Miedzna

Miedzna – osada w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie węgrowskim, w gminie Miedzna, nad rzeką Miedzanką.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.

Miejscowość jest siedzibą gminy Miedzna.

Historia

Metryka tej miejscowości sięga na pewno dalej niż XV w. Kościół pod wezwaniem Zwiastowania NMP istniał tu już w 1470 r. Miasto Miedzna założone zostało w 1531 r. przez Jana Wodyńskiego. Przywilej erekcyjny na prawie magdeburskim miasto otrzymało od Zygmunta I. W roku 1631 Miedzna wyznaczona została na miejsce odbywania sądów ziemskich w Ziemi drohickiej, prawo to potwierdzono w 1673 roku.

Rozpoznawalnym do dziś świadectwem dawnej świetności miasta pozostał czytelny, XVI-wieczny układ urbanistyczny oraz nieliczne zabytki architektury. Niedostrzegalną gołym okiem kroniką rozwoju urbanistycznego miasta oraz działalności gospodarczej, religijnej i artystycznej jego dawnych mieszkańców są nawarstwienia kulturowe i znajdujące się w nich zabytki.

W miejscowości w 1867 urodził się Jan Szmurło – polski lekarz, profesor otorynolaryngologii i filozof medycyny.

Zabytki

• Kościół parafialny w Miedznie pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny wzniesiony w latach 1887-1889 w stylu neogotyckim,
• zajazd z 2 połowy XVIII wieku, przebudowany w XIX i XX wieku,
• ruiny dworu obronnego otoczonego fosą z przełomu XVI/XVII wieku, w miejscu starszego grodziska.
• Kaplica Objawienia w Miedznie - późnobarokowa, zbudowana na początku XIX w. na miejscu lepianki młynarskiej związanej tradycją z początkiem kultu Matki Bożej Miedzeńskiej. Jest to obiekt murowany, otynkowany, na planie sześcioboku, dwukondygnacyjny, malowniczo wkomponowany w grupę starych lip. W górnej kondygnacji znajdują się półkoliście zamknięte wnęki, w których umieszczono barokowe rzeźby Chrystusa Ukrzyżowanego, św. Jana Nepomucena i św. Antoniego Padewskiego. Narożniki kaplicy osłaniają gładkie pilastry, a ściany wieńczy bogato profilowany gzyms. Całość nakryta jest sześciopołaciowym dachem namiotowym zakończonym latarnią (w czasie remontu dachu w 1997 r. zakryta) i baniastym hełmem. Wewnątrz na uwagę zasługują dwa płótna pochodzące z początku XIX w. przedstawiające Matkę Boską z Dzieciątkiem i Chrystusa Błogosławiącego.

Zobacz też

• Miedzna Drewniana, Miedzna Murowana