Czepielowice

Czepielowice – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie brzeskim, w gminie Lubsza, leżąca na dnie Pradoliny Wrocławskiej, w starym korycie Odry, która powstała w czasie wycofywania się lądolodu. Dno Pradoliny jest płaskie, leży na wysokości od 130 do 140 m n.p.m.

W centrum wsi znajduje się kościół pod wezwaniem Imienia Najświętszej Maryi Panny zbudowany w roku 1688, o konstrukcji szkieletowej (mur pruski), przebudowany w 1977 roku przez ks. kan. Kazimierza Wisa (+zm. 1992 r.). Data erygowania parafii - 1958 r., księgi metrykalne - od 1945 r,. 10 lipca 1997 roku wieś ucierpiała wskutek powodzi. Pomimo zniszczeń, jakie przyniosła woda, została odbudowana. W miejscowości znajduje się również szkoła podstawowa (klasy I-VI). W skład sołectwa wchodzą ponadto: od północnego wschodu osada Stawy, a od północnego zachodu osada Złotówka (Złota Gęś) - ok. 1 km. Bardziej na północ od miejscowości, ok. 2 km Śmiechowice biegnie granica Stobrawskiego Parku Krajobrazoewgo. Miejscowość po raz pierwszy w dokumentach wymieniona została w 1364 r. W średniowieczu nosiła nazwy Cheplowode, Czeplowice, Szepilwicz, Czeppilwice; w 1736 roku Tschöplowitz; w okresie hitlerowskim, od 1938-1945 Gerlachshein. W czasach kiedy rzeka Odra nie była regulowana przy wyższych stanach wód, w obrębie miejscowości tworzyły się rozległe rozlewiska zwane "odrzyskami", które stawały się doskonałym miejscem na żer dla ptactwa w tym czapli. Stąd pojawienie się nazwy Czaplowice. Liczba mieszkańców stan na rok 1939 - 1400. W okresie przedwojennym w miejscowości znajdował się niewielki hotel z bazą noclegową, a także stacja paliw, pomimo iż motoryzacja była w tym okresie jeszcze w zarodku. Oprócz tego działał tartak oraz piekarnia.

W 1945 r., po zmianie granic Polski, wieś została opuszczona przez ludność niemiecką. Na jej miejsce przybyli mieszkańcy z terenów wschodniej Polski, głównie z Podola i Wołynia. Ogólnie wieś ma charakter rolniczy, choć pola uprawne należą w większości do najniższych klas gleb (IV i V klasa).