Ocena internautów miejscowości Pruchnik
Średnia ocena: 3.9
liczba ocen: 5
Ilość ulic: 35
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 49.917000
Współrzedne geograficzne E: 22.517000
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 16
Liczba ludności: 3519
Rodzaj gminy: miejsko-wiejska
Tablice rejestracyjne: RJA
Dzielnica: Błonie
Dzielnica: Korzenie
Dzielnica: Kozia Górka
Dzielnica: Majasiówka
Dzielnica: Majdany
Dzielnica: Poprzeczka
Dzielnica: Pruchnik Dolny
Dzielnica: Pruchnik Górny
Dzielnica: Pruchnik-Miasto
Dzielnica: Resztówka
Dzielnica: Skotniki
Dzielnica: Zalesie
Pruchnik – miasto w południowo-wschodniej Polsce, położone w województwie podkarpackim, w powiecie jarosławskim, w gminie Pruchnik.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
Miejscowość jest siedzibą gminy Pruchnik.
Leży na południowych krańcach powiatu jarosławskiego, na drodze z Rzeszowa do Przemyśla. Miejscowość zabytkowa – charakterystyczne drewniane domy z podcieniami – mająca niegdyś status miejski.
Okolica – tereny typowo rolnicze, krajobraz pagórkowaty, słabo zalesiony, od południa widoczne trochę wyższe, zalesione wzniesienia Pogórza Dynowskiego. Miasto leży nad rzeką Mleczką.
Miejscowość dość spokojna, leżąca z dala od głównych szlaków komunikacyjnych, zachowała sporo z charakteru XIX-wiecznych miasteczek galicyjskich, zarówno w wyglądzie domów, nazewnictwie ulic, jak i mentalności mieszkańców. Układ ulic z dużym rynkiem oraz nieformalny podział na Miasto, Pruchnik Dolny i Pruchnik Górny (te dwa ostatnie określane jako Pruchnik Wieś). Niegdyś miasteczko było ważnym dla okolicy ośrodkiem handlu i rzemiosła. Do dziś w czwartki odbywa się tu targ.
Prawa miejskie ok. 1370, prywatna miejscowość kolejnych rodów szlacheckich bądź rycerskich, w XVII w. ok. 600 mieszkańców i kilka cechów rzemieślniczych. W późniejszych latach stopniowy spadek znaczenia ekonomicznego i w 1934 utrata praw miejskich.
Miasteczko zostało zdobyte przez wojska radzieckie 27 lipca 1944.
Po 77 latach 1 stycznia 2011 r. Pruchnik odzyskał prawa miejskie.
Centrum dawnego miasteczka zachowało oryginalny układ przestrzenny ukształtowany zapewne jeszcze w czasach lokacji miasta, z rynkiem i wybiegającymi zeń kilkoma uliczkami. Z mocno przetrzebionej, typowej drewnianej małomiasteczkowej zabudowy zachowało się jeszcze ok. 40 budynków, w większości z charakterystycznymi podcieniami – budynków będących niegdyś jednocześnie miejscem zamieszkiwania, warsztatem rzemieślniczym oraz punktem handlu. Część z nich jest odnowiona. Najstarsze pochodzą z XVIII wieku.
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-16 22:50:35