Ocena internautów miejscowości Prudnik
Średnia ocena: 4.0
liczba ocen: 3
Ilość ulic: 163
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 50.319721
Współrzedne geograficzne E: 17.579170
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 77
Liczba ludności: 22927
Gęstość ludności: 1119,5 os./km²
Powierzchnia: 20,48 km²
Wysokośc npm: ok. 265 m n.p.m.
Rodzaj gminy: miejsko-wiejska
SIMC: 0965878
TERC: 5162310044
Tablice rejestracyjne: OPR
Dzielnica: Kolonia Karola Miarki
Dzielnica: Lipno
Dzielnica: Młyn Czyżyka
Prudnik (niem. Neustadt in Oberschlesien, wcześniej łac. Neostadium; lub Polonis Prudnica, do 1708 Königlich Neustadt, cz. Prudník) – miasto w woj. opolskim, w powiecie prudnickim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Prudnik. Historycznie leży na Górnym Śląsku. Od 1950 miasto administracyjnie należy do woj. opolskiego.
Według danych z 2010 miasto miało 22 576 mieszkańców.
Miasto jest położone w południowej części województwa opolskiego nad rzekami Prudnik (lewy dopływ Osobłogi) i Złoty Potok, na pograniczu Płaskowyżu Głubczyckiego i północno-wschodniej części Gór Opawskich.
Ślady pobytu człowieka na terenie obecnego miasta Prudnik, potwierdzone badaniami archeologicznymi, sięgają epoki paleolitu. Miejscowa ludność utrzymywała kontakty handlowe z Rzymem, co dokumentują znalezione tu rzymskie monety datowane na lata 700 p.n.e. – 1250 n.e.
Istnieją dwie wersje powstania miasta początkowo zwanego Prądnik (nazwa pochodzi od nurtu wody).
Pierwsza z tych wersji, obalona przez Weltzla w XIX w. mówi, że drewniany zamek Wagendrösel założyli ok. 1000 roku templariusze co jest ewidentną nieprawdą, gdyż zakon powstał dopiero w 1118 roku. W XIX w. wieża miała być rozebrana, ale gdy pruski oficer dowiedział się o jej pochodzeniu, kazał ją zostawić.
Druga wersja, która znajduje już częściowe potwierdzenie w dokumentach historycznych, wskazuje, że założycielem miasta był najwyższy marszałek Królestwa Czech i namiestnik Styrii - czeski wielmoża Wok z Rożemberka (Woko de Rosenberch, Vok I. z Rožmberka). W latach 1255-1259 założył on w okolicy obecnego Prudnika kilka wsi i w zakolu rzeki Prudnik – zamek gotycki, kontrolujący ruch na szlaku handlowym z Nysy do Opawy.
Syn Woka, Henryk z Rożemberka ok. 1279 roku uzyskał dla Prudnika lokację miasta na prawie niemieckim. Jedynym śladem pierwotnego miasta jest wieża Woka. Pozostała zabudowa w większości spaliła się natomiast budowle trwalsze, na przestrzeni wieków były rozbierane i przebudowywane.
W roku 1331 w dokumencie pojawia się po raz pierwszy nazwa Prudnik. Początkowo miasto nazywało się prawdopodobnie Prądnik, stąd wzięła się późniejsza nazwa Prudnik.
Prudnik do 1337 roku znajdował się w granicach Królestwa Czeskiego. W 1337 r. Bolesław Pierworodny odkupił od Czechów Ziemię Prudnicką wraz z miastem. Odtąd miasto otrzymało nową nazwę, mianowicie Nowe Miasto (Neostadium lub Newstadt). Prudnik stał się dziedziczną posiadłością lenną Piastów Opolskich. Władali oni Prudnikiem do śmierci Jana II Dobrego w 1532 roku, na którym wygasła dynastia Piastów Opolskich.
W myśl zawartych z Janem II Dobrym umów Prudnik wraz z całym księstwem raciborsko-opolskim stał się lennem Habsburgów. W tym czasie Prudnik był prężnym ośrodkiem rzemieślniczym i handlowym. Znani byli zwłaszcza prudniccy płóciennicy, eksportujący swoje wyroby do Holandii, a także garbarze. Wraz ze zmianą przynależności zmieniła się również nazwa miasta. W języku niemieckim stosowano Polnisch-Neustadt, a od 1708 Neustadt in Oberschlesien. W owym 1708 r. zabroniono stosowania przymiotnika Polnisch pod pozorem że potencjalni kupcy nie mogą trafić do miasta gdyż szukają go w Polsce.
W trakcie wojny trzydziestoletniej (1618-1648) ludność Prudnika została zdziesiątkowana. W 1625 roku tereny te zostały objęte epidemią dżumy a w 1642 roku miasto zdobyli Szwedzi, którzy je splądrowali i spalili.
Po zakończeniu wojny miasto zostało jednak szybko odbudowane, dzięki pomocy cesarza Ferdynanda III Habsburga i cechu śląskich rzeźników. Następnie w wyniku wojen śląskich w 1741 roku Prudnik znalazł się pod panowaniem Prus. W 1816 stał się siedzibą powiatu ziemskiego (Landkreis Neustadt O.S.).
Na początku XIX wieku nastąpił dalszy rozwój miasta, głównie drogą przyjmowania na kwaterę pruskich wojsk. Przemysł przędzalniczy stopniowo podupada. Po wojnach pruskich i napoleońskich w 1816 r. miasto miało 82330 talarów długu przy wpływach 14687 talarów i wydatkach 14238 talarów. Dług ten mniej więcej utrzymał się do okresu wojny francusko pruskiej (1870). W 1828 roku miasto miało ok. 4000 mieszkańców. W mieście powstały pierwsze fabryki wełny, lnu i jedwabiu, a także założona przez żydowskiego przemysłowca Samuela Fränkla fabryka adamaszku (istniała do 2011r. jako ZPB "Frotex" S.A.). Wybudowano także cegielnię, browar, młyny i fabrykę octu.
W 1876 roku otwarto linię kolejową, która połączyła Prudnik z Nysą i Koźlem. Na początek XX wieku w Prudniku zbudowano łaźnię miejską, park i koszary, a Prudnik stał się garnizonem wojskowym.
W 1921 roku w trakcie plebiscytu śląskiego Prudnik znalazł się poza terenem plebiscytowym, choć istniały tu polskie organizacje w tym Polska Organizacja Wojskowa Górnego Śląska.
Nowy okres w dziejach Prudnika rozpoczął się w dniu 18 marca 1945 roku w chwili zdobycia miasta przez Armię Radziecką, choć miastem frontowym był aż do maja 1945 roku (w związku z tym, że w niewielkiej odległości od miasta broniły się oddziały niemieckie, które skapitulowały dopiero w maju 1945 roku). Wtedy też miasto zostało przejęte przez administrację polską. Wówczas w Prudniku i okolicy została osiedlona m.in. część polskich przymusowych wysiedleńców z Nadwórnej (dawny powiat nadwórniański w województwie stanisławowskim) z Kresów Wschodnich. Rdzennych niemieckich mieszkańców wysiedlono lub wywieziono.
Na terenie miasta działalność duszpasterską prowadzą następujące kościoły i związki wyznaniowe:
Miasto jest siedzibą gminy miejsko-wiejskiej. Mieszkańcy Prudnika wybierają do swojej Rady Miejskiej 16 radnych (16 z 21). Pozostałych 5 radnych wybierają mieszkańcy terenów wiejskich gminy Prudnik. Organem wykonawczym jest burmistrz. Siedzibą władz jest Urząd Miejski przy ul. Kościuszki. W mieście znajduje się starostwo powiatu prudnickiego.
Miasto | Kraj | Data podpisania umowy |
---|---|---|
Northeim | Niemcy | 1990 |
Bogumin (Bohumín) | Czechy | 2000 |
Nadwórna (Nadwirna) | Ukraina | 2000 |
Karniów / Krnów (Krnov) | Czechy | 2002 |
San Giustino | Włochy | 2002 |
W miejscowości działało Państwowe Gospodarstwo Rolne – Stadnina Koni Prudnik. Od 1994 działa jako Stadnina Koni Prudnik Sp. z o.o..
Przez Prudnik przechodzą droga krajowa nr 40 (Pyskowice - granica czeska) i droga krajowa nr 41 (Nysa - granica czeska). Chociaż w ostatnich latach zbudowano obwodnicę, nie obejmuje ona ruchu do Republiki Czeskiej, który prowadzi przez miasto.
Z Prudnika można dojechać pociągiem do Nysy i Kędzierzyna-Koźla. Przez miasto przebiega linia kolejowa nr 137 (Katowice-Legnica) i kończy się nieużywana linia kolejowa nr 306 (Gogolin-Prudnik), stacja Prudnik.
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-16 20:58:55