Średnia ocena: 3.7
liczba ocen: 29
Ilość ulic: 5
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 50.951111
Współrzedne geograficzne E: 17.917219
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 77
Tablice rejestracyjne: ONA
Dzielnica: Jaginów
Domaradzka Kuźnia (niem. Dammratschhammer, 1936-1945 Dammfelder Hammer) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie namysłowskim, w gminie Pokój.
Pierwsze wzmianki o Domaradzkiej Kuźni pochodzą z XVI wieku. Na tych terenach wśród lasów znaleziono rudę, zwaną wtedy "resenerz".
W 1590 r. przybył na teren miejscowości mistrz hutniczy, niejaki Adam Kuschnik z Kadłuba Turawskiego. Otrzymał on zezwolenie na budowę kuźni nad rzeką Stobrawą, w której wytapiano rudę. Za korzystanie z prawa wodnego płacił on 50 talarów rocznie. Huta ta przetrwała do 1718. W 1666 Daniel Kotliński wydzierżawił kuźnię i okoliczne lasy, za które zapłacił 600 niemieckich talarów. Otrzymał on zezwolenie na wyrób drewna, które przerabiał w kuźni na węgiel drzewny.
Domaradzka Kuźnia dzieliła się na wieś i kolonię (dzisiejsza ul. 1-go maja, potocznie zwana "Kolonistami"). Mieszkańcy wsi trudnili się rolnictwem, handlem. W Domaradzkiej Kuźni znajdował się również młyn, który spłonął w 1746 roku. Mieszkańcy kolonii byli natomiast osadnikami, którzy wynajmowali domy wraz z zagrodami od właściciela ziemskiego. Rodziny tam zamieszkujące musiały w zamian za wynajem dwa razy w tygodniu strzyc i pielęgnować owce dla właściciela. W 1770 hodowle zaczęły podupadać, ponieważ nie znaleziono chętnych do kupna lub dzierżawy zagród. Rok później wysłano zawiadomienia do ambasad (m.in. we Wrocławiu) o poszukiwaniu chętnych do zasiedlenia pustych domostw, ale nikt się nie zgłosił z powodu wysokiego czynszu. Ostatecznie, w 1783 osiedliło się tam 16 rodzin robotników leśnych.
W 1845 zbudowano szkołę, do której uczęszczało 170 uczniów; wszyscy byli katolikami. Byli to uczniowie z Domaradzkiej Kuźni i Dąbrówki Dolnej. W 1926 wieś zamieszkiwali mali gospodarze i robotnicy leśni. W Domaradzkiej Kuźni znajdowały się wówczas: kuźnia, sklep rowerowy, mała stacja paliw, usługi transportowe, sklep spożywczy, piekarnie, stolarnie, tartak, poczta, dwie karczmy, szewc, młyn i rzeźnik.
Wieś zamieszkiwała opolska grupa etnograficzna Leśnioków.
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-18 12:58:44