Menu
Home» » » » »

Mapa miejscowości Dębica


Informacje o Dębica:

Ilość ulic: 236

Ilość kodów pocztowych: 1

Współrzedne geograficzne N: 50.051392

Współrzedne geograficzne E: 21.411671

Strefa numeracyjna: Kierunkowy 14

Liczba ludności: 49000

Gęstość ludności: 1367 os./km²

Powierzchnia: 33.8 km²

Wysokośc npm: 213

Aglomeracja: 75 000

Rodzaj gminy: miejska

TERC: 3182403011

Tablice rejestracyjne: RDE

Herb Dębica:

Herb Dębica

Flaga Dębica:

Flaga Dębica

Oficjalna strona miejscowości

Dzielnice, Dębica

  • Dzielnica: Budzisz

  • Dzielnica: Gawrzyłowa

  • Dzielnica: Kawęczyn

  • Dzielnica: Kępa

  • Dzielnica: Kopaliny

  • Dzielnica: Koło Słonecznej

  • Dzielnica: Piaski

  • Dzielnica: Poddęby

  • Dzielnica: Skotnia

  • Dzielnica: Wolica

Dębica

Dębica – miasto i gmina w województwie podkarpackim, siedziba powiatu dębickiego, nad rzeką Wisłoką, na północnym skraju Pogórza Strzyżowskiego. Przed 1945 rokiem Dębica należała do województwa krakowskiego, po zakończeniu II wojny światowej weszła w skład nowo utworzonego województwa rzeszowskiego. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa tarnowskiego. Miasto jest ważnym ośrodkiem przemysłowym Podkarpacia, znane m.in. z fabryki opon czy rowerów Arkus.

Informacje statystyczne

  • Ludność (w 2010) – 46 689 mieszkańców, wraz z gminą Dębica stanowi zespół miejski, składający się z blisko 75 tys. mieszkańców
  • Powierzchnia – 34,14 km² (co stanowi 4,34% pow. powiatu)
  • Dochód na mieszkańca – 1321,04 zł (dane za rok 2002)
  • Ludność Dębicy

Osiedla

Dębica dzieli się na 11 osiedli, które stanowią jednostki pomocnicze miasta:

  • Osiedle Centrum
  • Osiedle Krakowska-Północ
  • Osiedle Krakowska-Południe
  • Osiedle Słoneczna
  • Osiedle Rzeszowska
  • Osiedle Świętosława
  • Osiedle Pana Tadeusza
  • Osiedle Kawęczyn
  • Osiedle Mickiewicza
  • Osiedle Kepa Wolica
  • Osiedle Gawrzyłowa
  • Historia

    Średniowiecze

    Nie jest znana dokładna data powstania osady. Pierwsza wzmianka źródłowa o Dębicy pochodzi z 1293 roku. Osada o nazwie „Dambicha” należała wówczas do rodu Gryfitów. Wiadomo, że w 1305 roku osada została złupiona przez Tatarów, spłonął wówczas drewniany kościół, który odbudowano w 1318 roku. W 1325 roku Dębica była już siedzibą dekanatu leśnego złożonego z 14 parafii, położonych w lasach Puszczy Sandomierskiej, obejmował on, m.in. Przecław, Brzeźnicę, Łączki Kucharskie i Sędziszów. W późniejszym okresie włączono także parafie strzyżowską i rzeszowską. Świadczy to o tym, że Dębica była wówczas dużą i szybko rozwijającą się wsią.

    W 1358 roku król Kazimierz III Wielki nadał Świętosławowi Gryficie przywilej lokacyjny miasta na prawie niemieckim, a wraz z nim zezwolił na organizowanie targów w środę. Jednak dopiero po czternastu latach doszło do faktycznego założenia miasta. 10 czerwca 1372 roku, Świętosław zlecił Mikołajowi, sołtysowi wsi Lipiny, przeprowadzenie lokacji miasta. W zamian Mikołaj został pierwszym dziedzicznym wójtem w Dębicy z prawem pobierania czynszów i innymi przywilejami.

    Dębica położona na szlakach handlowych z Krakowa do Lwowa miała duże szanse rozwoju, które ograniczała jednak konkurencja z większymi wówczas miastami Ropczycami i Pilznem, powstałymi wcześniej. Mimo tych utrudnień Dębica rozwijała się gospodarczo i demograficznie. W 1446 roku wieku otrzymała od namiestnika króla Władysława Warneńczyka – Jana z Czyżowa przywilej organizowania rocznych jarmarków w Środę Popielcową. Spowodowało to gwałtowny rozwój miasta. W 1470 roku Jadwiga z Podgrodzia, ówczesna właścicielka miasta, podjęła próbę uporządkowania praw obowiązujących w mieście – w wydanym dokumencie określiła przywileje i obowiązki mieszczan.

    Pod koniec XV wieku, w 1474 roku, Dębica podobnie jak cała okolica została złupiona przez węgierskie wojska dowodzone przez Tomasza Tarczę. W 1502 roku najazd Tatarów spowodował całkowite spalenie miasta, wówczas drewnianego i jego wyludnienie.

    Dębica w wieku XVI-XVIII

    Po najeździe Tatarów w 1502 roku, Dębica znacznie się wyludniła. Chcąc zapobiec upadkowi miasta, jego ówcześni właściciele Jan Podgrodzki i Katarzyna z Latoszyna zwolnili miasto na 14 lat z wszelkich powinności i zezwolili na darmowy wyrąb lasu. W 1504 roku, z tego samego powodu, król Aleksander Jagiellończyk zwolnił miasto ze świadczeń na rzecz króla. Przywileje te spowodowały, że w XVI wieku Dębica osiągnęła apogeum swojego rozwoju. Stała się lokalnym ośrodkiem rzemiosła. Istniały cechy krawców, mieczników, kuśnierzy, kowali, kołodziejów, zrzeszonych w cechu zbiorowym. jednak rzemieślnicy ci zaspokajali tylko rynek lokalny. Podobnie handel był ograniczony tylko do najbliższych okolic. Nie osiągnęła więc wtedy Dębica takiego znaczenia jak sąsiednie Pilzno i Ropczyce. Jednym z przyczyn takiej sytuacji, był fakt, że Dębica, była nadal miastem prywatnym, a jej właściciele często dzielili ją między spadkobierców, a ci zaś często pozostawali z sobą w sporach, na których cierpiało też miasto. W 1554 roku dużą część zabudowań strawił pożar, jednak zniszczenia szybko odbudowano. Po pożarze w miejsce spalonego drewnianego kościoła rozpoczęto budowę nowego pod wezwaniem św. Małgorzaty (dzisiejszy kościół św. Jadwigi). Budowa trwała do 1650 roku. Pod koniec XVI wieku Dębica liczyła 700 mieszkańców.

    W czasie wojny ze Szwecją (1655-1660), Dębica była dwukrotnie łupiona przez obce wojska. Najpierw przez Szwedów, a potem przez armię Jerzego Rakoczego. Z wojny ocalało tylko 30 domów i 200 mieszkańców. Właściciele miasta, pragnąc za wszelką cenę powstrzymać spadek ludności grożący likwidacją miasta zaczęli udzielać zgodę na osiedlanie się Żydom z Pilzna, Ropczyc i Tarnowa. Ich liczba w szybkim tempie zaczęła rosnąć i wkrótce przewyższyła liczbę katolików. Wzrost liczby ludności spowodował pod koniec XVII wieku powstanie Nowego Miasta. Zalążkiem nowej osady był istniejący od 1651 r. kościół św. Barbary. Centrum Nowej Dębicy był obecny rynek, podczas gdy Stara Dębica rozciągała się wokół starego rynku (obecny Plac Gryfitów), który był głównym rynkiem od średniowiecza. Obie Dębice miały oddzielnych burmistrzów, jednak nad nimi stał jeden wójt, który reprezentował miasto przed wieloma właścicielami. Granicą obu miast był potok Dębica (obecnie Potok Gawrzyłowski).

    W czasie III wojny północnej oraz wojny domowej pomiędzy zwolennikami i przeciwnikami Stanisława Leszczyńskiego, miasto zostało ponownie zniszczone. Mimo rozpaczliwej próby ratowania miasta przez kolejnych właścicieli, Dębica już się z tych zniszczeń nie podniosła, co wiązało się zresztą z upadkiem gospodarczym całego kraju. Powoli przekształcała się w typowo rolniczą osadę. W połowie XVIII wieku przeszła we władanie rodu Radziwiłłów. W czasie konfederacji barskiej na przedpolach Dębicy doszło do bitwy konfederatów z wojskiem rosyjskim. Po I rozbiorze znalazła się pod panowaniem austriackim

    Dębica w czasach panowania austriackiego

    Po I rozbiorze, decyzją władz austriackich, Dębica została pozbawiona praw miejskich. Zadecydowała o tym zarówno mała liczba mieszkańców, jak i fakt, że większość z nich żyła z uprawy pól, które przylegały do miasta. Jedynie rynek i kilkadziesiąt drewnianych domów wokół niego i głównych ulic, przypominało o dawnych lepszych czasach. Dębica znalazła się najpierw w okręgu (Landkreis) pilzneńskim, a później w tarnowskim.

    W 1831 roku mieszkańców zdziesiątkowała epidemia cholery. W 1846 roku doszło do zamieszek związanych z rabacją galicyjską, zamordowano wtedy dziesięć osób.

    W latach 1850-1867 była siedzibą powiatu. Ożywienie gospodarcze rozpoczęło się nieoczekiwanie, w II połowie XIX wieku. Władze austriackie podjęły zaskakującą decyzję, by nowobudowana linia kolejowa przebiegała nie przez ludniejsze Pilzno, ale właśnie przez Dębicę. 15 października 1856 roku przyjechał do Dębicy pierwszy pociąg. Oficjalnego otwarcia linii kolejowej dokonano 25 lutego 1856 roku. Linię kolejową Kraków-Dębica przedłużono do Rzeszowa w 1858 roku. Kolej spowodowała znaczny wzrost znaczenia miasta, a zwłaszcza jego atrakcyjności dla lokalizacji zakładów przemysłowych. W 1887 powstała również linia do Rozwadowa (obecnie dzielnica Stalowej Woli) przez Mielec, czyniąc z Dębicy ważny węzeł kolejowy. Dogodne położenie komunikacyjne spowodowało ożywienie rzemiosła i handlu. Dębica stała się ośrodkiem sprzedaży bydła, trzody chlewnej i koni, które koleją transportowano na Śląsk.

    W 1858 roku pożar zniszczył połowę zabudowy miasta. Nie zahamowało to dalszego wzrostu gospodarczego i demograficznego Dębicy. Około 1860 roku działało tam 40 spółek i sklepów, powstał młyn parowy oraz kilkanaście zakładów rzemieślniczych. W 1900 roku utworzono gimnazjum, które zaczęło funkcjonować w roku szkolnym 1900/1901. W Dębicy znajdowała się siedziba sądu powiatowego, posterunku policji, urzędu pocztowego i telegrafu. Jeśli chodzi o strukturę demograficzną, w 1881 roku miasto liczyło 286 domów, 2759 mieszkańców, w tym tylko 450 katolików. Reszta to byli Żydzi.

    W 1914 roku władzę austriackie, po wieloletnich staraniach, przywróciły Dębicy prawa miejskie oraz jej dawny herb – Gryf.

    Okres II Rzeczypospolitej

    Po I wojnie światowej, Dębica weszła w skład niepodległego państwa Polskiego. Wojna spowodowała znaczne zniszczenie zabudowy oraz wielu zakładów przemysłowych. Spowodowało to dramatyczne bezrobocie. Jednak miasto się odbudowywało. W 1925 roku utworzono przetwórnię mięsa (dzisiejsze Zakłady Mięsne Dębica S.A.), która dała pracę 200 osobom. Uruchomiono też kilka małych cegielni i tartaków. Jednak prawdziwą rewolucją okazała się budowa przez władze Centralnego Okręgu Przemysłowego. W ramach Centralnego Okręgu Przemysłowego powstała wytwórnia kauczuku (Zakłady Chemiczne Dębica SA - kauczuk butadienowy sodowy, obecnie Tikkurilla Beckers-Polifarb Dębica) wytwórnia opon Fabryka gum jezdnych (potem Stomil, obecnie pod nazwą Firma Oponiarska „Dębica”) oraz fabryka chemiczna w pobliskim Pustkowie Osiedlu. Najbardziej dynamiczny rozwój gospodarczy przypada na okres powojenny – miasto stało się ważnym ośrodkiem przemysłowym w skali regionalnej.

    Przemysł zmienił oblicze miasta i przyśpieszył jego rozwój. W 1937 roku zlikwidowano powiat Ropczycki i utworzono Dębicki. W 1939 liczba mieszańców przekroczyła 10 tysięcy.

    Okres po 1939

    Po kampanii wrześniowej 1939 roku Dębica znalazła się pod okupacją niemiecką. Niemcy rozpoczęli demontaż maszyn i urządzeń z fabryk, których nie chcieli uruchamiać. Mieszkańców zmuszano do prac przymusowych na rzecz armii i administracji niemieckiej. W 1941 roku utworzono w mieście getto. Wielu Polaków i Żydów wywożono i mordowano w pobliskim obozie w Pustkowie oraz w innych obozach. W Pustkowie zginęło blisko 15 tysięcy ludzi. Region dębicki stał się ważnym ośrodkiem ruchu oporu. Wielu schwytanych partyzantów zabijano w publicznych egzekucjach na rynku w obecności mieszkańców. 23 sierpnia 1944 roku do Dębicy wkroczyły wojska radzieckie. Walki frontowe spowodowały zniszczenie w czterdziestu procentach zabudowy miasta. Wielu żołnierzy podziemia padło ofiarą represji komunistycznych, m.in. podczas egezekucji żołnierzy WiN w 1946 r.

    Jednak po wojnie przystąpiono do szybkiej odbudowy i ponownego uruchomienia zakładów przemysłowych.

    Do reformy administracyjnej w 1975 miasto było siedzibą powiatu.

    W połowie lat 70. w północnej części miasta powstał Kombinat Rolno-Przemysłowy Igloopol, który zdynamizował dalszy rozwój Dębicy, zwłaszcza północną część miasta.

    Od 1999 Dębica stała się ponownie siedzibą powiatu (trzeciego co do wielkości powiatu województwa podkarpackiego pod względem liczby ludności).

    Zabytki

    Obiekty figurujące w Rejestrze Zabytków:

    • Kościół farny św. Jadwigi z XVI w., przebudowany XIX/XX w., obok dzwonnica (najstarszy dzwon z XV/XVI w.) – nr rej.: A-248 z 19.03.1985
    • Cmentarz parafialny, ul. Cmentarna (1 połowa XIX w.), w tym kaplica grobowa Raczyńskich (2 połowa XIX w.) oraz kaplica grobowa Nagawieckich – nr rej.: A-50 z 25.06.2002
    • Cmentarz wojskowy, ul. Cmentarna – nr rej.: A-335 z 31.05.1990
    • Park miejski, ul. Bojanowskiego (1910 r.) – nr rej.: A-259 z 17.09.1985
    • Willa, ul. Curie-Skłodowskiej 18 (1912 r.) – nr rej.: A-254 z 3.09.2008
    • Wodociągowa wieża ciśnień (1904 r.) – nr rej.: A-233 z 12.11.1980
    • Zespół dworski na Wolicy (1 połowa XIX w.): dwór oraz park z aleją dojazdową – nr rej.: A-223 z 17.08.1980
    • Zespół dworski w Latoszynie (XVI-XIX) – nr rej.: A-231 z 14.10.1980 i z 20.10.1994: ruiny lamusa (XVI w.) – nr rej.: A-733 z 19.10.1973, park z aleją dojazdową (XVIII w.), kaplica (w niej garaż) z 1909 r., dwór z XIX w. już nie istnieje

    Inne obiekty historyczne:

    • Zabudowa rynku, najstarsza kamienica z XIX w.
    • Synagoga Nowomiejska (2 połowa XVIII w.)
    • Cmentarz żydowski (przełom XVII/XVIII w.)
    • Plac Gryfitów wraz z figurą Matki Boskiej Niepokalanej (początek XIX w.)
    • Zespół klasztorny Sióstr Służebniczek Dębickich: Kaplica bł. Edmunda Bojanowskiego (1882 r.), klasztor (1927 r.) oraz Kościół Matki Bożej Anielskiej (1932 r.)
    • Budynek dawnego gimnazjum (koniec XIX w.)

    Ważniejsze budynki nieistniejące:

    • Synagoga Staromiejska – powstała na początku XVIII w., zniszczona w czasie II wojny światowej
    • Kościół św. Barbary – zbudowany w 1651 r., sekularyzowany w 1789 r.

    Turystyka

    Szlaki w Dębicy:

    • POL Szlak zielony.svg Górski szlak turystyczny (zielony): Dębica – Łysa Góra (376 m) – Gumniska – Połomia – Jaworze Dolne (czas przejścia 4.30 h).
    • POL Szlak niebieski.svg Górski szlak turystyczny (niebieski): Dębica – Łysa Góra (376 m) – Okop (388 m) – Kamieniec – Grudna Górna – Klonowa Góra (523 m) – Wiśniowa – Jazowa – Czarnówka (491 m) – Rzepnik – Królewska Góra (554 m) – Odrzykoń (czas przejścia 15 h)
    • POL Szlak niebieski.svg Nizinny szlak turystyczny (niebieski): Dębica – Kozłów – Brzeźnica – Pustków-Osiedle – Góra Śmierci (długość 9 km)
    • Droga św. Jakuba Via Regia – szlak pielgrzymkowy do katedry w Santiago de Compostela w Galicji w północno-zachodniej Hiszpanii
    • Szlak Chasydzki – szlak turystyczny łączący miejscowości z zabytkami dziedzictwa kultury żydowskiej

    Turystyka rozwija się głównie w południowej części miasta, ze względu na urozmaiconą rzeźbę terenu i duże zalesienie.

    Oprócz oznakowanych szlaków turystycznych istnieje szereg tras nie oznakowanych, które nadają się i są wykorzystywane do wędrówek pieszych jak również turystyki rowerowej. Kolorytu poszczególnym szlakom i trasom wędrówek dodaje urozmaicony krajobraz rolno-leśny.

    W Dębicy istnieje rozwijająca się sieć dróg rowerowych. Obecnie biegną one wzdłuż alei Jana Pawła II (na „wałach”), Krakowska, Nosala, Drogowców, Rzeszowska, Kosynierów Racławickich i wzdłuż pn. obwodnicy miasta.

    W południowej, zalesionej i górzystej, części miasta znajduje się ścieżka spacerowa „Las Wolica”, składająca się z dwóch samo zamykających się tras oznaczonych kolorem zielonym i pomarańczowym. Na trasie ścieżki zlokalizowane są tablice informacyjne, opisujące walory turystyczne Buczyny Karpackiej oraz życie lasu. Znajdują się tu także punkty postojowe z ławeczkami oraz miejsca rekreacji dla dzieci. Warto zobaczyć tu m.in. punkt widokowy na Dębicę oraz wąwóz. Zlokalizowany jest tu także zielony szlak konny, mający swój początek przy ranczu „Brzozowe ranczo”. Na uprawiających turystykę konną czeka także ranczo „Hucułek” przy ul. Wiejskiej.

    Na rzece Wisłoce, przepływającej północną granicą miasta, odbywają się rokrocznie ogólnopolskie spływy kajakowe.

    Hotele

    Całoroczną bazę noclegową w mieście tworzą hotele i motele o łącznej liczbie 450 miejsc, pensjonaty – ? miejsc.

    Nazwa Ilość gwiazdek Adres
    Lord **** ul. Leśna 36
    Willa Wiluszówka **** ul. Rzeszowska 56
    Zaułek *** ul. Kraszewskiego 11
    Hotel Gold *** ul. Sportowa 22
    Hotel Polonez *** ul. Metalowców 25
    Exclusive ** ul. Krakowska 74
    Grand ** Chotowa
    Dworek ** ul. Kościuszki 36
    Zajazd Parkosz ** Parkosz 20 A
    Dwór na Wolicy ** ul. Leśna 183
    Motel MALIBU Brzeźnica 18 A
    Ośrodek Wypoczynkowo-Sportowy „Straszęcin-Borowiec” Straszęcin
    Wisłoka ul. Kwiatkowskiego 2

    Kultura

    Główne instytucje kulturalne

    • Muzeum Regionalne w Dębicy
    • Galeria Miejskiego Ośrodka Kultury
    • Dom Kultury „Mors”
    • Dom Kultury „Śnieżka”
    • Dom Kultury Firmy Oponiarskiej „Dębica”
    • Dom Kultury „Emka”
    • Dom Jana Pawła II
    • Dom Seniora

    Kina

    • Kino „Śnieżka”
    • Kino „Kosmos”

    Biblioteki

    • Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka w Rzeszowie – Filia w Dębicy
    • Miejska Biblioteka Publiczna (z kilkoma filiami na terenie miasta) Strona internetowa Biblioteki
    • Biblioteka Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Dębickiej
    • Biblioteka przy Parafii pw. Miłosierdzia Bożego
    • Biblioteka przy Parafii pw. Matki Bożej Anielskiej

    Ważne cykliczne wydarzenia kulturalne

    • Ogólnopolski Festiwal Piosenki Religijnej i Patriotycznej „Polonia Semper Fidelis”
    • Festiwal Zespołów Dziecięcych i Młodzieżowych „O Laur Rzecha”
    • Ogólnopolski Turniej Tańca Towarzyskiego o Puchar Burmistrza Miasta „Złota Para”

    Główne obiekty kultu religijnego

    Katolicyzm

    • Dom Generalny Sióstr Służebniczek Dębickich (ul. bł. E. Bojanowskiego 8/10)
    • Sanktuarium Narodzenia NMP w Dębicy-Zawadzie (Zawada 147)
    • Kościół Farny pw. św. Jadwigi w Dębicy
    • Kościół Miłosierdzia Bożego w Dębicy (ul. Mickiewicza 2)
    • Kościół Ducha Świętego w Dębicy (ul. Krakowska)
    • Kościół pw. św. Krzyża w Dębicy (ul. 3 Maja 1)
    • Kościół Matki Bożej Anielskiej w Dębicy (ul. Chopina 2)
    • Kościół Najświętszego Serca Jezusowego w Dębicy (ul. Orla 47)
    • Polski Narodowy Katolicki Kościół w RP - diaspora w Dębicy

    Protestantyzm

    • Kaplica Zboru Kościoła Zielonoświątkowego „Betel” (ul. Bojanowskiego 11)

    Inne

    • Sala Królestwa Świadków Jehowy (ul. Jana Pawła II 9), z której korzysta miejscowy zbór.
    • Synagoga Nowomiejska w Dębicy

    Gospodarka

    Przemysł

    Dębica jest jednym z najważniejszych ośrodków przemysłowych Polski południowo-wschodniej. W samym mieście i jego najbliższych okolicach mocno rozwinięty jest przemysł gumowy oraz chemiczny (m.in.: Firma Oponiarska „Dębica” S.A., Tikkurilla Beckers-Polifarb Dębica, Fabryka Farb i Lakierów „Śnieżka”) oraz spożywczy (Zakłady Mięsne Dębica, Iglomeat-Sokołów, Animex Południe, Olimp Laboratories). Dość prężnie rozwija się również branża transportowa (Omega Pilzno) oraz produkcji materiałów budowlanych (m.in.: Igloobud, Zakład Obróbki Marmuru „Jabo – Marmi”). W mieście siedzibę ma znany producent rowerów Arkus – Romet Group. Znajduje się tu również Wytwórnia Urządzeń Chłodniczych „PZL Dębica” S.A. działająca na rynku od 1938 roku. Ponadto na terenie miasta funkcjonuje Obszar Przemysłowy Specjalnej Strefy Ekonomicznej „Euro Park” Mielec. Dębica została uhonorowana tytułami „Gmina Fair Play” 2004, 2005 i 2006 – Certyfikowana Lokalizacja Inwestycji, przyznawanymi przez Fundację „Instytut Badań nad Demokracją i Przedsiębiorstwem Prywatnym”.

    Handel

    Znaczną część miejskiej gospodarki stanowi sektor handlowy. W Dębicy funkcjonują: 2 hipermarkety (Carrefour, Kaufland), 4 galerie handlowe („Raj”, „Galeria Dębicka”, „Czerwona Torebka”, „Galeria Panorama”) i kilkanaście innych sklepów sieci handlowych: Biedronka (3), Delikatesy Centrum (2), Lidl, Społem (8), Tesco); markety budowlane NOMI, Majster, Merkury Market; sklepy: NeoNet S.A., Avans, MediaExpert, RTV Euro AGD,Mix Electronics oraz restauracja McDonald's (24h).

    Transport i komunikacja

    Dębica leży przy drodze krajowej nr  4E40 pomiędzy Krakowem a Rzeszowem oraz przy drodze wojewódzkiej 985 z Dębicy do Tarnobrzega.

    Miasto jest ważnym węzłem kolejowym, przebiega tędy międzynarodowa trasa kolejowa E30. Dębica posiada bezpośrednie połączenia z bardzo dużą liczbą miast, m.in. z: Lwowem, Krakowem, Szczecinem, Gdańskiem, Poznaniem, Katowicami, Warszawą, Wrocławiem oraz Zieloną Górą. W Dębicy zatrzymują się pociągi takich kategorii jak: Ekspres Intercity, TLK, interREGIO, Regio oraz międzynarodowe. Stacja znajduje się w centrum miasta. Przez Dębicę przebiegają 2 szlaki kolejowe:

    • 25 Łódź Kaliska-Dębica
    • 91 Kraków Główny-Medyka

    Ponadto miasto położone jest w okolicy Międzynarodowego Portu Lotniczego Rzeszów-Jasionka (około 50 km). W najbliższych latach w pobliżu miasta znajdą się dwa zjazdy (Dębica-Żyraków i Dębica-Pustynia) budowanej autostrady A4 biegnącej z Niemiec przez Wrocław, Kraków oraz Rzeszów na Ukrainę.

    Obwodnice

    Dębica posiada dwie obwodnice.

    • I Obwodnica – Przebiega ulicą Lwowską, leżącą w ciągu drogi nr  4E40 . Znajdują się na niej 3 duże zjazdy do miasta i parę mniejszych.
    • II Obwodnica – przebiega ulicami: Kwiatkowskiego, 1-go Maja, Al. Jana Pawła II, Kosynierów Racławickich, Mościckiego i przejazdem do drogi wojewódzkiej 985.

    Komunikacja miejska

    Istniejąca sieć komunikacji miejskiej obejmuje 10 linii (w tym jedną okresową). W latach 90. XX wieku tabor przedsiębiorstwa stanowiły głównie stare autobusy Jelcz PR110 oraz Autosan H9-35. W 2009 roku większość taboru stanowiły autobusy Jelcz 120M oraz niskopodłogowe: Jelcz M121, Neoplan N4011NF i Mercedes O405NK. W 2011 roku MKS Dębica zakupiło 10 niskopodłogowych autobusów SOR BN 9,5 z Czech oraz zamontowało 5 elektronicznych tablic na głównych przystankach. W skład taboru MKS Dębica wchodzą autobusy (stan na 2011-12-08) : 9 Jelczy 120M/2 , 2 Jelcze 120M , 1 Jelcz M121MB , 2 Neoplany N4011NF , 1 Mercedes-Benz T2/Vario , 1 Irisbus IVECO 50 DAILY , 10 autobusów SOR BN9,5 .

    W latach 1988-1990 w Dębicy, jako jednym z nielicznych polskich miast, kursowały trolejbusy. Właścicielem linii był kombinat Igloopol, a wraz z upadkiem firmy linie trolejbusowe zostały zlikwidowane. Pojazdy zostały sprzedane do innych miast (Tychy, Lublin, Słupsk).

    Komunikacja międzymiastowa

    Komunikację międzymiastową i podmiejską zapewnia przedsiębiorstwo PKS Dębica oraz firmy prywatne. Miasto posiada bezpośrednie połączenia PKS z Warszawą, Rzeszowem, Lublinem, Przemyślem, Krakowem, Cieszynem, Krosnem, Łodzią, Ropczycami, Strzyżowem, Mielcem i in.

    Sport

    • Wisłoka Dębica – jeden z najstarszych klubów powstałych na ziemiach polskich, powstał w 1908 roku. Klub mistrzów olimpijskich, świata i Europy w zapasach w stylu klasycznym.
    • Igloopol Dębica – klub reprezentantów Polski w piłce nożnej i boksie (dwukrotny drużynowy Mistrz Polski). W latach 1990-1992 drużyna piłkarska występowała w Ekstraklasie.
    • UKS MORS Dębica – sekcja łyżwiarstwa figurowego
    • MKS Dębica – międzyszkolny klub sportowy
    • Pino Dębica – sportowy klub bilardowy
    • MKP Bobry Dębica – międzyszkolny klub pływacki
    • Mukla Dębica – Międzyszkolny Uczniowski Klub Lekkiej Atletyki
    • Dębicki Klub Kyokushin Karate
    • UKS Śnieżka Dębica – sekcja hokeja na lodzie
    • UKS Gryfek Dębica – sekcja judo i tenisa stołowego
    • Orbitek Straszęcin – badminton
    • Klub Jeździecki „MILTON”
    • Klub turystyki konnej – azyl dla koni „Brzozowe ranczo”
    • Automobilklub Stomil w Dębicy
    • BPT Dębica – Dębickie Centrum Rowerowe
    • Stowarzyszenie Speleoklub Beskidzki – klub miłośników jaskiń
    • ROMET Weltour Dębica- klub kolarski
    • MKSz Gryf Dębica - Miejski Klub Szachowy GRYF Dębica
    • DK Dębica – brydż sportowy
    • Greinplast Dębica – brydż sportowy

    Obiekty sportowe

    • Stadion Miejski(należący kiedyś do KS Wisłoka (ul. Parkowa))
    • Stadion Miejski im. 70 Rocznicy Odzyskania Niepodległości, wybudowany w 1988 roku na potrzeby LKS Igloopol (ul. Piłsudskiego)
    • Stadion Miejski przy ul. Ratuszowej (stadion na terenie byłej jednostki wojskowej)
    • Stadion Międzyszkolnego Klubu Sportowego (ul. Rzeszowska)
    • Basen kryty 50 metrowy (ul. Sportowa)
    • Lodowisko kryte (ul. Sportowa)
    • Hala Sportowa MOSiR (dawny Dom Sportu „Igloopol”) (ul. Sportowa)
    • Hala Sportowa KS Wisłoka (obecnie właścicielem hali jest Starostwo Powiatowe) (ul. I.Lisa)
    • Wyciąg narciarski STOBIERNA
    • Klub Bilardowy PINO (ul. Głowackiego)
    • Ośrodek Przygotowań Piłkarskich im. Kazimierza Górskiego (Straszęcin k. Dębicy)
    • Korty tenisowe(ul.Sportowa i ul. Ratuszowa)
    • Aquapark
    • Ranczo „Hucułek” ul. Wiejska 10a

    Media

    Gazety

    • Dębickie gazety
      • Obserwator Lokalny
      • Wiadomości Dębickie
      • Ziemia Dębicka
      • Przegląd Dębicki
      • Informacje Dębickie
      • Dobry Tydzień
      • Extra Dębica
      • Debica.org.pl – dwutygodnik ukazujący się od 16 kwietnia 2009 roku
      • Debica City Magazine (DCM) – miesięcznik, który ukazywał się od grudnia 2000 roku do grudnia 2001 roku
    • Lokalne dodatki
      • Dziennik Polski
      • Gazeta Codzienna „Nowiny”
      • Super Nowości
      • Gazeta Krakowska
      • GTI Temi

    Czasopisma

    • Pasażer – największe w Polsce, ukazujące się od 1990 roku poświęcone muzyce i kulturze niezależnej pismo (tzw. fanzin)

    Stacja telewizyjna

    • Telewizja Kablowa S.TAR

    Rozgłośnie radiowe

    • Radio RDN Małopolska

    Wytwórnie płytowe

    • Dembitzer
    • Pasażer

    Lokalne portale informacyjne

    • Portal Nasza Dębica
    • Portal Moja Dębica
    • Portal Dębica Org
    • Strona Urzędu miasta
    • MM Dębica
    • Portal Dębiczanin
    • Miasto Ma Głos – dębicki serwis kulturalny

    Edukacja

    Szkoły wyższe

    • Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie – Zamiejscowy Wydział Rozwoju Regionalnego w Dębicy
    • Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie – Centrum Edukacyjne w Dębicy
    • Nauczycielskie Kolegium Języków Obcych w Dębicy
    • Europejska Szkoła Nowych Technologii

    Szkoły średnie

    • I Liceum Ogólnokształcące im. Króla Władysława Jagiełły
    • II Liceum Ogólnokształcące im. ks. Jana Twardowskiego w Dębicy
    • Zespół Szkół nr 2 im. Eugeniusza Kwiatkowskiego
      • III Liceum Ogólnokształcące
      • II Liceum Profilowane
      • Technikum nr 2
    • Zespół Szkół Ekonomicznych im. Janusza Korczaka
    • Zespół Szkół Zawodowych nr 1 im. Jana Pawła II
    • Zespół Szkół Zawodowych nr 4 im. Mikołaja Kopernika
    • Centrum Kształcenia Praktycznego w Dębicy
    • Zespół Szkół Zawodowych w Pustkowie Osiedlu k. Dębicy

    Szkoły gimnazjalne

    • Miejskie Gimnazjum nr 1 im. Adama Mickiewicza
    • Miejskie Gimnazjum nr 2 im. Mikołaja Kopernika
    • Miejskie Gimnazjum nr 3 im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego (wchodząca w skład Zespołu Szkół nr 1)
    • Miejskie Gimnazjum nr 4
    • Gimnazjum Specjalne nr 6 (wchodzące w skład Zespołu Szkół Specjalnych)

    Szkoły podstawowe

    • Szkoła Podstawowa nr 2 im. Królowej Jadwigi
    • Szkoła Podstawowa nr 3 im. gen. Tadeusza Bora-Komorowskiego
    • Szkoła Podstawowa nr 5 (wchodząca w skład Zespołu Szkół nr 1)
    • Szkoła Podstawowa nr 7 Specjalna (wchodząca w skład Zespołu Szkół Specjalnych)
    • Szkoła Podstawowa nr 8 im. Jana Pawła II
    • Szkoła Podstawowa nr 9 im. Dębickich Saperów
    • Szkoła Podstawowa nr 10
    • Szkoła Podstawowa z Oddziałami Integracyjnymi nr 11 im. 5 Pułku Strzelców Konnych Armii Krajowej
    • Szkoła Podstawowa nr 12 im. Armii Krajowej

    Szkoły artystyczne

    • Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Krzysztofa Pendereckiego

    Szkoły policealne

    • Policealne Studium Zawodowe w Dębicy Stowarzyszenia Promocji Przedsiębiorczości w Rzeszowie
    • Niepubliczne Policealne Studium Pracowników Ochrony
    • Niepubliczne Policealne Studium Służb Społecznych
    • Europejska Szkoła Nowych Technologii i Turystyki w Dębicy

    Znani dębiczanie i osoby związane z Dębicą

    Aktorzy, wokaliści, osoby związane z mediami

    • Mariusz Kiljan – polski aktor teatralny, telewizyjny i filmowy
    • Tadeusz Łomnicki – aktor teatralny i filmowy, reżyser teatralny, pedagog
    • Paweł Ciołkosz – polski aktor teatralny, telewizyjny i filmowy
    • Mirosław Kropielnicki – aktor teatralny, lektor reklam
    • Krzysztof Penderecki – współczesny kompozytor, dyrygent i pedagog muzyczny
    • Mateusz Borek – komentator sportowy
    • Anna Augustynowicz – reżyser, absolwentka teatrologii na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz wydziału reżyserii dramatu Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, obecnie dyrektor Teatru Współczesnego w Szczecinie
    • Andrzej Kramarz – fotograf, dokumentalista
    • Ireneusz Socha – muzyk, tłumacz, wydawca
    • Paweł Adamek – muzyk, dyrygent, animator życia kulturalnego, pomysłodawca i organizator spektakli operowych
    • Jacek Dziekan - dziennikarz, rzecznik prasowy ZUS

    Politycy

    • Edward Bernard Raczyński – był dyplomatą, politykiem i pisarzem, prezydent RP na Uchodźstwie w latach 1979-1986.
    • Edward Brzostowski – polityk, przedsiębiorca i działacz sportowy

    Sportowcy

    • Kazimierz Lipień – zapaśnik w stylu klasycznym, medalista olimpijski
    • Józef Lipień – zapaśnik w stylu klasycznym, medalista olimpijski
    • Andrzej Skrzydlewski – zapaśnik w stylu klasycznym, medalista olimpijski
    • Aleksander Kłak – piłkarz, medalista olimpijski z Barcelony
    • Leszek Pisz – piłkarz, czternastokrotny reprezentant kraju
    • Tomasz Puzon – karateka, Międzynarodowy Mistrz Ameryk Karate Kyokushin
    • Seweryn Gancarczyk – piłkarz
    • Paweł Wolak – bokser
    • Elżbieta Skowrońska – siatkarka
    • Jacek Zieliński – piłkarz i trener, 60-krotny reprezentant kraju, uczestniczył w mistrzostwach świata w 2002 roku w Korei i Japonii
    • Waldemar Piątek – piłkarz (Lech Poznań)
    • Maciej Wisławski – pilot rajdowy, w latach 70. członek Automobilklubu Stomil w Dębicy
    • Katarzyna Biel-Gajgał – reprezentantka Polski w siatkówce, barwy klubowe BKS Stal Bielsko-Biała (piłka siatkowa)
    • Rafał Buszek – siatkarz, reprezentant Polski

    Znani dębiczanie i osoby związane z Dębicą

    • Ryszard Siwiec – filozof i żołnierz AK dokonał samospalenia na stołecznym Stadionie Dziesięciolecia w czasie Centralnych Dożynek
    • Waleria Szalay-Groele – polska powieściopisarka, pedagog, reportażystka
    • Leszek Starkel – geograf i geolog
    • Władysław Strumski – należał do najwybitniejszych żołnierzy dębickiej Armii Krajowej
    • Wilhelm Mach – prozaik, eseista i krytyk literacki
    • Stanisław Waltoś – prawnik, specjalista w zakresie historii prawa i postępowania karnego
    • Jerzy Żuławski – pisarz, poeta i dramaturg (grób na cmentarzu wojskowym)
    • Józef Buszko – historyk
    • Wojciech Kawiński – poeta
    • Jan Wiktor – pisarz, publicysta, dziennikarz, działacz ludowy
    • Michał Affanasowicz – harcmistrz, współtwórca polskiego harcerstwa, wybitny instruktor harcerski
    • Walerian Orłowski – porucznik piechoty Cesarskiej i Królewskiej Armii, major Wojska Polskiego, pośmiertnie awansowany do stopnia podpułkownika

    Ciekawostki

    • Cmentarz na dębickim rynku powstał po wyzwoleniu Dębicy, po wkroczeniu Armii Czerwonej. Źródła podają, że już dzień po wkroczeniu Armii Czerwonej pochowano na rynku kilkudziesięciu poległych Rosjan. W tamtym czasie, tj. od stycznia 1945 r., na linii Dębica – Gumniska – Braciejowa – Pilzno formował się front, a więc mogły tam być chowane ofiary walk. Cmentarz istniał jeszcze przez pięć lat – do 1950 r. W tymże roku przeprowadzono ekshumację, szczątki przewieziono na nowo powstały cmentarz Armii Czerwonej przy ul. Cmentarnej. Z początkiem kwietnia 2001 roku na dębickim rynku w wyniku przeprowadzonych prac budowlanych ujawniono, że jednak nie wszystkie szczątki ofiar zostały przeniesione na nowe miejsce pochówku. Szczątki ludzkie, które odkopano, zostały przejęte przez dębicką prokuraturę, która przekazała je do zbadania w Krakowie.
    • W filmie 300 mil do nieba ukazana została ucieczka dwóch braci do kapitalistycznej Danii. Historia została oparta na faktach – prawzorem głównych postaci byli Adam i Krzysztof Zielińscy mieszkańcy poddębickiego Żyrakowa, którzy brawurowo (pod podwoziem TIRa) uciekli w połowie lat 80. do Szwecji.
    • W roku 1972 powstał Oddział Zewnętrzny Zakładu Karnego w Rzeszowie z siedzibą w Dębicy. W 1975 r. w związku z nowym podziałem administracyjnym utworzono także OZ lecz ZK w Tarnowie. Dopiero od 1978 r. Zakład Karny w Dębicy istnieje jako samodzielna jednostka. W chwili obecnej jego pełna nazwa brzmi: Zakład Karny typu zamkniętego dla odbywających karę po raz pierwszy z oddziałem dla młodocianych oraz z oddziałami typu półotwartego dla odbywających karę po raz pierwszy i oddziałem dla młodocianych.
    • W pobliżu Dębicy w miejscowości Pustków, prowadzone były prace montażowe hitlerowskich rakiet V2.
    • Kiedyś dębicki Rynek zdobił pomnik żołnierza Armii Czerwonej – popularny „Karolek” dzierży w ręku karabin PPSz (pepeszę). Na początku lat dziewięćdziesiątych przeniesiono go na cmentarz radziecki.

    Współpraca zagraniczna

    • Belgia Puurs (miasto partnerskie)
    • Okręg Kuçova
    • Bułgaria Pomorie
    • Bułgaria Obzor
    • Słowacja Veľký Meder
    • Rumunia Carei
    • Bułgaria Swisztow
    • Hiszpania Muro
    • Węgry Dunaujvaros
    • Węgry Kapuvar

    Zobacz też

    • Cmentarz żydowski w Dębicy
    • Kolejka cegielniana

    Pokaż ulice na literę: (Znalazłem 236)

    0-9ABCDEFGHJKLŁMNOPRSŚTWZŻ

    0-9

    ul. 1 Maja
    ul. 23 Sierpnia
    ul. 3 Maja

    A

    ul. Akacjowa
    ul. Akademicka
    ul. Aleja Jana Pawła II
    ul. Andersa gen.
    ul. Armii Krajowej
    ul. Astronautów

    B

    ul. Banka
    ul. Batalionów Chłopskich
    ul. Batorego
    ul. Bohaterów Westerplatte
    ul. Bojanowskiego
    ul. Bolesława Chrobrego Króla
    ul. Bonara
    ul. Braterstwa Broni
    ul. Brzegowa
    ul. Budzisz
    ul. Bławatowa

    C

    ul. Cegielniana
    ul. Chopina
    ul. Chłodnicza
    ul. Cicha
    ul. Cisowa
    ul. Cmentarna
    ul. Cwena
    ul. Czarnieckiego
    ul. Czwartaków

    D

    ul. Daszyńskiego
    ul. Drogowców

    E

    ul. Energetyczna

    F

    ul. Fabryczna
    ul. Fredry

    G

    ul. Gajowa
    ul. Garncarska
    ul. Gawrysia prof.
    ul. Gawrzyłowska
    ul. Górzysta
    ul. Graniczna
    ul. Grota-Roweckiego gen.
    ul. Grottgera
    ul. Grunwaldzka
    pl. Gryfitów
    ul. Gumniska
    ul. Gwardii Ludowej
    ul. Głaszczki
    ul. Głowackiego
    ul. Głowackiego Bartosza

    H

    ul. Hallera gen.

    J

    ul. Jabłonowskich
    ul. Jadwigi św.
    ul. Jana III Sobieskiego
    al. Jana Pawła II
    ul. Jaśminowa
    ul. Jasna
    ul. Jastrzębia
    ul. Jesienna

    K

    ul. Kawęczyńska
    ul. Klonowa
    ul. Kochanowskiego
    ul. Kolejowa
    ul. Komandosów
    ul. Kombatantów
    ul. Konarskiego
    ul. Konarskiego ks.
    ul. Konopnickiej
    ul. Kopernika
    ul. Korczaka
    ul. Kościuszki
    ul. Kosynierów Racławickich
    ul. Kołłątaja ks.
    ul. Krakowska
    ul. Krasickiego
    ul. Krasińskiego
    ul. Kraszewskiego
    ul. Królewska
    ul. Krótka
    ul. Krucza
    ul. Ks. Konarskiego
    ul. Kukułcza
    ul. Kwiatkowskiego
    ul. Kwiatów Polskich

    L

    ul. Latoszyn
    ul. Lazarowicza mjr.
    ul. Legionów Polskich
    ul. Leśna
    ul. Letnia
    ul. Ligęzów
    ul. Lipowa
    ul. Lisa
    ul. Lotoszyn
    ul. Ludowa
    ul. Lutaka
    ul. Lwowska

    Ł

    ul. Łąkowa
    ul. Łasaka Henryka
    ul. Łukasiewicza
    ul. Łysogórska

    M

    ul. Macha Wilhelma
    ul. Maja 1
    ul. Maja 3
    ul. Malinowa
    ul. Marszałka
    ul. Matejki Jana Os.
    ul. Metalowców
    ul. Mickiewicza
    ul. Mościckiego
    ul. Młodości
    ul. Młynarska

    N

    ul. Nagawczyna
    ul. Nosala ks.
    ul. Nowa

    O

    os. Matejki
    ul. Ofiar Katynia
    ul. Ogrodowa
    ul. Olszynowa
    ul. Orla
    ul. Orzeszkowej
    ul. Osiedlowa

    P

    park Skarbka-Borowskiego im. Włodzimierza
    ul. Paderewskiego
    ul. Paderewskiego Ignacego
    ul. Pana Tadeusza
    ul. Parkowa
    ul. Partyzantów
    ul. Pawia
    ul. Piaski
    ul. Piekarska
    ul. Piękna
    ul. Piłsudskiego
    ul. Poddęby
    ul. Podgrodzie
    ul. Pogodna
    ul. Pokoju
    ul. Polna
    ul. Popiełuszki ks.
    ul. Powstańców Warszawy
    ul. Powstania Styczniowego
    ul. Północna
    ul. Południowa
    ul. Promienna
    ul. Prusa
    ul. Przemysłowa
    ul. Przepiórcza
    ul. Pustynia
    ul. Puszkina
    ul. Pułaskiego

    R

    rynek Rynek
    ul. Raczyńskich
    ul. Radosna
    ul. Rajska
    ul. Ratuszowa
    ul. Reja
    ul. Rejtana
    ul. Reymonta
    ul. Robotnicza
    ul. Rolnicza
    ul. Rondo
    ul. Ruchu Oporu
    ul. Rydla
    ul. Rynek
    ul. Rzeczna
    ul. Rzemieślnicza
    ul. Rzeszowska

    S

    ul. Sandomierska
    ul. Saperów
    ul. Sienkiewicza
    ul. Sierpnia 23
    ul. Sikorskiego
    al. Skarbka-Borowskiego im. Włodzimierza
    ul. Skowronków
    ul. Składowa
    ul. Skłodowskiej
    ul. Sobieskiego
    ul. Sobieskiego Jana III
    ul. Sobocińskiego
    ul. Sokola
    pl. Solidarności
    ul. Spacerowa
    ul. Spokojna
    ul. Sportowa
    ul. Spółdzielcza
    ul. Starzyńskiego
    ul. Staszica
    ul. Stefana Batorego
    ul. Straszęcin
    ul. Strażacka
    ul. Stroma
    ul. Strumskiego
    ul. Stwosza
    ul. Sucharskiego
    pl. Sybiraków
    ul. Szaley Groele
    ul. Szarych Szeregów
    ul. Szkolna
    ul. Szkotnia
    ul. Słoneczna
    ul. Słowackiego

    Ś

    ul. Św. Jadwigi
    ul. Świętosława

    T

    ul. Targowa
    ul. Tetmajera
    ul. Towarnickiego
    ul. Transportowców
    ul. Traugutta
    ul. Tuwima
    ul. Tysiąclecia

    W

    ul. Wagnera Huberta
    ul. Walecznych
    ul. Widok
    ul. Wiejska
    ul. Wielkopolska
    ul. Wielopolska
    ul. Wierzbowa
    ul. Wiktora
    ul. Wilgi
    ul. Wiosenna
    ul. Wiśniowa
    ul. Witosa
    ul. Wojska Polskiego
    ul. Wolności
    ul. Wróbla
    ul. Wybickiego
    ul. Wyrobka
    ul. Wyspiańskiego
    ul. Władysława Jagiełły Króla

    Z

    ul. Zacisze
    ul. Zdrojowa
    ul. Zielona
    ul. Zimowa
    ul. Zygmunta Starego Króla

    Ż

    ul. Żeromskiego
    ul. Żołędziowa
    ul. Żuławskiego
    ul. Żwirki i Wigury

    Kody pocztowe, Dębica (wyświetlono 1/1)


    Ocena internautów miejscowości Dębica
    Średnia ocena: 4.6
    liczba ocen: 14

    Wtyczki społecznościowe

    Lubisz miejscowość Dębica, kliknij Google +1 , lub Lubię to!

    Komentarze o miejscowości Dębica

    Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-16 20:18:48

    Szybka zmiana regionu Polski