Kąty-Borucza

wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie mińskim, w gminie Dobre oraz parafii Stanisławów. We wsi znajduje się zbudowana w latach 80. XX w. kaplica pw. św. Antoniego, należąca do parafii Stanisławów. Wieś położona jest wzdłuż żwirowej drogi powiatowejnr 36219 oraz rzeczki zwanej Boruczanka lub Borucza. Od strony południowej wieś graniczy z dość pokaźnym kompleksem leśnym będącym klasycznym przykładem sosnowej monokultury. Od strony północnej las mieszany sosnowo-brzozowy z dodatkiem dębu, olchy oraz świerka. Wieś Kąty-Borucza charakteryzuje się typowo agrarną strukturą społeczną – większość mieszkańców związana jest z gospodarką rolną, mimo iż gleby posiadają najniższą V i VI kategorię bonitacyjną. Gospodarka rolna opiera się na niewielkich rodzinnych gospodarstwach z tym że po 1989 r. obserwuje się stopniowe kurczenie powierzchni upraw rolnych na korzyść lasu oraz nieużytków, stopniowo przekształcających się w las.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego. Obecnie (aktualizacja: kwiecień 2009) funkcję sołtysa pełni Wiesław Słowik.

Charakterystyka

Wieś Kąty-Borucza dysponuje dość znacznym potencjałem turystycznym – otoczona lasami, położona nad rzeką oraz będąca w niedalekiej odległości od Warszawy przy drodze krajowej nr 50, wieś zdaje się być interesującą przystanią dla pragnących spokoju mieszczuchów.

W ostatnich latach obserwuje się rosnące zainteresowanie tworzeniem nowych siedlisk – zarówno rezydencji głównych całorocznych jak i weekendowo-wakacyjnych.

We wsi prowadzone jest jedno gospodarstwo agroturystyczne "Kąty-Borucza" dysponujące niewielką bazą turystyczną.

Fauna

Dolina rzeki jest ostoją bobra, który od połowy lat 90. w sposób istotny powiększył swoją populację. Ponadto występują typowe dla regionu ssaki (zając, sarna, łoś), ptaki (kuropatwa, bażant, jastrząb), gady (żmija zygzakowata), płazy i bezkręgowce.