Przasnysz

Przasnysz – miasto i gmina miejska w województwie mazowieckim, w powiecie przasnyskim, nad Węgierką. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa ostrołęckiego.

Miasto leżące na północnym Mazowszu ma połączenia drogowe z Warszawą, Olsztynem, Ostrołęką, Działdowem, Ciechanowem, Makowem Mazowieckim i Mławą. Przez Przasnysz przechodzą drogi: krajowa nr 57 i wojewódzkie nr 544 i nr 617. Na wschód od miasta znajduje się lotnisko Aeroklubu Północnego Mazowsza.

Według danych z 2 stycznia 2012 miasto miało 17 671 mieszkańców.

Środowisko naturalne

Według danych z roku 2002 Przasnysz ma obszar 25,16 km², w tym:

• użytki rolne: 84%
• użytki leśne: 0%

Miasto stanowi 2,07% powierzchni powiatu.

Poczet burmistrzów

III Rzeczpospolita

I kadencja (1990-1994) –

II kadencja (1994-1998) – Stanisław Nowicki

III kadencja (1998-2002) – Zenon Aleksy Lendzion

IV kadencja (2002-2006) – Zenon Aleksy Lendzion

V kadencja (2006-2010) – Waldemar Marek Trochimiuk

VI kadencja (2010-2014) – Waldemar Marek Trochimiuk

Poczet przewodniczących rady miasta

III Rzeczpospolita

I kadencja (1990-1994) –

II kadencja (1994-1998) –

III kadencja (1998-2002) – Zdzisław Zdziarski

IV kadencja (2002-2006) – Zenon Waldemar Wojda

V kadencja (2006-2010) – Zbigniew Sztuc

VI kadencja (2010-2014) – Piotr Jeronim

Historia

Najstarsze ślady osadnictwa na terenie Przasnysza pochodzą z przełomu epoki brązu i żelaza (ok. 700 p.n.e.).

W XIII w. na terenie Przasnysza, nad rzeką Węgierką, funkcjonowała osada targowa. Stał tu również dwór myśliwski książąt mazowieckich, którego opis zamieścił Henryk Sienkiewicz w Krzyżakach .

Nazwa miasta wg ludowych przekazów pochodzi od młynarza Przaśnika, który ugościł zbłąkanego na polowaniu księcia Konrada I mazowieckiego i otrzymał następnie tytuł szlachecki wraz z okolicznymi ziemiami.

Szybki rozwój zawdzięczał Przasnysz korzystnemu położeniu na pograniczu dwóch ważnych pod względem gospodarczym terenów – Równiny Kurpiowskiej i rolniczej Wysoczyzny Ciechanowskiej. 10 października 1427 Przasnysz uzyskał od księcia mazowieckiego Janusza I Starszego przywilej miejski na prawie chełmińskim.

Największy rozkwit miasta nastąpił w wieku XVI, zwłaszcza po wcieleniu w 1526 Mazowsza do Korony. Administracyjnie Przasnysz wchodził w skład Ziemi Ciechanowskiej jako stolica rozległego powiatu. Lustracja dóbr królewskich z 1564 wykazała 689 domów w mieście i na przedmieściach oraz przeszło 500 rzemieślników różnych profesji:

• 126 piwowarów (czterokrotnie więcej niż Warka)
• 117 piekarzy
• 67 szewców
• 36 kuśnierzy
• 34 krawców
• 22 zdunów
• 14 kowali
• 6 mieczników
• 1 złotnika.

Przasnysz był wówczas trzecim ośrodkiem miejskim Mazowsza po Warszawie i Płocku, liczył wg zaginionej dziś Kroniki klasztoru bernardynów 14 tysięcy mieszkańców, ale liczba ta jest zapewne znacznie przesadzona (współczesne szacunki historyków mówią raczej o 4-5 tysiącach). W opinii Jędrzeja Święcickiego było to miasto wielkie, sławne jarmarkami na woły, wg Aleksandra Gwagnina – miasto szerokie, kamiennym budowaniem sławne.

W 1576 Przasnysz stał się siedzibą starostwa niegrodowego. W 1648 starostwo przasnyskie otrzymał w nagrodę obrońca Zbaraża książę Jeremi Wiśniowiecki.

Kres świetności miasta położył wielki pożar w 1613, zarazy, a miary nieszczęść dopełnił najazd Szwedów. 26 stycznia 1657 po zwycięskiej potyczce z oddziałem brandenburskim stoczonej w rejonie Chorzel pojawił się w Przasnyszu Stefan Czarniecki, ale już 1 lutego zmuszony był się stąd wycofać pod naporem przeważających sił Szwedów dowodzonych przez Stenbocka. Wojska szwedzkie stacjonowały w Przasnyszu 11 dni.

Upadek Przasnysza okazał się niezwykle długotrwały. Dopiero w 2 poł. XVIII w. miasto zaczęło się ponownie rozwijać. W czasie Konfederacji Barskiej w okolicach Przasnysza mieściła się baza wypadowa oddziału konfederatów słynnego Kozaka Józefa Sawy-Calińskiego, wybitnego dowódcy, który po dostaniu się do niewoli rosyjskiej po bitwie pod Szreńskiem, zmarł z ran i został pochowany w okolicach Przasnysza w 1771.

13 marca 1794 stanął w Przasnyszu na czele zbuntowanej I Wielkopolskiej Brygady Kawalerii Narodowej gen. Antoni Madaliński, który swym marszem z Ostrołęki do Krakowa dał sygnał do wybuchu powstania kościuszkowskiego. Madaliński zaciągnął tu oddziałek Kurpiów, formując z nich jednostkę strzelców pieszych.

Po klęsce insurekcji kościuszkowskiej i trzecim rozbiorze Polski (1795) Przasnysz znalazł się w składzie monarchii pruskiej jako siedziba rozległego powiatu obejmującego m.in. Ciechanów.

30 stycznia 1807 w Przasnyszu zatrzymał się Napoleon I Bonaparte.

W latach 1807-1815 Przasnysz wchodził w skład Księstwa Warszawskiego, następnie Królestwa Polskiego.

W 1863 powstańcy stoczyli w okolicach miasta kilka potyczek z oddziałami wojsk rosyjskich. 14 listopada 1863 w Przasnyszu dokonano publicznej egzekucji jednego z dowódców powstańczych Stefana Cieleckiego "Orlika" , wziętego do niewoli w czasie bitwy pod wsią Osówka.

W 2. połowie XIX w. nastąpił szybki rozwój Przasnysza. Działało tu kilka małych zakładów przemysłowych. Z końcem XIX w. władze wojskowe przystąpiły do budowy koszar przy ul. Makowskiej. W 1910 Przasnysz liczył 10,5 tys. mieszkańców.

W czasie I wojny światowej, w listopadzie i grudniu 1914 pod Przasnyszem toczyły się ciężkie walki pomiędzy wojskami rosyjskimi i niemieckimi. Miasto wielokrotnie przechodziło z rąk do rąk. 24 lutego 1915 Przasnysz został zajęty przez Niemców, ale już 27 lutego zostali oni wyparci przez oddziały rosyjskie z I i II Korpusu Syberyjskiego.

13 lipca 1915 w obecności przybyłego feldmarszałka Paula von Hindenburga grupa gen. Gallvitza uderzyła na Przasnysz. Po wielogodzinnych walkach, 14 lipca Rosjanie opuścili miasto. W wyniku działań wojennych zniszczeniu uległo 70% zabudowy Przasnysza.

W sierpniu 1920 w okolicach Przasnysza miały miejsce wyjątkowo zacięte walki z bolszewicką 15 Armią. Przez dwa tygodnie miasto było okupowane przez wojska sowieckie. Wyzwolenie Przasnyszowi przyniósł 21 sierpnia 202 Pułk Piechoty ze składu Dywizji Ochotniczej płk. Adama Koca.

W okresie międzywojennym Przasnysz był stolicą powiatu w województwie warszawskim. W pierwszych latach niepodległości trwała odbudowa miasta ze zniszczeń wojennych. Przasnysz otrzymał wiele budowli użyteczności publicznej: elektrownię, gimnazjum i szkołę powszechną, szkołę rolniczą, teatr miejski, stadion i dom sportowy. Głównym zajęciem ludności Przasnysza było nadal rolnictwo, rzemiosło oraz drobny handel. W 1938 Przasnysz liczył 8 tys. mieszkańców, w tym ok. 3 tys. Żydów.

W pierwszych dniach września 1939 pod Przasnyszem ciężkie boje toczyła Mazowiecka Brygada Kawalerii pod dowództwem płk. Jana Karcza. Po klęsce wrześniowej Niemcy włączyli powiat przasnyski do Rzeszy. Ludność żydowska została wysiedlona, a następnie wymordowana w obozach zagłady. W klasztorze kapucynek utworzono obóz pracy przymusowej, zakonnice zaś i pasjonistów z pobliskiego klasztoru męskiego wywieziono do obozu koncentracyjnego Soldau (KL) w Działdowie. W okresie okupacji hitlerowskiej w rejonie Przasnysza aktywną działalność prowadziły organizacje konspiracyjne i oddziały partyzanckie, gł. AK i NSZ. 17 czerwca 1942 Niemcy rozstrzelali za miastem 20 zakładników. 17 grudnia tegoż roku w publicznej egzekucji w rynku powieszono 5 członków sztabu Obwodu ZWZ-AK.

Wkrótce po zajęciu miasta przez wojska sowieckie 18 stycznia 1945 NKWD rozpoczęła masowe aresztowania i deportacje polskich patriotów. W latach 1945-51 w okolicach Przasnysza działały liczne oddziały zbrojne antykomunistycznego podziemia. W latach 60. rozpoczął się szybki rozwój miasta, zahamowany w wyniku reformy administracyjnej z 1975.

Z dniem 1 stycznia 1999 Przasnysz został siedzibą powiatu w województwie mazowieckim.

Zabytki

• kościół farny pw. Wniebowzięcia NMP z lat 1474-1485, wzniesiony w stylu gotyckim, wielokrotnie restaurowany; miejsce chrztu św. Stanisława Kostki i wiecznego spoczynku członków jego rodziny.
• dzwonnica wolnostojąca gotycka, zapewne z końca XV w. (obok kościoła farnego).
• zespół dawnego klasztoru bernardynów (dziś pasjonistów): kościół pw. św. Jakuba i św. Anny z latach 1588-1618 – uznawany za jeden z najpóźniejszych kościołów gotyckich w Polsce i klasztor wczesnobarokowy, wzniesiony w latach 1637-1671. Obiekty te wpisane zostały na listę Kanonu Krajoznawczego Polski. W kościele znajduje się słynący łaskami obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, czczony dziś jako Niepokalana Przewodniczka z Przasnysza (koronowany w 1977).
• zespół klasztorny kapucynek: kościół pw. św. Klary i św. Józefa, wzniesiony w latach 1609-1616 i klasztor z tego samego okresu; wielokrotnie niszczony i odbudowywany, w obecnym wyglądzie bezstylowy.
• ratusz barokowo-klasycystyczny z końca XVIII w., po I wojnie światowej otoczony z trzech stron parterową przybudówką z podcieniami; ob. Muzeum Historyczne.
• budynek z pocz. XIX w., wzniesiony dla generała pruskiego Rouquette, w okresie międzywojennym zajmowany przez starostwo powiatowe, ob. siedziba BPH.
• dom na Jaśminowej 7
• kamienica, róg Warszawskiej i Mostowej, 1843.
• domy: ul. Kacza 15 (przebudowany), Mostowa 10, Piłsudskiego 6 (róg Warszawskiej), poł. XIX w.
• kamienice w rynku, XIX w. (po 1875) i I poł. XX w.
• d. poczta, ob. PZU, koniec XIX w.
• budynki w zespole koszar, ul. Makowska, 1902-1912 (nr 3, 5, 6, 7, 10)
• d. elektrownia, ob. Rejon Energetyczny Przasnysz, 1919.
• budynek gimnazjum, ob. Zespół Szkół Licealnych im. KEN, l. 20. XX w.
• zespół d. Szkoły Rolniczej, ob. Dom Pomocy Społecznej, ul. Ruda, l. 20. XX w.
• d. Teatr Miejski (później kino) i remiza strażacka, ul. Dąbrowskiego, l. 20. XX w.
• budynek stacyjny, drewn., 1925 (Mławska Kolej Dojazdowa).
• przytułek, wł. Zgromadzenia SS. Miłosierdzia św. Wincentego á Paulo, 1930-32 (budynek przy ul. Świerczewo).
• d. Dom Sportowy, ob. Miejski Dom Kultury, l. 30. XX w.
• most stalowy na rzece Węgierce, po 1920.
• cmentarz rzymskokatolicki, zał. 1802.
• park miejski XVIII-XIX w.

W okresie okupacji hitlerowskiej rozebrane zostały:

• kościół św. Ducha, gotycki z XV w .
• synagoga.

Po II wojnie światowej ich los podzielił XIX-wieczny kościół ewangelicki.

Rejestr zabytków KOBiDZ

Według rejestru zabytków KOBiDZ na listę zabytków wpisane są obiekty:

• kościół par. pw. Wniebowzięcia NMP, XV, 1670, 1880, 1914, nr rej.: A-383 z 8.12.1958
  • dzwonnica, XV/XVI, nr rej.: j.w.
• zespół klasztorny bernardynek, ob. felicjanek, XVIII, nr rej.: A-381 z 8.12.1958:
  • kościół pw. śś. Klary i Józefa
  • klasztor
• zespół klasztorny bernardynów, XVI-XVII, nr rej.: A-380 z 17.04.1958:
  • kościół pw. śś. Jakuba i Anny
  • klasztor
• cmentarz rzym.-kat. (najstarsza część), nr rej.: A-530 z 30.01.1986
• park miejski, XVIII-XIX, nr rej.: A-512 z 27.01.1984
• ratusz, 2 poł. XVIII, nr rej.: A-428 z 7.05.1962
• budynki nr 3, 5, 6, 7, 10 w zespole koszar, ul. Makowska, 1902-1912, nr rej.: A-614 z 8.03.1995:
• budynek stacyjny, drewn., 1925, nr rej.: A-615 z 24.07.1995 (dec. Mławska Kolej Dojazdowa)
• most stalowy na rzece Węgierce, stalowy, po 1920, nr rej.: A-615 z 18.09.1995

Gospodarka

W Przasnyszu działa 1 centrum handlowe, 5 dyskontów spożywczych oraz 1 market elektroniczny.

Największe zakłady produkcyjne – Kross SA, ABB ZWAR SA.

Edukacja

Szkoły podstawowe

• Szkoła Podstawowa Nr 1 z Oddziałami Integracyjnymi im. Kawalerów Orderu Uśmiechu w Przasnyszu
• Szkoła Podstawowa nr 2 im. Henryka Sienkiewicza w Przasnyszu
• Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy (dawna Szkoła Nr 4)

Gimnazja

• Publiczne Gimnazjum im. Noblistów Polskich (dawna szkoła nr 3)
• Gimnazjum Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Przasnyskiej (szkoła niepubliczna z uprawnieniami szkoły publicznej)
• Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy (dawna Szkoła Nr 4)

Szkoły ponadgimnazjalne

• Zespół Szkół Licealnych Liceum Ogólnokształcące im. Komisji Edukacji Narodowej
• Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych im. mjr. Henryka Sucharskiego (dwa budynki ul. Mazowiecka 25 oraz ul. Sadowa 1, potocznie nazywany "szkołą rolniczą")
• Akademickie Liceum Ogólnokształcące pod patronatem Wyższej Szkoły Języków Obcych (siedziba WSJO)
• Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy (dawna Szkoła Nr 4)

Szkoły policealne

• Zespół Medycznych Szkół Policealnych w Przasnyszu

Szkoły wyższe

• Zamiejscowy Ośrodek Dydaktyczny Międzywydziałowego Studium Gospodarki Przestrzennej SGGW
• Wydział Zamiejscowy Wyższej Szkoły Języków Obcych w Świeciu

Kultura

Muzea

• Muzeum Historyczne w Przasnyszu
• Muzeum Weterynarii Wiesławy i Waldemara Krzyżewskich w Przasnyszu

Biblioteki

• Miejska Biblioteka Publiczna w Przasnyszu
• Biblioteka Pedagogiczna w Ostrołęce Filia w Przasnyszu

Domy i ośrodki kultury

• Miejski Dom Kultury im. Stanisława Ostoi-Kotkowskiego
• Klub Garnizonowy

Stowarzyszenia regionalne

• Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Przasnyskiej
• Stowarzyszenie "Razem"
• Stowarzyszenie "Młodzi w Regionie"

Wydawnictwa

• Wydawnictwo Forteca
• Wydawnictwo Techniczne
• Wydawnictwo Mazowieckie

Kultura niezależna

• Naczelny Organ Wesołej Komitywy Uzurpatorów Rzeczywistości
• Przasnyska Grupa Artystyczna
• Galeria "Kąt"
• Ogólnopolskie Plenerowe Prezentacje Fotografii Artystycznej "Stodoła" Tadeusza Myślińskiego
• Duet gitarowy Tomasz Kaszubowski-Paweł Nawara
• Amicus Dei

Media

• Nowy Tygodnik Przasnyski
• Kurier Przasnyski
• Tygodnik Ostrołęcki (wydanie przasnyskie)
• Przasnyska Gazeta Samorządu Miejskiego

• Głos Ziemi Przasnyskiej
• Kukułka
• Nasz Patron
• Solidarność Przasnyska
• Przasnyska Niezależna
• Gazeta Przasnyska
• Ziemia Przasnyska
• Kurier Kupiecki – Przasnysz
• Liber
• Tygodnik Ilustrowany (1997-2001)
• Informacje z Przasnyskiego Ratusza
• Nasz Przasnysz
• Idący... w Przyszłość. Miesięcznik Powiatu Przasnyskiego (wydawany w Chorzelach)
• Radio Przasnysz

Sport i rekreacja

• Ośrodek Sportu i Rekreacji, ul. Makowska 23 (stadion)
  • Hala sportowa, ul. Sadowa
• Aeroklub Północnego Mazowsza, na terenie którego działa m.in. Klub Spadochronowy "Atmosfera"
• Miejski Klub Sportowy (MKS Przasnysz) – klub piłki nożnej grający w lidzie okręgowej w grupie Ciechanów-Ostrołęka, od sezonu 2008/2009 w nowej IV lidze (grupie północnej). Założony w 1923 roku. Honorowym Prezesem klubu jest Waldemar Trochimiuk, a Prezesem Zarządu Klubu MKS Przasnysz jest Bogusław Postek. W klubie grał m.in. Grzegorz Wędzyński
• Ludowy Klub Sportowy "Grom"
• Auto-Moto-Klub "Rzemieślnik"
• Przasnyski Klub Kyokushin Karate
• Przasnyska Grupa Airsoftowa SARS Przasnysz

Życie religijne

Miasto posiada 3 parafie rzymskokatolickie, skupione wokół dekanatu przasnyskiego. W Przasnyszu są także 4 zgromadzenia zakonne tj. ojcowie pasjoniści, siostry klaryski kapucynki, Siostry Pasjonistki Św. Pawła od Krzyża oraz Siostry Miłosierdzia św. Wincentego á Paulo.

Legenda o Przaśniku

– Legenda głosi, że książę Konrad mazowiecki, polując na zwierzynę, zabłądził w lesie i dotarł do Przaśnika, młynarza. Ten, nie wiedząc, kim jest nieznajomy, ugościł go u siebie. Następnego poranka, kiedy księcia znalazł jego orszak, Konrad w podzięce nadał Przaśnikowi liczne ziemie oraz osadę nazwał Przasnyszem.

Demografia

Dane z 30 czerwca 2004:

Osiedla

Władze miasta powołały 11 osiedli, będącymi jednostkami pomocniczymi gminy. Zarząd każdego osiedla jest wybierany na czteroletnią kadencję. Osiedla mieszkaniowe:

• Zawodzie
• Błonie
• Osiedle Orlika
• Piaski
• Rolnicza
• Stawki
• Osiedle Starzyńskiego Witosa
• Waliszewo
• Węgierka
• Wschód (OSWD)
• Osiedle Wojskowe (Jednostka)

Komunikacja

Przasnysz nie posiada stacji kolejowej – najbliższa taka stacja znajduje się w Ciechanowie, jest ona obsługiwana przez PKP-Intercity oraz Koleje Mazowieckie. Miasto posiada za to wiele połączeń autobusowych, obsługiwanych przez przedsiębiorstwa PKS Przasnysz, PKS Ciechanów, PKS Ostrołęka, PKS Warszawa, PKS Olsztyn, PKS Mława, PKS Mrągowo oraz przewoźników prywatnych. Przasnysz posiada bezpośrednie połączenia autobusowe z Warszawą, Ostrołęką, Ciechanowem, Olsztynem, Poznaniem, Płockiem, Mławą, Białymstokiem, Gdańskiem, Szczytnem, Mrągowem, Makowem Mazowieckim i in.

Najczęstsze połączenia są do Ciechanowa ( gdzie można przesiąść się na pociąg), Warszawy, Makowa Mazowieckiego oraz Ostrołęki.

Osoby urodzone w Przasnyszu

• Bogusław Baczkowski (ur. 10 sierpnia 1951) – specjalista ortopedii i chirurgii urazowej
• Andrzej Bieńkowski (ur. 30 listopada 1891, zm. 1964) – żołnierz ZWZ-AK, uczestnik wojny 1920 r., kawaler krzyża Virtuti Militari
• Leopold Bieńkowski (ur. 13 listopada 1883, zm. 1942) – polski działacz niepodległościowy
• Mariusz Bondarczuk (ur. 24 lipca 1948) – dziennikarz, wydawca, regionalista
• Andrzej Bulc (ur. 16 listopada 1951) – działacz Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża
• Kazimierz Biskupski (ur. 3 grudnia 1906, zm. 7 czerwca 1967) – prawnik, specjalista w zakresie prawa konstytucyjnego
• Józef Dębowski (ur. 19 marca 1952) – filozof
• Aleksander Drwęcki (ur. 12 grudnia 1921) – nauczyciel, regionalista, publicysta
• Andrzej Elżanowski (ur. 21 stycznia 1950) – zoolog i paleontolog
• Arkadiusz Gołaś (ur. 10 maja 1981, zm. 16 września 2005) – siatkarz
• Zenobia Jelińska (ur. 23 października 1903, zm. 17 grudnia 1942) – urzędniczka starostwa, członek ZWZ-AK
• Maria Kaczyńska (ur. 8 czerwca 1907, zm. 17 grudnia 1942) – urzędniczka, nauczycielka, członek ZWZ-AK.
• Andrzej Kania (ur. 4 maja 1963) – samorządowiec, polityk i przedsiębiorca
• Zenon Kiembrowski (ur. 11 lutego 1909, zm. 17 grudnia 1942) – urzędnik starostwa, żołnierz ZWZ-AK
• Stanisław Kołakowski (ur. ok. 1565, zm. 1622) – warszawski lekarz i filantrop
• Waldemar Krzyżewski (ur. 13 lipca 1953) – lekarz weterynarii, działacz społeczny, kolekcjoner
• Marek Kubiszewski (ur. 25 kwietnia 1984) – piłkarz ręczny
• Edmund Majkowski (ur. 10 września 1929, zm. 19 lutego 2009) – artysta rzeźbiarz
• Bronisław Matuszewski (ur. 25 listopada 1893, zm. 15 sierpnia 1925) – burmistrz Przasnysza
• Tadeusz Myśliński (ur. 2 kwietnia 1947) – artysta fotografik
• Stanisław Nawrocki (ur. 20 października 1947, zm. 8 października 2004) – działacz społeczny, prawnik, poeta
• Jan Niksiński (ur. 28 maja 1952) – artysta malarz
• Zbigniew Pawelski (ur. 29 lipca 1925) – architekt
• Walery Płoskiewicz (ur. 9 grudnia 1878, zm. 27 sierpnia 1944) – ksiądz, pedagog, kapelan AK
• Zbigniew Polakowski (ur. 14 lipca 1938, zm. 21 marca 2002) – przyrodnik, regionalista, publicysta
• Stanisław Radomski (ur. 21 września 1950) – poeta
• Marzena Rogalska (ur. 1970) – prezenterka TVP2
• Barbara Sachmacińska-Bonk (ur. 24 września 1983) – sztangistka
• Marek Sachmaciński (ur. 19 października 1953) – sztangista, trener
• Andrzej Sadowski (ur. 4 lutego 1963) – ekonomista, Wiceprezydent Centrum im. Adama Smitha
• Zbigniew Sosnowski (ur. 17 maja 1963) – przedsiębiorca
• Marcin Sobociński (ur. 4 czerwca 1983) – reżyser filmowy i telewizyjny, działacz społeczny, organizator imprez kulturalnych
• Paweł Simplicjan (ur. ok. 1577, zm. 1646) – ksiądz, teolog, poeta
• Krzysztof Turowiecki (ur. 3 sierpnia 1957) – poeta, animator kultury
• Wawrzyniec z Przasnysza (Discordia) (ur. ok. 1515, zm. ok. 1566), kaznodzieja Zygmunta Augusta, działacz reformacji polskiej
• Robert Witka (ur. 27 lipca 1981) – koszykarz, kapitan Turowa Zgorzelec, reprezentant Polski
• Grzegorz Wędzyński (ur. 4 czerwca 1970) – piłkarz (pomocnik) Polonii Warszawa
• Tomasz Wierzbicki (ur. 16 października 1952, zm. 20 maja 1989) – poeta, animator kultury
• Krzysztof Wróblewski (ur. 22 sierpnia 1962) – artysta malarz

Osoby związane z Przasnyszem

Zobacz też

• Cmentarz żydowski w Przasnyszu