Ocena internautów miejscowości Bielsk
Średnia ocena: 3.2
liczba ocen: 18
Ilość ulic: 44
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 52.671940
Współrzedne geograficzne E: 19.804720
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 24
Liczba ludności: 2600
Tablice rejestracyjne: WPL
Bielsk – wieś w Polsce położona w zachodniej części województwa mazowieckiego, w powiecie płockim, w gminie Bielsk. Wieś położona jest przy skrzyżowaniu drogi krajowej nr 60 (Łęczyca – Płock – Ciechanów – Ostrów Mazowiecka) i drogi wojewódzkiej nr 560 (Brodnica – Rypin – Sierpc – Bielsk). Wieś znajduje się w odległości 18 km na północ od Płocka.
Miejscowość jest siedzibą gminy Bielsk. Do 1948 roku miejscowość była siedzibą gminy Kleniewo.
Pierwsze wzmianki o Bielsku pochodzą z X wieku. Do końca XVI wieku Bielsk znany był pod nazwą Bielsko oraz Belszko. Historia Bielska bardzo ściśle wiązała się z działalnością zakonu benedyktynów z Mogilna. Bielsk znalazł się w dobrach klasztornych już w XI wieku wraz z targiem, karczmami i opłatą targową. Opactwo zachowało patronat nad kościołem aż do XIX wieku. W 1322 roku utworzona została w Bielsku prepozytura zakonna. A na prepozyta zatwierdzono brata Jana (benedyktyna). W 1373 roku książę Siemowit III sprzedał szlachcicowi Andrzejowi z Bielska wójtostwo w Bielsku za 140 kóp groszy praskich z 4 włókami wolnymi miary chełmińskiej, siedliskami i ogrodami, wolną łaźnią miejską, wiatrakami, trzecim denarem z win sądowych, trzecią jatkę rzeźniczą, kramem szewców, piekarzy, trzecim denarem od balwierzy, prosołów i rzemieślników oraz prawo wyrobu i wyszynku trunków, zobowiązując go do jednoczesnej osobistej służby wojennej i dostarczania jednego tucznika. Książę Siemowit III polecił również szlachcicowi Andrzejowi lokację miasta Bielska, nadając mu prawo chełmińskie, jakie posiadał wówczas sam Płock. Przywilej ten został potwierdzony w 1424 roku przez księcia płockiego Ziemowita oraz w roku 1441 przez księcia Włodzisława I. Pod koniec XIV wieku Bielsk stał się ośrodkiem powiatu sądowego ziemi płockiej. Miasto w Bielsku zostało założone jednak dopiero w 1441 roku. Miasto miało około 400 ha ról, z czego około 100 ha stanowiło wójtostwo. Bielsk, często niszczony przez pożary, w roku 1498 zamieszkany był przez 14 kupców. W II połowie XVI wieku Bielsk wchodził w skład terytorium starostwa płockiego i liczył wtedy ponad 700 mieszkańców, w tym około 60 rzemieślników.
Obecny neogotycki kościół św. Jana Chrzciciela, orientowany, murowany z cegły, został wzniesiony w latach 1909-1912 według projektu architekta Józefa Dziekońskiego; konsekrowany w 1912 r. przez bpa Antoniego Juliana Nowowiejskiego. Jest to świątynia trójnawowa, halowa, z transeptem i wydzielonym, trójbocznie zamkniętym prezbiterium oraz dwiema wieżami od frontu. W czasie okupacji niemieckiej, w latach 1941-1945, gdy proboszcz był aresztowany, kościół zamieniony został na magazyn.
Na terenie miasta we wschodniej części istniał jeszcze kościół św. Anny. Odbudowany w 1780 r., przetrwał do początku XX w.; przy nim mieścił się cmentarz grzebalny. Od połowy XV w. istniała nadto kaplica szpitalna Św. Ducha, która w 1776 r. uległa zniszczeniu.
- seniorzy - juniorzy - trampkarze + kilka drużyn niezrzeszonych
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-16 23:20:06