Chudoba (gmina Lasowice Wielkie)

Chudoba (dodatkowa nazwa w j. niem. Kudoba, w latach 30. i 40. Kirchwalde) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie kluczborskim, w gminie Lasowice Wielkie.

Położona nad lokalnym dopływem rzeki Budkowiczanki, na nizinnych terenach Równiny Opolskiej (stanowiącej część obszaru Niziny Śląskiej) i skraju ważnej, zwartej strefy leśnej Opolszczyzny - Stobrawskiego Parku Krajobrazowego.

Do czasu polskiej reformy administracyjnej (1999) wieś związana była z dawnym powiatem oleskim.

Historia

Pierwotna nazwa wsi brzmiała Chudoba lub Chudobice i pochodziła od słowiańskiego wyrazu oznaczającego ubóstwo lub nędzny dobytek (do dnia dzisiejszego w języku czeskim oznacza ono biedę). Pierwsza wzmianka źródłowa pochodzi z XIII wieku - początki lokalizacji mają sięgać 1240, kiedy książę opolski wyznaczył młyn i 1 łan ziemi wolny od płat dla sołtysa Chudoby. W dokumencie biskupim z 1297 napisano o trzech wioskach - Wrozki, Byrdzan - prope Olesno i Chudobici iuxta Lasowitz, które darowano kuratorowi kolegiaty w Opolu.

W 1574 w Chudobie było sołectwo i 18 zagród chłopskich, a mieszkańcy uprawiali 17 łanów ziemi (w tym tylko 1 łan należał do sołtysa).

W spisie dóbr zamkowych Górnego Śląska z lat 1571-1640 wspomniana jest miejscowość Polnisch Lassowitz (dzisiejsze Lasowice Wielkie), wymieniana jest także inna, nowa osada, leżąca z boku, którą mogła być Chudoba, powstała na nieuprawianych gruntach Polnisch Lassowitz.

W 1729 wieś nabył Daniel von Schönowski, a w 1774 Jan Jerzy Janisch. W tzw. Starej Chudobie, która była przysiółkiem Szumiradu otwarto w 1754 folwark, należący do hrabiego Juliusza Gebharda von Hoyma, a od 1799 do rodziny Hohenlohe. W 1830 sama Chudoba stała się własnością księcia Karola Augusta Hohenlohe-Oehringen. Liczyła wówczas 241 mieszkańców, w tym 18 ewangelików.

W 1874 do Chudoby przyłączono folwark Stara Chudoba oraz kolonię Szreiberau (Szreibrowe, Schreiberau). Kilka lat wcześniej (w 1868) wybudowano we wsi dworzec kolejowy na linii Kluczbork-Fosowskie.

XX wiek

W 1907 poświęcono nowy kościół wybudowany w stylu neogotyckim.

Podczas plebiscytu górnośląskiego za Niemcami głosowały 223 osoby, za Polską 160. Chudoba pozostała w granicach Rzeszy Niemieckiej.

W 1929 rozpoczęto elektryfikację wsi. Trzy lata później przeniesiono z Szumiradu tartak drzewny - dawał on zatrudnienie miejscowej ludności także po II wojnie światowej.

Wojna zawitała do Chudoby 21 stycznia 1945 wraz z wkroczeniem żołnierzy radzieckich, kiedy to o godzinie 9.30 od strony Olesna nadjechały pierwsze czołgi a potem piechota. Żołnierze Armii Czerwonej przeszukiwali większość domu w poszukiwaniu żołnierzy niemieckich - schwytanych rozstrzeliwano na miejscu. Zginął również jeden z mieszkańców oraz spłonęło 10 budynków.

W 1945 Chudoba znalazła się w granicach Polski.

Zobacz też

• Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Chudobie