Święcice (województwo mazowieckie)

Święcice – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie warszawskim zachodnim, w gminie Ożarów Mazowiecki nad Kanałem Ożarowskim.

Według stanu na dzień 19 czerwca 2009 roku sołectwo Święcice liczyło 710 mieszkańców.

W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie warszawskim.

Położenie

Wieś jest położona 26 km na zachód od Warszawy na Równinie Łowicko-Błońskiej nad Kanałem Ożarowskim, który w południowo-zachodniej części Święcic uchodzi do Utraty.

Transport

Transport drogowy

W mieście krzyżują się drogi krajowe i wojewódzkie:

• 2 kierunek Terespol-Warszawa-Święcice-Błonie-Poznań-Słubice
• 700 kierunek Płochocin - Józefów k. Błonia 701 - Wolica - Rokitno
• 888 kierunek Pilaszków - Myszczyn - Feliksów - Zaborów

Transport pasażerski

Święcice znajdują się w zasięgu komunikacji autobusowej obsługiwanej przez PKS w Grodzisku Mazowieckim. Najbliższa stacja kolejowa znajduje się w Płochocinie, jest to linia kolejowa nr 3: Warszawa Zachodnia - Frankfurt nad Odrą.

Historia

Pierwsze zapisy dotyczące Święcic pochodzą z czasów panowania Zygmunta Augusta, potwierdzają one że wieś była gniazdem rodu Święcickich. W 1827 wieś liczyła 153 mieszkańców, a w 1887 liczba ta wzrosła do 325. Powierzchnia dóbr święcickich liczyła wówczas 476 mórg. Przed 1919 majątek Święcice stanowił własność Stanisława Paschalisa, po jego śmierci w 1926 właścicielką została Józefa Czarnocka. W 1938 i 1939 dokonano parcelacji ziemi należącej do folwarku Święcice pozostawiając 40 ha ziemi niepodzielonej. 12-13 września 1939 r. w rejonie Święcic-Pilaszkowa-Witek walczyła z niemiecką 4 D.Panc. polskie: 2 i część 30 dywizji piechoty. W nierównej walce poległo 410 żołnierzy polskich, którzy zostali pochowani na cmentarzach w Pilaszkowie i Rokitnie. W 1953 Mieczysław Tchórzewski kupił folwark należący wówczas do Zofii z Czarnockich Makomaskiej, była to 10 hektarowa resztówka, zdziczały park i zrujnowany dwór.

Obiekty zabytkowe i historyczne

Dwór powstał ok. 1850, po odbudowie ok. 1960 zatracił klasyczne cechy architektoniczne i jest budowlą bezstylową. Obiekt otacza założenie parkowe, które powstało równolegle z budową dworu. Dawniej park był dość precyzyjnie skomponowany, posadzono wiele roślin ozdobnych, które tworzyły zróżnicowany charakter poszczególnych sektorów. Ponadto w północnej części parku znajdowały się stawy zasilane przez Kanał Ożarowski, które obecnie zostały osuszone. Park zatracił swój styl, liczne samosiewy i przekomponowania spowodowały zatracenie czytelności ciągów spacerowych i przerwanie osi widokowych.