowe, artykułów biurowych, elektrotechniczne, materiałów budowlanych i spożywcze. Osiedla: Energetyk, Piaski (Wschód), Pokoju, Skarpa, Borki, Zdziczów, Polesie, Stara Wieś, Głowaczowska 1, Głowaczowska 2. Największy zakład to Elektrownia Kozienice zlokalizowana w pobliżu Kozienic (Świerże Górne) oraz szereg innych dużych zakładów takich jak Esselte, Bakoma, Zakład Mięsny Pierzchała, Mleczarnia Obory, Spółdzielnia Inwalidów. Każdy z tych zakładów zatrudnia kilkaset osób. Miasto uplasowało się na 29 miejscu w Polsce w Złotej Setce Samorządów na rok 2005.
Kozienice są członkiem Związku Miast Nadwiślańskich.
Dane GUS dotyczące faktycznego miejsca zamieszkania.
W 1429 roku nazwa miasta zostaje zapisana jako Coszinicze, co należy czytać jako Kozinice. Obecna forma pojawia się po raz pierwszy w zapiskach z 1569 roku, jako Kozienycze. Przeobrażenie nastąpiło poprzez zmianę grupy -in- w -en-, co było częstym zjawiskiem w ówczesnej polszczyźnie. Nazwa pochodzi od nazwy osobowej Kozina, istnienie osoby o takim imieniu, nazwisku lub przezwisku jest potwierdzone przez źródła historyczne.
Inną wersję pochodzenia nazwy podaje ks. Franciszek Siarczyński:
Król, mówi podanie, sarnę na krótki strzał chybił; Kozie nic! zawołali obecni łowcy, a król przez pamięć na te wyrazy, osadzie przez siebie założonej miano Kozienic nadał.Pierwsza wzmianka o Kozienicach pochodzi z 1206 r. kiedy wraz z sąsiednimi wsiami nadane zostały klasztorowi Norbertanek w Płocku. Włości te były jednak znacznie oddalone od Płocka, więc Kozienice w drodze zamiany stały się własnością królewską i pozostały nią aż do rozbiorów. W 1326 roku wieś Kozienice została przeniesiona na prawo magdeburskie przez Władysława Łokietka. Miejscowość położona na skraju Puszczy Kozienickiej przy trakcie z Wilna do Krakowa została jednym z ulubionych miejsc polowań króla Władysława Jagiełły, który przebywał tu 10 razy. Prawdopodobnie dla niego też wzniesiono tu drewniany dwór myśliwski, a sam król w 1394 ufundował tu kościół. Bliskość puszczy i dostęp do drewna pozwoliła na budowę tutaj mostu pontonowego, który po spławieniu do Czerwińska pozwolił wojskom polskim pomiędzy 30 czerwca a 3 lipca 1410 roku na przeprawę przez Wisłę w czasie Wielkiej wojny z zakonem krzyżackim.
W 1467 roku w dworze urodził się wnuk Władysław Jagiełły, późniejszy król Zygmunt I Stary, co upamiętnia do dziś kolumna wzniesiona w 1518 – najstarszy pomnik świecki w Polsce. W 1507 mieszkańcy Kozienic poprosili o prawa miejskie. 8 stycznia 1549 roku król Zygmunt II August wydał na sejmie w Piotrkowie przywilej dla wojewody ruskiego i starosty radomskiego Piotra Firleja z Dąbrowicy na założenie miasta na części gruntów kozienickich, a w 1550 wydany został drugi przywilej lokacyjny. W 1557 król Zygmunt August ufundował tu parafię i uposażył plebana, w roku 1558 Kozienice otrzymały przywilej na organizowanie jarmarków.
W 1652 miasto spustoszyła epidemia cholery. W czasie potopu szwedzkiego 6 kwietnia 1656 doszło do zwycięskiej dla Polaków bitwy pod Kozienicami, ale w 1657 i 1704 miasto zostało kolejno zniszczone przez wojska Jerzego Rakoczego i szwedzkie.
W 1764 powstał tu skład soli dla całego powiatu radomskiego, a w 1779 miasto otrzymuje przywilej na 12 jarmarków rocznie. W 1782 miasto o przeważnie drewnianej zabudowie zostaje zniszczone przez pożar i dzięki królowi odbudowane głównie jako murowane. W latach 1784-1788 powstała tu największa w Rzeczypospolitej fabryka broni palnej (wytwarzała świetne tzw. sztucery kozienickie), a samo miasto praktycznie od nowa lokowane zyskało murowaną zabudowę. Odbudową i przebudową miasta zajął się Stanisław August Poniatowski (wg projektu Jana Fontany). W 1792 roku w czasie wojny polsko-rosyjskiej pod Kozienicami stało polskie wojsko pod dowództwem księcia Józefa Poniatowskiego.
Bardzo ważnym wydarzeniem było utworzenie powiatu kozienickiego w 1867 r. Dzięki temu została wybudowana droga do Radomia. Wzniesiono też koszary, przebudowano i rozbudowano pałac. Działała fabryka blachy, garbarnia, browar i młyny. W 1897 r. Kozienice zamieszkiwało 6391 osób, w tym 3764 Żydów.
W 1902 r. przyszedł w Kozienicach na świat Zygmunt Lederman-Lednicki, znany skrzypek i dyrygent. W 1926 r. ukończył Warszawskie Konserwatorium Muzyczne. Był jednym z dyrygentów Polskiego Radia.
W czasie rozbiorów w mieście stacjonował 25 Smoleński Pułk Piechoty, przeniesiony później do Woroneża. Podczas II wojny światowej działały w okolicach oddziały partyzanckie (gł. Bataliony Chłopskie), a w mieście znajdowało się getto. Obecnie rozwój miasta związany jest z budową Elektrowni Kozienice i towarzyszących zakładów. Obecnie Kozienice przekształcają się z ośrodka przemysłowego w ośrodek rekreacyjno-sportowy.
Ważny węzeł drogowy. W mieście krzyżują się drogi krajowe i wojewódzkie:
Przez obrzeża Kozienic przebiega linia kolejowa do Bąkowca. Odbywa się jednak na niej tylko transport towarowy (głównie węgiel do Elektrowni Kozienice). Linia została zamknięta dla ruchu pasażerskiego w latach 60. XX wieku.
Ciekawe miejsca:
Na terenie miasta działalność duszpasterską prowadzą następujące kościoły i związki wyznaniowe:
Gmina podpisała trzy umowy z:
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-16 21:14:23