Średnia ocena: 4.9
liczba ocen: 28
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 50.668060
Współrzedne geograficzne E: 18.246670
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 77
Liczba ludności: 2050
Krasiejów (niem. Krascheow; w okresie hitlerowskim 1936 - 1945 Schönhorst) – wieś położona w województwie opolskim, w powiecie opolskim, w gminie Ozimek, ok. 5 km na wschód od drogi krajowej nr 46 Opole-Lubliniec-Częstochowa i siedziby gminy – Ozimka, na południe od drogi wojewódzkiej nr 453 Bierdzany-Zawadzkie.
Jest najstarszą miejscowością w gminie. Pierwsze wzmianki na temat Krasiejowa przypadają na ok. 1292 r. W 1518 zbudowano drewniany kościół zastąpiony murowanym w 1804, który od 1867 stał się świątynią parafialną. W połowie XVIII wieku powstała niewielka huta żelaza bazująca na okolicznych złożach rud darniowych oraz surowcu eksportowanym, a w 1910 cegielnia. Huta żelaza zakończyła swą działalność z powodu wyczerpania się złóż w 1821, a w jej budynkach do 1860 produkowano lufy karabinowe, po czym firma upadła. W 1854 przez Krasiejów przeprowadzono linię kolejową i otwarto dworzec, co przyczyniło się do rozwoju wsi. W latach 70. XX wieku, na bazie wyrobiska cegielni uruchomiono kopalnię iłu na potrzeby cementowni w Strzelcach Opolskich.
W Krasiejowie od 1993 prowadzone są największe (obok wykopalisk w Lipiu Śląskim) w Polsce wykopaliska paleontologiczne. W obrębie skał górnego triasu w dwóch pokładach napotkano masowe nagromadzenia dużych fragmentów szkieletów jeziornych i lądowych kręgowców sprzed około 230 mln lat. Światowy rozgłos zyskało znalezienie przez zespół profesora Jerzego Dzika licznych szczątków dinozauromorfa Silesaurus opolensis. Występują też liczne skamieniałości płazów z grupy labiryntodontów (Metoposaurus, Cyclotosaurus) i gadów z grupy „tekodontów” (Paleorhinus, Stagonolepis, Polonosuchus). Krasiejowskie znaleziska tych rodzajów są przeważnie znacznie bardziej kompletne od okazów znalezionych w innych lokalizacjach. Odkryto także sfenodonty, ryby, bezkręgowce i rośliny. Główna ekspozycja skamieniałości krasiejowskich oraz ich rekonstrukcji znajduje się w Muzeum Ewolucji PAN w Warszawie.
Dzięki znaleziskom skamieniałości w Krasiejowie utworzono dwa muzea, jedno w dawnej szkole i drugie na samym złożu kostnym (otwarte w 2006). To ostatnie znajdujące się w Pawilonie Paleontologicznym, prezentuje odsłonięty i nienaruszony przez badaczy fragment pokładu iłu z zachowanymi kośćmi i fragmentami szkieletów gadów i płazów. Największe czaszki osiągają 0,5 m. Pawilon Paleontologiczny wybudowany według projektu śląskich architektów z biur Goczołowie Architekci Studio Autorskie oraz OVO Grąbczewscy Architekci został w roku 2007 nagrodzony wieloma prestiżowymi nagrodami, m.in. Wyróżnieniem Wojewody Opolskiego oraz Nagrodą Roku SARP dla najlepszego obiektu architektonicznego zrealizowanego w Polsce . 1 VI 2010 otworzono na terenie wyrobiska i nad nim wielki park edukacyjno-rozrywkowy JuraPark Krasiejów, obejmuje on, oprócz części rekreacyjno-gastronomicznej, wystawę modeli dinozaurów mezozoiku wielkości naturalnej, tunel czasu (przejazd pociagiem tunelem z wyświetlaniem filmu o dziejach od Wielkiego Wybuchu do kryzysu perm/trias) i kino 5D, wyświetlające trójwymiarowy film o dinozaurach kredy i ich zagładzie . W budowie są inne elementy dinoparku.
W Krasiejowie znajduje się także neobarokowy kościół pw. św. Małgorzaty wybudowany w latach 1911–1913 o bogatym wystroju wnętrza oraz budynek klasztoru z 1896.
Kościół pw. św. Małgorzaty
Silesaurus opolensis – po raz pierwszy odkryty w Krasiejowie
Pawilon paleontologiczny
Teren dawnego wyrobiska – obecnie powstaje tu dinopark
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-16 23:42:55