Średnia ocena: 3.5
liczba ocen: 5
Ilość ulic: 21
Ilość kodów pocztowych: 2
Współrzedne geograficzne N: 52.047798
Współrzedne geograficzne E: 20.972200
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 22
Liczba ludności: 959
SIMC: 0006296
Tablice rejestracyjne: WPI
Dzielnica: Gołków-Cegielnia
Gołków – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie piaseczyńskim, w gminie Piaseczno. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.
Wieś staropolska rodu Gołkowskich. Od ok. 1775 roku właścicielem wsi był bankier Piotr Tepper, a od 1793 roku Tomasz Dangel i jego potomkowie, a następnie od 1825 r. książę Adam Woroniecki. W XIX wieku Gołków należał kolejno do: Antoniego Zalewskiego (1856 r.), Michała Wessla (1862 r.), Racheli z Karęgów Wessel (1864 r.) oraz od 1872 roku - na mocy kontraktu kupna–sprzedaży i zamiany na nieruchomość warszawską - Gustawa Bauerfeinda. Gołków należał do rodziny Bauerfeindów do czasu reformy rolnej z 1944 roku. Zgodnie z ukazem cesarskim z 1867 roku we wsi Gołków ludzie otrzymali grunty na własność. Po tej reformie wieś Gołków składała się z 27 osad.
W 1893 roku sprzedano osadę młynarską w Gołkowie. Młyn wodny na planie z 1848 roku nosił nazwę Zofin. W późniejszym czasie nazywany był Czerwonką, podobnie jak położona po drugiej stronie drogi karczma.
W 1872 roku młynem zarządzała wdowa Karolina Koblewska. Starała się ona o kredyt umożliwiający remont nieczynnego i podupadłego wtedy budynku. Był to budynek murowany, piętrowy. Wdowa planowała uruchomienie młyna w tzw. systemie amerykańskim umożliwiającym redukcję pracy ludzkiej i uzyskanie wyrobów należycie oczyszczonych i podzielonych na różne gatunki.
W 1911 roku wydzielono Cegielnię Gołków jako osobną nieruchomość. Cegielnia w Gołkowie zaznaczona jest już na mapie wojskowej w 1839 roku. W okresie poprzedzającym wybuch I wojny światowej na wyposażenie zakładu składały się m.in.: maszyna parowa o mocy 100 koni, kocioł parowy 80 m³, dwie duże i jedna mała prasa, dwie pary walców, dwie pompy parowe, 9500 ramek do suszenia dachówek, miech i narzędzia kowalskie. W 1901 roku do Cegielni poprowadzono bocznicę od głównej linii kolejki wąskotorowej Warszawa – Góra Kalwaria. Linię wąskotorową z Piaseczna przedłużono do Grójca w okresie od 1911 roku do wiosny 1914 roku. Wówczas w Gołkowie wyznaczono przystanek i zbudowano murowany budynek stacji. Pas gruntu pod budowę stacji wykupiło Towarzystwo Akcyjne Warszawskich Kolei Podjazdowych.
W pobliżu Gołkowa 9 - 10 lipca 1794 r. miała miejsce bitwa powstania kościuszkowskiego (bitwa pod Gołkowem).
Podczas I wojny światowej był tu cmentarz żołnierzy rosyjskich i niemieckich.
Przez miejscowość przechodzi trasa dawnej Grójeckiej Kolei Dojazdowej, obecnie Piaseczyńskiej Kolei Wąskotorowej.
Dostępność komunikacyjna: Gołków leży na trasie między Piasecznem a Tarczynem. Dojazd autobusami z Warszawy: 727 z przystanku Metro Wilanowska; PKS relacji Warszawa \ Piaseczno – Złotokłos. Od 1 maja kolejne dwie sieci autobusów zostały przeprowadzone przez wieś Gołków. Jedna z nich L2- trasę obejmuje Piaseczno - Złotokłos. Druga z nich to L5- trasa tego autobusu rozpoczyna się w Piasecznie a kończy w Bobrowcu.
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-17 01:29:52