Ocena internautów miejscowości Magnuszew
Średnia ocena: 4.8
liczba ocen: 12
Ilość ulic: 17
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 51.763062
Współrzedne geograficzne E: 21.380831
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 48
Liczba ludności: 800
Tablice rejestracyjne: WKZ
Dzielnica: Kruszyn
Magnuszew (dawn. Magnuszów) – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie kozienickim, w gminie Magnuszew. W latach 1377 - 1869 Magnuszew posiadał prawa miejskie.
Do 1954 roku siedziba gminy Trzebień. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.
Miejscowość jest siedzibą gminy Magnuszew.
Miejscowość leży przy drodze krajowej nr 79.
Przez miejscowość przebiega także droga wojewódzka nr 736
Miejscowość została założona w XII w. przez komesa mazowieckiego. Od XIV w. Magnuszew był w rękach rodu Magnuszewskich herbu Ogończyk.
W roku 1377 ówczesny dziedzic dóbr magnuszewskich, Świętosław uzyskał od księcia mazowieckiego Ziemowita II, prawa miejskie magdeburskie. Na nadanie osadzie rangi miasta miał wpływ rozwój osadnictwa, handlu i rzemiosła, a także położenie na szlaku handlowym wzdłuż lewego brzegu Wisły.
W 1576 roku wskutek zniszczeń wojennych oraz licznych pożarów drewnianej zabudowy Magnuszew został zdegradowany do rzędu wsi. W późniejszym czasie właścicielami Magnuszewa zostali Potoccy, a po nich potężny ród Zamojskich.
W 1776 roku Andrzej hr. Zamojski na mocy przywileju nadanego przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego przywrócił Magnuszewowi rangę miasta. Przez następne lata miasto dotykały liczne pożary, powodzie a liczbę mieszkańców dziesiątkowały epidemie cholery i czarnej ospy. Liczba mieszkańców drastycznie zmalała, a Magnuszew zubożał i zatracił charakter miasta.
1 czerwca 1869 na mocy ukazu cara Aleksandra II Magnuszew utracił prawa miejskie.
W czasie II wojny światowej prowadzone były w okolicach Magnuszewa działania wojenne, w wyniku których miejscowość została prawie doszczętnie zniszczona (przyczółek warecko-magnuszewski).
W latach 1974–2005 na podstawie ustawy o uzdrowiskach, Magnuszew było uznany za miejscowość posiadającą warunki do prowadzenia lecznictwa uzdrowiskowego, dzięki czemu mogły być prowadzone tu zakłady lecznictwa.
W czerwcu 1958 roku przeprowadzono w Magnuszewie prace badawczych w ramach których dokonano wiercenia otworu tzw. „Magnuszew 1”. Odwiert osiągnął głębokość 3003,5 metra, stwierdzono istnienie wód mineralnych o zróżnicowanym składzie chemicznym, zmiennym ciśnieniu i wydajności. Największą wartość posiadają silnie zmineralizowane solanki chlorkowo-wapniowe. Ciśnienie złoża określono na 25 atmosfer, średnie zasolenie 11%, a zawartość jodu wynosi 6,3 mg J/litr wody. Woda zalegająca na takiej głębokości odznacza się znacznie podwyższoną temperaturą, około 35 stopni Celsjusza na wypływie.
Lecznicze właściwości wód ze złóż magnuszewskich wstępnie określa się jako możliwe do zastosowania:
Plany oparte na występujących w Magnuszewie wodach leczniczych zakładają wprowadzenie lecznictwa uzdrowiskowego na 2000 miejsc, a także budowę zakładu przyrodoleczniczego.
We wsi od 1987 roku istnieje grający w lidze ROZPN (klasa A) klub sportowy LZS Magnuszew.
W ostatni weekend czerwca w Magnuszewie jest organizowany Rodzinny Piknik Letni, który inauguruje rozpoczęcie wakacji szkolnych.
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-17 02:04:48