Menu
Home» » » » »

Mapa miejscowości Biadacz


Informacje o Biadacz:

Ilość kodów pocztowych: 1

Współrzedne geograficzne N: 50.736671

Współrzedne geograficzne E: 17.959999

Strefa numeracyjna: Kierunkowy 77

Biadacz (powiat opolski)

Biadacz (dodatkowa nazwa w j. niem. Biadacz) – wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie opolskim, w gminie Łubniany, nad rzeką Małą Panwią, 9 km w kierunku północno wschodnim od Opola. Miejscowość składa się z 1 części: Krzyżowski Folwark. Biadacz zajmuje 700 hm² (ha), w tym 350 hm² (ha), 50%, to lasy i mieszka w nim 714 osób (stan na 2002 rok).

W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa opolskiego.

W miejscowości znajdują się m.in.: Publiczne Przedszkole, Publiczne Gimnazjum, dawna ferma (obecnie zakład meblowy „Mebl-Greg”), cmentarz (z kaplicą cmentarną) i wyróżniające się drzewo (dąb) oraz tzw. „krzyż z kokotkiem”.

Miejscowość jest położona na Równinie Opolskiej, przy granicy Obszaru Chronionego Krajobrazu „Lasy Stobrawsko-Turawskie”, w pobliżu Stobrawskiego Parku Krajobrazowego i Jeziora Turawskiego. Najbliższe miasta to: Kluczbork, Olesno, Dobrodzień, Kolonowskie, Ozimek, Opole i Wołczyn. Najbliższy (pozamiejski) duży zakład przemysłowy to PGE Elektrownia Opole SA w Brzeziu. W miejscowości działa m.in. tuczarnia oraz znajduje się nieeksploatowane złoże kruszywa naturalnego „Biadacz”, o zasobności 3240 Gg (tys. ton). Biadacz znajduje się na obszarze zagrożonym powodzią (rzeka Mała Panew).

Miejscowość jest zelektryfikowana, stelefonizowana, zwodociągowana (tzw. wodociąg grupowy „Południe” zasilany z sieci wodociągowej Opola) i skanalizowana (przedsięwzięcie przeprowadzone w latach 2005-2007 w ramach ISPA/Funduszu Spójności). Oprócz ulicy Kolanowskiej wszystkie drogi są utwardzone.

Historia

Najstarszy dokument, w którym wymienia się miejscowość, pochodzi z 1279 (dokument klasztorny, w którym wymienia się miejscowości należące do nadanych przez księcia dóbr dla nowej fundacji klasztornej w Czarnowąsach) albo nawet 1260 r. W 1356 r. miejscowość występuje pod nazwą Widecz, w dokumencie, w którym podaje się, że miejscowości Biadacz, Gosławice, Węgry i Zakrzów mają płacić dziesięcinę kolegiacie w Opolu. Następne wzmianki o Biadaczu pochodzą dopiero z katastru z lat 1723/25; miejscowość składała się wówczas z 9 sadyb. W 1784 r. Biadacz należał do klasztoru w Czarnowąsach i znajdował się w nim m.in. folwark.

W 1911 r. w miejscu, gdzie wcześniej stał słup z kogutem, postawiony został, przez ówczesnego sołtysa miejscowości, na prośbę jej mieszkańców, betonowy krzyż cmentarny. Sam kogut („kokotek”) zaginął w latach późniejszych (być może przy przejściu frontu II wojny światowej). Miejsce postawienie słupa/krzyża jest owiane legendą, a miejscowe podania mówią, że zostali tam pochowani żołnierze napoleońscy. W latach 30. XX w. w miejscowości działały: Oddział Związku Polaków w Niemczech, Towarzystwo Młodzieży, Gromada Zuchów i Sekcja Przysposobienia Rolniczego oraz polska biblioteka, Związek Młodzieży Polsko-Katolickiej i Towarzysto Śpiewu. 19 maja 1936 r. w miejsce nazwy Biadacz wprowadzono nazwę Kreuzwalde. 22 stycznia 1945 r. do miejscowości wkroczyli żołnierze Armii Czerwonej. Do końca II wojny światowej w Biadaczu znajdował się pomnik, poświęcony żołnierzom poległym na I wojnie światowej.

Liczba mieszkańców
Rok 1784 1830 1861 1885 1890 1900 1910 1925 1933 1939 1946 1960 1965 1994 2002
Liczba mieszkańców 104 143 286 474 471 473 603 696 674 736 740 689 741 729 714
  • Liczba zamieszkanych budynków: 32.
  • W tym 449 osób (ok. 95,3%) posługiwało się językiem polskim.
  • W tym 465 osób (ok. 98,3%) posługiwało się językiem polskim.
  • W tym 591 osób (ok. 98%) posługiwało się językiem polskim. Leksykon Polactwa w Niemczech podaje, że wedle spisu z 1910 r. miejscowość zamieszkiwało 600 Polaków.
  • W tym 625 osób (ok. 89,8%) posługiwało się językiem polskim, 13 (ok. 1,9%) – językiem niemieckim, a 58 (ok. 8,3%) – oboma językami.
  • Deutsche Verwaltungsgeschichte 1871-1990 podaje dla tego roku liczbę 712.
  • W tym 286 osób (ok. 41,5%) to mężczyźni; w wieku produkcyjnym 61%; z rolnictwa utrzymywało się 168 osób (24,4%). Liczba zamieszkanych budynków: 156.
  • W tym 417 osób (ok. 56,3%) to kobiety.
  • Liczba zamieszkanych gospodarstw: 174.
  • (Źródła: .)

    Szkoła

    W miejscowości znajduje się gminne Publiczne Gimnazjum im. Jana Pawła II. Przed reformą systemu oświaty z 1999 r. była to Publiczna Szkoła Podstawowa. Na początku XXI w., w wyniku zmienionej funkcji, budynek został rozbudowany; w ramach rozbudowy utworzono także salę gimnastyczną.

    W 1987 r. Danuta Zalewska, jeden z pedagogów szkolnych, rozpoczęła gromadzenie i opisywanie eksponatów związanych ze śląską kulturą materialną. Z czasem ze zgromadzonych zbiorów została utworzona Izba Regionala, a następnie Szkolne Muzeum Etnograficzne, obejmujące ok. 1000 eksponatów. 29 marca 2009 r. Izba Regionalna otrzymała tytuł „Animatora Roku” w kategorii „Kultura i oświata” w konkursie „Anime 2009”, a 6 listopada 2010 r. Muzeum nadano imię Danuty Zalewskiej.

    Od 1 grudnia 1923 r. do 3 maja 1933 r. działała w miejscowości także Polska Publiczna Szkoła Mniejszościowa, do której uczęszczało ok. 30 uczniów.

    Komunikacja

    Przez miejscowość przechodzą 2 drogi powiatowe nr nr 1703 (ulica Szeroka, prowadząca z Opola, od drogi krajowej nr 45, przez Luboszyce, Biadacz i Masów do Łubnian, do drogi wojewódzkiej nr 461) i 1765 (ulica Polna, prowadząca do Czarnowąs, do drogi powiatowej nr 1702, a dalej do drogi wojewódzkiej nr 454) oraz 4 drogi gminne (ulice Kolanowska, Leśna, Małapańska i Wolności). Do miejscowości można też dojechać drogą leśną (przedłużenie drogi powiatowej nr 1725) od strony Świerkli. Najbliższe drogi rangi krajowej i wojewódzkiej to: 45 (ok. 5 km – Opole, Zawada i Kolanowice) oraz 454 (ok. 5 km – Czarnowąsy, ok. 7 km – Opole) i 461 (ok. 6 km – Łubniany).

    Najbliższe stacje i przystanki kolejowe to: Czarnowąsy (ok. 6 km), Borki Opolskie (ok. 7 km), Kotórz Mały (ok. 8 km), Osowiec Przystanek (ok. 9 km) i Jełowa (ok. 10 km), znajdujące się przy liniach kolejowych nr nr 277 (Opole-Wrocław przez Jelcz-Laskowice) i 301 (Opole-Namysłów), po których kursują pociągi Przewozów Regionalnych Sp. z o.o., relacji Opole-Jelcz-Laskowice (Czarnowąsy i Borki Opolskie) oraz Opole-Namysłów, Nysa-Kluczbork i Opole-Kluczbork (Kotórz Mały, Osowiec Przystanek i Jełowa). Najbliższe węzły kolejowe to: Jełowa (linie kolejowe nr nr: 293 i 301) i Opole Główne (ok. 11 km; linie kolejowe nr nr: 132, 136, 144, 277, 287 i 301).

    W miejscowości znajduje się 1 przystanek autobusowy („Biadacz”), przy którym zatrzymują się autobusy Opolskiego PKS-u SA, kursujące na trasie Opole-Dąbrówka Łubniańska (przez Łubniany) i Łubniany-Opole. Do początku XXI w. przez miejscowość kursowały także autobusy relacji Opole-Kup (przez Łubniany) i Opole-Kaniów (przez Łubniany).

    Zabytki

    • kapliczka-dzwonnica, wzniesiona na początku XIX w., usytuowana u zbiegu dróg (ulice Szeroka i Polna), murowana z cegły, otynkowana, zbudowana na rzucie kwadratu; kapliczka posiada 3 zwężające się kondygnacje, wydzielone zadaszeniami i gzymsami; wejście i wnęki są zamknięte półkoliście, w zwieńczeniu znajdują się półkoliste szczyciki; w środku umieszczone są: feretron z ludowym obrazem z XIX w., przedstawiającym Barbarę z Nikomedii oraz ludowy krucyfiks procesyjny

    Ludzie związani z Biadaczem

    • Danuta Zalewska (ur. 15 lutego 1960 r., zm. 3 listopada 2009 r.) – pochodzący z Milicza wieloletni pedagog w szkole w Biadaczu, nauczyciel języka polskiego, twórca funkcjonującego w placówce Szkolnego Muzeum Etnograficznego, noszącego jej imię, i kierownik zespołu ludowego „Biadaczanie”, prezentującego zwyczaje śląskie (I miejsce w konkursie „Nasze Korzenie” w temacie „wesele”, który odbył się 21 października 2008 r. w Łosiowie, II nagroda na XIV Rejonowym Przeglądzie Teatrów Jasełkowych, który odbył się 16 stycznia 2009 r. w Ozimku), nominowana w 2003 r. do honorowej nagrody Nowej Trybuny Opolskiej, w kategorii „kultura”.

    Zobacz też

    Źródła

    • Informator Gmina Łubniany – Dożynki '94
    • Chrzanowski Tadeusz, Kornecki Marian, Katalog zabytków sztuki w Polsce, tom VII: Województwo opolskie, zeszyt 11: Miasto Opole i powiat opolski; Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk – Pracownia Inwentaryzacji Zabytków, Warszawa 1968
    • Madeja Józef, Powiat opolski – szkice monograficzne; Instytut Śląski w Opolu, Opole 1969
    • Leksykon Polactwa w Niemczech; Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, Wrocław 1973

    Kody pocztowe, Biadacz (wyświetlono 1/1)

    Ocena internautów miejscowości Biadacz
    Średnia ocena: 3.6
    liczba ocen: 23

    Wtyczki społecznościowe

    Lubisz miejscowość Biadacz, kliknij Google +1 , lub Lubię to!

    Komentarze o miejscowości Biadacz

    Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-18 18:38:36

    Szybka zmiana regionu Polski